Berbat bir matematik sınavından çıkmış olmanın sersemliğiyle kantine doğru ilerledim. Bugün içimde bir karamsarlık vardı sınavdan olsa gerek diye düşünerek oturdum bir masaya, koydum kafamı masaya.
"Alya, Caillou seni çağırıyor."
Ağır ağır kafamı masadan kaldırırken:
"Neden Caillou beni çağırıyor?"
Mert elleri cebinde omuz silkerek:
"Bence bunu Caillou'ya sormalısın, hızlı olursan sevinirim endişeliydi."
Tek kaşımı kaldırdım ve:
"Caillou beni çağırıyor ve endişeli... Peki."
Oflaya püfleye masadan kalkarken, Caillou'nun odasına çıktım. Kapının önüne geldiğimde kapı açık olmasina rağmen iki kere tıklattım:
"Hocam, beni çağırmışsınız da, bir problem mi var?"
Beni görür görmez hemen oturmamı ve sakin olmamı istedi. Kardeş sakinim zaten hayırdır ya.
"Alya kusura bakma bu konularda gerçekten berbatım uzatmıyacağım onun için..."
Önüme geldi diz çöktü ve ellerimi tuttu...
"Alya sakin olmanı istiyorum tamam mı lütfen"
"Evet hocam"
"Abin Timur yarım saat önce trafik kazası geçirdi"
Müdür yardımcısının yüzüne boş boş baktım ne söylenebilirdi ki?
"Ayla yapma böyle." diyerek peçete uzattı.
Boş boş duvara bakıyordum sadece duvara bakıyordum ve ağladığımın hoca peçete vermeden önce farkında bile değildim.
Kalktım koştum, koştum, koştum geniş at kuyruğu yapmış olduğum saçımdan toka çıktı ve saçlarım savrulmaya başladı. Okul binasından çıktım koşmaya devam ettim arkadan bir el koluma yapıştı daha çok ağlamaya başladım.
"Şşt tamam sakin ol ben götüreceğim seni" diyip sardı beni saçımı üstten okşarken.
"Mert! Abim..." dedim sessizce sadece hıçkırarak ağlıyordum.
Yüzümü avuçlarının arasına alarak:
"Hadi gülüm üzme kendini gidiyoruz"
Otoparka doğru ilerledik...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Cehennemde Kar (+18)
General FictionYürüdü, yürüdü ve yürüdü. Tam önümde durdu, kafamı kaldırmadım o eğildi. "Yapma, kışkırtıyorsun." dedi sessizce. Kulağıma yöneldi: "Kokun, sesin, ve en önemlisi..." Yeniden yüzlerimiz karşı karşıya geldi, gözlerimin içine bakmıyordu sanki... Hayat...
