Bu bölüm kelebek etkisi ile alakalı değil. Canım istedi ve bu yazıyı yazmak istedim . Hepsi bu.
İlk Merhaba
Aylarca annenin sıcacık karın boşluğunda dünyaya geleceğin günü bekledin ve o gün geldi çattı ve sonunda artık dünyadasın ama burası beklentini karşılamıyor. Herkes gözünü sana dikmiş ve sevgiyle sana bakıyor. Annenden babandan nefret edenler bile senin küçük ellerine dokunarak kalplerini ısıtıyor. Gözlerin hala açılmadı bu yüzden etrafını göremiyorsun belki görmemen daha iyiydi. Sonunda gözlerin açıldı etrafına baktın... Tüm dünyada ki insanlara ilk merhabanı dedin. O sevgi dolu gözler ışığını kaybetti ve matlaştı sende ışığını kapattın artık sen günahsız ve masum olan bebek değildin...
Son hoşçakal
Yatağında o büyük anı bekliyordun çünkü elinden başka bir şey gelmiyordu. Yine etrafında insanlar ama bu sefer daha az... Neden az... Çünkü kimse vedalaşmaları sevmez. İnsanlar bu defa sana sevgi dolu değil acı dolu bakışlarla bakıyordu bir kısmı ağlıyordu ama çoğu gerçek değildi... Neden değildi...Seni bunlar acıtmıyordu ama. Seni acıtan ne zaman gideceksin bakışlarıydı. Kalbin paramparça ,dudakların kupkuru, ağzında acı bir tat. Ağzına bir kaç damla su veriyorlar ama bu yetersiz kalıyor. Bazı dakikalarda seni duvarlarla yalnız bırakıp diğer odaya gidiyorlar. Yan odadan kulağına çatal ,kaşık sesleri geliyor. Ölümlüler karınlarını dolduruyor asla ölmeyecek gibi. Sen ise duvarlara bakıyorsun, yıllardır baktığın o duvarlara... Geri de yarım bırakacağın şeyleri düşünüyorsun ; yarım kalmış işler , yarım kalmış masanın üzerinde ki puzzle , yarım kalmış diziler, yarım kalmış kalbin ve yarım kalan hayatın... Azrail'in elini tutup götüreceği o anı bekliyorsun. Ve o an geldi... Son nefesini iade ettin bir daha geri almamak üzere... Cenazen güzeldi hayallerinde ki gibi olmasa da. Mezarında güzeldi. Hala bir taşı olmasa da kimse bir taşa para vermek istemiyor. Ama emin ol her şey güzeldi... Bütün sahip olmak için çabaladığın eşyaların gitti. Yarısı çöpe yarısı ihtiyacı olanlara... Dünya üzerinde yaşadığına dair bütün izleri yok ediyorlardı ve başardılar. Dünya da sana ait hiç bir iz kalmadı... Son kez hoşçakal dedin... (Hoş herkes çakaldı)
Niye hikayemi okumuyorsunuz. Ben sebebini biliyorum çünkü hepinizden güzel yazıyorum bunu sindiremiyorsun. Okuyun aq aq aq
