Babam?

BELA GELİYORUM DEMEZ.

Bela geliyorum demez. Senden izin mi isteyecek? O, direk dalmayı seçer...

" pekala... Miray' ı gerçekten seviyor musun?" diye sordum. Bir bankta oturmuş, doğruluk mu, cesaret mi? Oynuyorduk.
Motorlar hemen arkamkzdaydı.

Sabahtan beri müdür bizi aramıştı ama ikimzde cevapsız bırakmıltık çağrılarını. Ama mesajlarından gidince çok fena fırça yiyeceğimiz kesindi.

Alen elindeki dönerden bir ısırık daha aldı.
" evet." dedi." seviyorum ama senden çok değil." ay, kankama bakın be!

Gülümsedim. Ama ileriden gelen, barda gördüğümüz, bize karışan ili adamı görünce gülümsemem soldu. Akşam olduğundan etrafta kimse yoktu. Ve biz sıçtık.

Alen, benim baktığım yere bakınca hemen ayaklandı. Karanlıkta oluşan görüntüyü gören iki izbandut ise bizi gördükleri an sırıtmaya başladılar. Bize doğru gelmeye başlayınca Alen kolumdan tutmuş ve beni motora bindirmeye çalışıyordu.

    Silkelenip kenime geldim v emotora bindim. Tam harekete geçecektik ki omzumdaki ellle dondum. Başımı çevirdiğimde elin sahibinin iki adamdan biri olduğunu gördüğümde korktum. Çırpınmaya başladım. Ama adam buna engel oluyordu. Aken' e baktığımda onunda venden çok bir farkı olmadığını gördüm.

" sakin olun! Çırpınmatı kesin! Sadece konuşmak istiyoruz!"

Ha, bizde yedik zaten. Dün bize bilmem ne yapmak isteyen adamlara neden güvenelim ki.

" bırakın onları."

Geceyi bölen tanıdık ses karşısında önce biraz sevisemde sonrasında o acı gerçek yüzüme çarptı. Bu adam, bu iş bittikten sonra güzel bir fırça çekerdi.

İki adamda bizi bıraktı Kağan Bey' in emriyle. Dengemi korumak için motora tutunduğumu gören Alen hozla kolıma girdi. Arkamı döndüğümde bir sürü koruma ve onların önünde duran iki adet Aden ve Kağan beklemiyorum. Ağzım gözlerimle orantılı bir biçimde açılırlen Aden yanımıza gelince arkamıza geçip ikimizinde kolundan tuttu. Sanki kaçacaktık. Biz ve kaçmak. Peh, hiç yakıştıramadım.

" eğer bir daha kaçarsanız... Sizi ne kadar aradık haberiniz var mı?"

Sinirle söylediği şey karşısında ben cevap vermesem de Alen." biz mi sçyledik arayın diye? Ayrıca bırak kolumu. Yoksa çok kötü olur."

Aden alayla gülerken barda tanıştığımız iki kişinin görüş açımıza girmesiyle soğudu.

" özür dileriz. İkinizden de. Yapmak istedipimiz şeyin farkında değildik. Çok fazla içmiştik. Yoksa asla biz böyle bir şey yapmazdık." dedi biri ve bize beklentiule bakmaya başladı.

" işte alkolün zararları. Hem özrünüze de gerek yok. Bu olatı unutalım gitsin." dedi Alen. Yuh! E biraz süründürseydik.

İki admda baş sallarken Kağan Bey' in sesiyle ikiside yanımızdan ayrılıp, karanlık ara sokakta kayboldu.

Kağan Bey arkamıza geçince korumalar etrafımızı sardı. " hadi! Sizinle yurtta konuşacağız. Herkes ne kadar endişelendi biliyor musunuz?"

" aman be! Ne çok sevenimiz var-"

" Araf!"
Korumaların ardında duran Ers' in sesiyle o tarafa döndü herkes. Kağan Bey' in bir el hareketiyle korumalar Eres' i burakıp, bize doğru gelmeye başladı.

Eres demeye gerek kalmadan kafama yediğim sert şaplakla sustum.

" oğlum herkes sizin için ne kadar korktu biliyor musunuz? Salaklar. Ne diye kaçıyorsunuz. Ben sizin..."

Elimle Aden ve Kağan Bey' i gösterşnce sustu ve kulağıma fısıldadı.
" yurtta konuşacağız bu konuyu."

Kağan Bey sanki yurtta yiyeceğimiz dayağı biliyormuş gibi sırıtmaya başladı. Sınra toparlanıp.
" hadi çocuklar. Yurda." dedi...