Hayatta neden yaşanır ?
Hayallerini gerçekleştirebilmek için...Aniden uyandım. Bir karanlığın içinde bulmuştum kendimi. Tiz bir ses... Daha çok yalvarmaya benziyordu... Koşarak sesin bulunduğu yere ilerledim. Ortalıkta kimsecikler yoktu. Arkamı döndüğümde irkildim. Garip bir kız... Göz altında ki çukurları ve saçlarının korkunç hali... Aman Allah'ım neler oluyordu ! Kızın çok perişan bir görünümü vardı. Korkarak elimi uzattım. '' Sende kimsin? '' Ses yoktu. Sadece bir kaç gözyaşı... Sanki kan ağlıyordu gözleri. Korkum fazlasıyla artmıştı. Bir adım daha yaklaşıp tekrar sordum. '' Sende kimsin? '' Hıçkırarak ağlıyordu. Elini bana uzatarak '' Lütfen yardım et... '' dedi. '' Lütfen yardım et ve beni bu halden kurtar ! ''.
Gözlerimi açtığımda nefes nefeseydim. Rüya içinde rüya... Neydi şimdi bu ? O kız kimdi ? Neden benden yardım istiyordu ki... Ona nasıl yardım edecektim ? Olanların hiçbirine anlam veremiyordum. Yatağımdan kalkarak yüzümü yıkamaya gittim. Aynaya baktığımda yine aklıma o kız geldi.
Saçları dalgalı ve taranmamış bir haldeydi. Gözleri kan çanağı, yüzünden düşense bin parça... Neden ağlıyordu ki ? Benden ne hakkında yardım istiyordu ? Yatağıma dönüp gördüğüm rüyayı unutmaya çalıştım. Bir türlü gözüme uyku girmiyordu. Hala aklımda yankılanıyordu o çığlık sesleri...
Sabaha kadar bir noktaya bakakaldım. Uyuyamamıştım...
Saatin sesi çok net duyuluyordu. Birden içeri kardeşim girdi. '' Abi hadi kalk okula geç kalıyorsun! ''.
Üstümü değiştirerek okulun yolunu tuttum. Bir eksiklik vardı içimde. Sanki yarım bir insandım. Mutlu olamıyordum. Gülüyordum ama sadece gülümsemeden ibarettim. İçimde yalnızlık vardı... Tam görünüyordum ama içimde yarımdım...
Her insan gibi bir amaç uğruna yaşamak...
Bir umut...
Umudum eksikti. Yaşamak için, sevinmek için, gerçek tebessümler saçabilmek için bir umudum yoktu.
Okula yaklaştığımda bazı kitaplarımı evde unuttuğum aklıma geldi. Geri dönmek istedim ama evden bir hayli uzaklaşmıştım. Dün gece gördüğüm o kız aklımı karma karışık etmişti. Fazla vakit kaybetmeden derse girdim. Aradan saatler geçti, dersler geçti ama hep aklımda o kız vardı. Arkadaşlarım neden bu kadar dalgın olduğumu sordular ama tek kelime dahi etmemiştim. Akşama kadar sadece o kızı düşğnmüştüm.
O gün uyuduğumda yine o kızı gördüm. Koşarak bir yere gidiyordu. Takip ettim. O kadar hızlıydı ki sanki benden kaçıyordu. Nefes nefeseydim...
Titreyen bir ses tonuyla '' Sana nasıl yardım edeceğim ? '' dedim. Kız aniden durdu ve bana baktı.
Yine o kan çanağı gözler...
Yine o hazin surat...
Yavaşça bana ilerliyordu. Elleri tir tir titriyor, gözleri bir nehir gibi çağlıyordu. Kalbini göstererek '' Darmadağın bir haldeyim... '' dedi.
''Gecemin yıldızları sönmüş, gündüzümün güneşi batmış...
Gülmek nedir unutmuşum göz yaşları ile mest olmuşum.
Gönlüm toprak ki ne toprak... Susuz ve kupkuru. Adeta bir sahra çölü. Ölüyorum her gün lütfen bana yardım et! Lütfen bana tekrar sevmeyi öğret!''
Bir an duraksadım... Sevmekten bahsetmişti... Bana sevmeyi öğret demişti. Nasıl sevilirdi ki insan ? Nasıl tekrar mutlu edilirdi ? Belki bu ana kadar gülmüştüm, ağlamıştım, korkmuştum ve heyecanlanmıştım.
Ama sevmek... Ben bu duyguyu hiç tatmamıştım.
Kızın kan çanağı gözlerini gördükçe içim içime sığmıyordu. Üzgün bir sesle '' Nasıl sevilir ki insan ?'' dedim. Hızla söze girdi. ''İçinde ki yalnızlığın sebebini öğrendiğin zamab, içinde ki eksikliğin tamamlandığını hissettiğin zaman,
Özlediğin zaman, beklediğin zaman, ayrı kaldığın zamab hissedersin o duyguyu.''
Kız bir anda dahada kötüleşti gözleri bir nehirken okyanus olmuştu. Sadece sustu. Gözyaşları ile konuşuyordu benimle. Pişmanlıkla duygusuyla cevap verdim.''Sebi üzmek istememiştim sadece sevip sevmediğini merak ettim. Sevdin mi? ''
Cevap yoktu... Arkasını dönüo uzaklaşmaya başladı benden. Tabikide sevmişti. İnsan yaşamadığı duyguyu anlatabilir miydi? Anlamıyordum... Madem sevmişti neden üzülüyordu ki ? Kendisini üzen şeyi tekrar neden istiyordu ?
''Gitme! '' dedim arkasından ama beni dinlemeye niyeti yok gibiydi.
Sevmek... Neydi bu sevgi... İnsanları bu kadar üzen duygu neydi ? Üzüldükleri ama her dem istedikleri... Bu duygu neydi ? Bu duygu herkeste yokmuydu ? Ya da vardı da indanlarmı bilmiyordu. Bende sevmek istiyordum. İçimde kalan o eksikliği tamamlamak istiyordum. Bir umudum olsun istiyordum. Bir hayalim...
Tek eksiğim bu duyguyu nasıl elde edeceğimi bilememdi...