MUTLU SONA DOĞRU...

BENİ BAĞLAYAN BİR ŞEY VAR

Mert benim eski arkadaşlarımdandı.  O okuldan ayrıldıktan sonra uzun bir zaman boyunca görüşememiştik.İstanbula taşınmıştı. Halbuki izmir daha güzel.:D Severdim merti ama uzun zaman boyunca konuşmayınca işte mesaj atması tuhaf geldi. 

Anında mesajına cevap vermiştim. 

-''Selam mert iyiyim sen nasılsın?''

-''İyiyim bende uzun zamandır görüşemiyorduk. ''

-'' Evet baya oldu görüşmeyeli.''

-''Eee neler yapıyorsun ? ''

-'' Aynı mert bir değişiklik yok . Sen neler yapıyorsun görüşmeyeli ''

-''Bende de çok büyük değişiklikler yok . Yani eğer izmire taşınmamızı saymazsak.''

İnanamıyorum Mert izmire taşınmıştı. :)

-''Ciddimisin çok sevindim . Görüşürüz artık . ''

-''Tabi zaten sizin okula kayıt yaptırıcam sanırım.''

-''Sen benim kayıtlı olduğum okulu nerden biliyorsun''

-''Çevrem geniş tatlım :) ''

-'' Mert ya :D Neyse çok sevindim . En yakın zamanda görüşüyoruz o zaman . ''

-''Tabiki . ''

-''Ben yatıyorum iyi geceler canım :) ''

-''İyi geceler tatlım''

Mertle canımlı cicimli konuşmak beni hiç rahatsız etmezdi. Aksine hoşuma giderdi. En yakınlarımdandı mert.İyi ki geri döndü en azından o okulda yalnız kalmam. 

Sabah 07.00 de kalktım. Okul kıyafetlerimi giyinip elimi yüzümü yıkayıp saçımı tarayıp şekile soktuktan sonra aşağıya indim. Annem kahvaltıyı çoktan hazırlamıştı. Yanağına minik bir öpücük kondurup günaydın dedikten sonra masaya oturdum. Kahvaltı yaparken anneme mertin izmire döndüğünü söyledim. Annemde arkadaşlarım arasında en çok merti sever  en çok ona güvenirdi.Döndüklerini söyleyince oda çok sevindi. Biraz muhabbet edip evden çıkmıştım. 

Kulaklığımı takıp yolda ilerliyordum ki biri elleriyle gözlerimi kapadı. 

-''Bil bakalım ben kimim ? ''

-''ııı şeyy ya  .Kimsin bilemedim işte? ? ''

-''Şapşal :) .''

Meraktan çatlayacaktim. En sonunda ellerini gözlerimden çekince derin bir nefes alıp arkama döndüm. Dönmemle ağzımın açık kalması bir oldu. MERT karşımdaydı.Çok şaşırmıştım. Bi anda boynuna sarıldım. 

-''Dursana kızım. Boğulcam ama .. Pişttt kime diyorum ben ''

-''Ya dursana be özlemişim seni odun kafa.'' 

-''Özlediğin kişileri öldürüyomusun ? ''

- ''Odunsun ya harbi odunsun. Al bıraktım.''

Ellerimi boynundan çekip çocukcağızın nefes almasını sağladım . Gerçektende boğulmak üzereymiş kıpkırmızı olmuştu.

Okula doğru ilerlerken hiç beklemediğim bi soru sordu.

-''O Öküz yiğitten ayrıldınmı ? ''

-''Ayrıldım tabi . Beni çok bunaltmıştı. Daha fazla dayanamazdım.''

-''İyi yapmışsın fazla baskıcı bi tipti. Sana göre değildi.''

-''Biliyorum hataydı işte.''

Sohbetimiz bu şekilde ilerlerken okula gelmiştik.

Mert içeriye girmişti.Ben ise kapının önünde durmuş düşünüyordum.

Bu okulda  beni buraya yavaş yavaş bağlayan bir şey vardı  sanki. Nedenini bilmediğim şekilde arada kalmıştım.

''UMARIM BENİ BURAYA BAĞLAYAN ŞEYİN SONU İYİ OLUR.''