chapter 15: hes's back

5 2 0
                                    

Ang taong minahal ko...

But he lied to me

I smirk " but you lied to me" kumalas ako sa pag kakayakap. At tumingin sakanya. " akala mo ba ma kakalimutan ko yun"

" akala ko ko hihintayin mo ako. " sabi nya

" oo hinintayin kita pero noon yun,  hindi ngayon. " pero sa totoo hindi ko alam ang ma giging reaksyon ko. May halong saya at takot ang na raramdaman ko. Saya dahil nandyan siya pero na tatakot dahil baka maulit muli ang nagyari sakin. At yun ang ayaw ko.

" nag bago na ako maniwala ka.  Pinag sisihan ko ang paglayo sayo because i have a reason thats why i do that.  Ayoko lang lalo kang mahirapan_ "

"Pero alam mo ba ang sakit na nadama ko ng umalis ka! Di mo ba i na lala ang sakit na pwede ko ma dama!  " at tumulo nanaman ang luha sa mata ko.  Luha na sya lamang ang na ka gagawa. " ang sakit eh dito sa puso ko ang sakit" naggigigil na sinabi ko ang mga iyon. Umiling ako at nag lakad palayo. Pero ba goa ko maka layo hinawakan nya ang wrist ko.

" hindi mo panga alam ang dahilan binibigyan mo an agad ng reklamo. " sabi nya. 

" I dont need you're  explanations cuz all of things that you show to me, to fell to me are enough resons why you leave me. Hindi mo alam ang sakit na dinulot mo sakin.  You dont know how hard it cause to me!  It hurt so much ...that make you said that you will never accept the explanations  or  even sorry to people make you cry. And that people is you .you... IKAW!!! "  pumiglas ako at sinampal sya.  Tsaka ako nag walkout. Hindi man lang ako lumingon. Pinunasan ko ang luhang tumulo sa mata ko. Narinig ko syang nagsalita . Im not sure but ang narinig ko ay ' im sorry' . But i dont care.

He deserve does words...

Hindi ko na pinansin ang mga sinabi ng mga taong na kakita. Naka pasok an ako sa loob ng lobby.  Gusto ko nang umuwi.gusto ko ma pag isa. Tinext ko si bes na hindi na ako papasok sa mga next subject na uuwi nalang ako. Nag tanong sila kung bakit pero basta nalang ang sinagot ko.

Umupo ako sa may upuan sa lobby. Kaso di ako ma kakapasok hangat di ko kinukuha kay yabang ang susi.  Bat aksia yaw nya mag pa duplicate ang hirap kaya.  Lalo na ngayon. Gusto kona umuwi!  Yumuko nalang ako at...

"Shanella!! "  napalingon ako at sila drake yun hay ano nanaman kailangan nila.

"Shanella okey kalang" tanong ni jhon. Umiling ako

" talaga i bat na mamaga mata mo" dami naman tanong isa patong si kent eh.  Isapang umepla nako.

" wala nga kasi ano ba " ak mang tatayo na ako ng may humila sakin para maka upo ulit.

" whats the problem? " tumaas ang balahibo ko . Lumingon ako at si kurt. Bumitaw sya.

Tumayo na ako at nag lakad.  Sumunod din sila. " saan ka pupunta"

"Wala ka an dun" at lumingon

" ano bang problema tss...  Tara umuwi kana " tasaka ako hinila.  Ito naman ako nag pahila rin.  Sumunod naman sila kent.  Ano sila alipores sunod ng sunod kay yabang. Grabe ah...  Anong pina kain nito sakanila???




-----





Nasa bahay na kami ngayon ni yabang. Naka upo lang kami at ang tahimik.  Okey meron tayong meeting hay na kaka bingi naman toh.  Di ako sanay. 

" ah eh bakit ang tahimik ata" sinira ko ang katahimikan.  Sumsapit nanaman kasi ang salitang ' boring" dito.  Hay prone talaga ang word nayon dito.

" ekem now tell us what happen. " sabi ni jhon

" tell what" na pap ka inoswnte patalaga ako.  Hay malay nyo ma kumbinsi deba?

" tss.  Dont us.  We saw what happen. " sabi ni kent. okey alam pala nila. Teka nakita naman nila ah bat pa sial nag tanong bo nakid lang? -_^

" then why are you asking about that ?if already heard it or even saw that.? "

" cuz we're confuce about that brylle.  Sino ba sya at kaano ano mo sya?  Why he makes you cry? " he ask curious

" its non of you're  business " at umakyat sa kwarto.  Ayo ko nnag mag kwento.  Ayo ko nang ma ka alala. Ayoko nang balikan...

Napaisip ako.  Ako rin pala ay tinatagong secret kay yabang?

Humiga ako at di namalayan na katulog na ko.  Pagod na pagod ako ka nina kakaiyak.  Ang sakit na makita ulit ang taong nnag iwan at sinaktan ang puso mo.

----


Nagising ako dahil sa ingay ng tao. Bumungad ako sa bintana.  Speaking of the tao,  tao nga ba?.

Well ang nag iingay lang naman ditosa bahay na to ay ang nag aapat dahil di naman isa sila.  Sila kumag.  Hay ano abnaman yan ang ingay.

Napag isip isip ko na bumaba.  Para sawayin sila.  Goshin thishours nag ii ngay tanghaling tapat eh daming na tutuloig ng ganitong oras.  Ito namang si yabang parang di naka tira dito di ba nya alam yun psh.-_-

" hoy kayo ang iingay nyo ang daming kapit bahay na na tutulog.  At iakw kurt di mo mankang sila pinag sabihan eh parang di ka nakatira dito.! " automatiko silang napa tingin sakin

" ay gising kana pala? " sabi ni kent. ay hindi tulog ako kakambal ko lang toh.hina ng utak.

" ay na gising ka ba namn?  Sorty ang ingay ata namin" sabi anman ni jhon.

" buti alam nyo kaya tumigil na kayo kakatawa.  Kasi di naman na kaaktawa yang pinag gagawa nyo.  Mamaya sipin ng mga kapit bahay na nababaliw na kayo. At biglang mag patawag ng staff sa mental hospital"

" tsk kj. " sabi naman ng mayabang na toh.  Bumulong ba tss..

" hoy ikaw akala mo bingi ako.  Narinig ko yun . Anong kj ka dyan" na ko na iinis na ko ah mamatikim to sakin. Na ko ma kikita nya

" oyoy.  Tama na yan sorry shanella ah" sai ni drake buti pa to may galang tss..

Nginitian ko lang sya. " by the way kumain na kayo" saby saby silang umiling.  Kaya pumunta ako sa kusina at nag luto ng ma akakin.  Meryenda lang naman.  Nag timpla an ako ng juice. Bigala naman may tumapik sa likod ko.  Si drake pala.

" bakit? " tanong ko

" gusto mo tulong " sabi nya tumango nalang ako.

Di nala na namin ang mga miryenda.  At pag lapag na paglapag namin sa lame sa ay agad nasi kuha si kurt at jhon.  Napa tss.  Nalang si kurt habang si drake at ako ay na tawa nalang.

Buti nalang at na duto sila.  Atleast edyo naka limot ako sa nanyari ka nina.

" salamat guys,  kung wala kayo ngayon siguro di ko parin ma kakalimutan ang ngayari kanina.... " nakita ko ang pag ka gulat sa mg amuka nila.  Ang cucute ni la hahaha.

" hahaha forget that sige kumain lang kayo. " kumuha na rin ako ng pag kain mamaya ay maubusan na ako nila sa sobrang kata kawan nila.  Para silang may halimaw sa tyan.  Ganun ba kasarap ako mag luto.  Naks naman iba talaga ako eh hahaha.... Pwede na ba maging chef juk lang

But actually.......















I'm  so happy that i met this kind of guys... Sounds weird  but they makes me happy today...






****
Gundu buh hahaha

- mica





I'm Secretly Dating My FRENEMYTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon