Bir salıncak kadar özgürlüğümüz... Hayal dünyamızda ne kadar özgürsek, bir o kadar tutsağız gerçek hayatta. Salıncak gibi dönebiliriz bir demirin etrafında. Buna özgürlük der, tutsak ederiz hayatımızı bir demir pahasına. Düşme, zarar görme korkusuyla daha da sıkı tutarız zincirleri. Daha çok kilitleriz kendi kafesimizi, sanki mümkünmüş gibi. Uçmayı öğrenemeyen kuş misali, izlemekle yetiniriz uçanları.
Bir gün uçmaya karar veririz. Adımımızı atarız ilk defa hevesle. İlk denemede düşünce, yalpalayınca biraz; gökyüzüne küsüp kafese mahkum ederiz kendimizi. Yıkarız küçücük engelde bütün o hayallerimizi...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalbim Kalemimde Atarken
No FicciónBuraya kalemimden dökülenleri yazacağım. Yüreğimin sessiz çığlıklarını... Yazarken kendimi kaybedip yine yazarken kendimi bulacağım...
