MUTLU SONA DOĞRU...

Sen nerden çıktın

YAZ TATİLİNDE ELİMDEN GELDİĞİ KADAR YAZMAYA ÇALIŞICAM. :) 

HIZLI GİDİYORUM BELKİ AMA DEDİĞİM GİBİ ARTIK YAZ BÖLÜMÜNE GELMEK İSTİYORUM. BU BÖLÜMÜDE YAVAŞTAN ALALIM . 2 BÖLÜM SONRA BÜYÜK İHTİMALLE YAZ BÖLÜMÜNE GEÇERİZ. HEPİNİZİ ÇOK SEVİYORUM. İYİ OKUMALAR :)

Rüyanın etkisindeydim hala. Anlam veremiyordum olan hiç bişeye. Mutlu olmamın zamanımı gelicek . Hemde o  öküzcükle. Mutlu olamazdım onunla. Her gün birbirimizi döverdik. 

RÜYA

Karanlık bir sokak. Geçen bi kaç insan . Üstümde incecik bir elbise. Yağmur yağdı yağıcak. Ağlamaya başlıyorum. Korkuyorum. Karanlıktan , insanlardan , gökyüzünden... Ve yağmur yağmaya başlıyor. İçim üşüyor. Bir tepe var. Küçük ama neredeyse izmirin her yerini görüyor. Arkadan üstüme bir battaniye örtülüyor. Yanıma oturan gökay. Bana ;

''Korkuyor musun ? '' diyor. 

Aslında çok korkuyorum. Hayattan ,insanlardan , bu koca şehirden hatta kendimden bile . Çok korkuyorum. Ama gökaya bunu belli edemem. 

''Hayır . Neden korkucakmışımki? ''

''Kendinden. Mutlu olamamaktan. her şeyden korkuyorsun aslında. Sadece bunu dışarıya yansıtmıyorsun . Güçlü , yıkılmaz , dimdik göürünüyorsun. Mutluymuş gibi gözükmek istiyosun ama aslında değilsin. Bunu en iyi sen biliyosun. Ama unutma mutlu olucağın zamanlar yakın . '' deyip bana kocaman sarıldı. ve kulağıma yaklaşıp fısıldadı ; 

''Az kaldı. ZAMANI GELİCEK .''

Günümüz

Düşündükçe ürperiyorum. Neler oluyor hayatımda bilmiyorum. Mutlumuyum değilmiyim onu bile bilmiyorum.Aslında doğru. Hep mutlu görünmeye güçlü görünmeye çalıştım. Belki de tüm asiliğim bundan. Ama mecburum . Bu hayata karşı ancak bu şekilde uyum sağlarsın. Bu şekilde karşı çıkarsın. Başka çarem yokki.

Kapı açıldı ve annemle babam telaşla içeri girdiler. 

Söze annem başladı.

''Kızım noldu sana . Neyin var.?''

ağlama moduna geldi. Bende ne zaman bu moda gelicek diye düşünüyordum. Ardından babam söze girdi. 

''Yemezsen böyle olur. Senin yediğini kuşlar yiyo. ''

Bu babalar  tüm hastalıkları yemek yememekle ilişkilendiriyor herhalde. 

Babamla annem çıkıp doktorla konuşmaya gittiler. Derin bir nefes aldıktan sonra kapı tekrar açıldı. Ah hadi ama dinlenmeye ihtiyacım var benim. Kapıdan giren ipekti. Kısık bir ses tonuyla konuşuyordu. 

''Sude''

bende kısık bir sesle dalga geçmek amacıyla cevap verdim. 

''Efendim''

''Bir ziyaretçin var ''

''Olabilir neden kısık sesle konuşuyoruz? ''

''Of sude tüm romantizmi mahvettin offf . ''

Gülmeye başlamıştım . Sude çıkıp dışardakini çağırdı. Ben komidine uzanıp  su almaya çalışırken gelenin yasemin olduğunu düşünmüştüm. Karşımdaki kişiyi görünce bardağı yere düşürdüm. 

''Şişt sakin ol sude. Beni görünce heyecanlandığını biliyorum ama lütfen abartma . ''

deyip pis pis sırıttı mal. Karşımda duran kişi GÖKAY dı . 

''Senin burada ne işin var ? ''

''Hastahanedesin. Merti aradığımda hastahanedeyiz dedi. Bende seni görmeye geldim. Gıcık dostum nasılmış bi bakiyim dedim.''

''Ha ha ha . Birincisi ben gıcık değilim . İkincisi dost değiliz. Sadece seninle aynı sınıfta okumak zorunda olan masum biriyim.'' deyip sırıttım. 

''Masum ? Sen ? ahahah . Sen masumsan bende jensen acklesim tatlım. ''

''Hiii . Beğenmiyosan git ya . Tipe bak. ''

''Hastahanedeyiz. Cadılık yapıp burdaki hastaları rahatsız etme. Şimdi bırak bunlarıda iyimisin sen ? ''

''Cadıymış. Uyuz musun sen ya . İyiym bak çok iyiyim . Ama seni gördüm kötü oldum. Git burdan artık. ''

Hala gördüğüm rüya yüzünden kötüydüm. Gökay gelince daha tuhaf hissettim. O o buraya gelmemeliydi. O rüyada bana sarılmamalıydı. Aslında gökayın gelmesi beni o kadar mutlu etmişti ki anlatamam . Bardğı düşürmem heyecandan değil. Korkudan. :D 

'' Kızım sen harbi çatlaksın . Seni burdan psikoloğa götürmeleri gerekiyo. İyilikte yaramıyo. ''

''Evet çatlağım deliyim psikopatım . Hadi git burdan. ''

Yanıma gelip yanağımı sıktı. 

'' Bende seni çok seviyorum sudecim ''

deyip kapıya doğru ilerledi. Arkamdaki yastığı ona doğru firlattım. 

''Senden nefret ediyorum. Gitt ''

diye çığırmaya başladım. Kapıyı açmıştıki tekrar kapatıp yanıma geldi. Ağzımı kapatıp aynı rüyamdaki gibi kulağıma fısıldadı. 

''Sessiz ol .'' 

Ben o anın şokunu üstümden atmaya çalışırken gözlerim doldu ve alçak bir sesle 

'' Gİt '' dedim.

''Sude iyimisin ? ''

Değildim. Hemde hiç iyi değildim. Sadece yalnız kalmak istiyordum

''Lütfen git gökay ''

Kelimeleri söylerken sesim titriyordu. 

Gökay üzgün bir şekilde çıkıp kapıyı kapatırken arkasında sadece üzgün beni bırakmamıştı. Arkasında koca bir yalnızlık ve düşünceler bırakmıştı.

Gökay beni paramparça bırakmıştı.