Photography Club

Chapter 2: The Recruitment

ZANRO

"May alam akong lusutan, pwede tayong lumabas doon."

Lumingon agad ako para malaman kung sino yung nagsalita. Pero ang nakikita ko lang ay isang locker kung saan nilalagay ang mga gardening tools. Lumapit ako doon, habang palapit ng palapit ako bumibilis ang tibok ng puso ko sa kaba. Binuksan ko ito. Tama nga ang hinala ko, may tao sa loob.

"Hi~" Sabay ngiti niya.

"What the hell are you doing in there?"

There's a girl hiding in a locker. Her slim and small height can perfectly fit in there. Pero anong ginagawa niya doon?

Lumabas na nga siya doon at nag-streching pa siya. 5'1 height. Long hair with bangs. Magmumukha siyang Grade 8 or 9 pero looking at her I.D. she is aswell Grade 10 like me.

"Uulitin ko, anong ginagawa mo sa loob ng locker?"

"Well, You saw the student who planted a poisonous plant right?Katulad mo minamatyagan ko rin siya pero ako matagal ko na siyang minamatyagan. I am still clueless why he'd plant such a thing kaya I planned to watch him everyday. Pero habang minamatyagan ko siya kanina bigla kang dumating sa pwesto ko, kaya dinala ako ni adrenaline sa loob ng locker."

Ano ba talagang pakay ng lalaki yun? Nevermind, I don't want be involve in this. The only thing that I should think of is to get out in here.

Bubuka pa lang sana yung bigbig ko pero Nagsimula siyang maglakad papunta sa halaman ignoring me. Umupo siya sa tabi niro at may kinuha na gloves sa sling bag niya.

"How come you have a gloves? Are you a girl scout or something? Laging handa."

She glared at me."Because I'm a part of Photography Club."

"Why would gloves be involve in photography?"

Liningon niya ako, trying to read my face. "You're really clueless?" Tumayo siya at binasa yung name sa I.D. ko. "You're a transferee. Kaya naman pala hindi mo ako kilala, Twyla Zona E.Dela Vega at your service, the president of Photography Club. I am pleased to meet you Mr. Zander Alvaro D. Andrada." Sabay bow niya.

Pero wala akong ibinigay na tugon.

"Wala ka man lang sasabihin?! How rude~~" Sabay pout niya.

Bumalik ulit siya sa tabi ng halaman.

"Nakalimutan ko yung camera ko sa clubroom kanina, sayang hindi ko nakahunan ng litrato yung lalaki kanina para sa observing a student notebook ko." Sabi niya na para bang nanghihinayang ng sobra.

"Observing Student Notebook?"

"Nilalagay ko doon yung mga lirato ng mga taong may kahina-hinalang pinagagawa sa campus o yung mga taong intresado ako." What does she meant with intresado? "H-Hoy! Alam ko iniisip mo! Hindi yung intresado na may kasamang romantic feelings! I mean those who are mysterious. Yung bibigyan ka ng puzzle pero may mga missing piece." I rolled my eyes. "Like you."

Natigilan ako sa sinabi niya. "What do you mean?" Pinanliitan ko siya ng tingin.

"Bakit ka nandito? May nagawa ka bang kasalanan?" Sinabi niya habang nakahawak sa baba niya. Pero tumitig lang ako sa kaniya na walang kareak-reaksiyon."Or maybe nakipagbubugan ka..pero wala naman akong nakikitang bruises sa katawan mo atsaka mukha ka naman matino." Patuloy niya at lumapit pa sa mukha ko pero nilayo niya rin at muli niya akong pilit na binabasa na para bang isa akong libro. "Yang mga malalamig mong titig at pagiging sneaky mo....hmmm..rebellion." Bigla niyang naisip. "Rebellion towards school numbering system, might be? Siguro ayaw mong magpaka-aso sa number system." Ngisi niya.

I showed a hint of surprised. How can she know that? Muli kong binalik ang malamig kong titig sa kaniya.

Nilabas ko yung camera ko at binigay ko sa kaniya.

"Get the pictures of the weird guy and leave me alone."

Iniwan ko siya at bumalik ako sa locker. Tama nga ang hinala, nandito ang lusutan na sinasabi niya, binuksan ko ito at tinulak ko ang gitnang bahagi nito, may swing door.

Kahit nakatalikod ako nakikita kong nagulat siya. Lumabas na ako sa greenhouse at agad akong dumiretso sa school building.

***

Pagkatapos ng klase agad akong pumunta sa classroom niya at sa greenhouse kanina pero wala siya. Nandito ako ngayon sa harap ng pintuan ng Photography Club. I used the process of elimination at ito nalang ang natitira. I knocked the door at bumukas ito, bumungad ang isang lalaki na mukhang bagong gising.

"Is Ms. Dela Vega in here?"

"Hoy! Twyna nandito ka ba raw?" Sigaw ng lalaki.

I guess nandito nga siya. Pumasok nalang ako pero walang pakealam yung lalaki at bumalik sa gilid at natulog ulit.

Nandoon nga siya nakaupo na nakangisi sa akin at parang alam na alam na niyang darating ako.

"I guess, you already copied those photos. Do you mind if you can return MY camera already?" I said emphasizing the 'my' word.

Ngumiti siya at inilabas yung camera ko. "Sure, akala ko ipinamigay mo." Binigay niya sa akin at agad ko itong kinuha.

"I'd rather die than to do such a thing and I will now leave." I was about leave but

"Wait." Pahabol niya.

Liningon ko siya. "What?" Iritado kong tanong.

Tumayo siya at lumapit siya sa akin. "Ngayon at nandito ka na sa clubroom ko. Hindi na ako magpapaligoy-ligoy pa." Huminga siya ng malalalim at tumitig sa aking mga mata. "Pwede bang, sumali sa club namin? Please?"

"You won't get me using those eyes.Hindi uubra yan sa akin" I said in a bored look.

My sister, Zia always use this to me to beg for something. Since I am Zanro, that will not soften my heart. I think they call those begging eyes as 'puppy eyes'.Dogs are not cute for me that's why I don't appreciate it. 

Hindi pa siya tumigil, inabot pa kami ng isang minuto bago siya nagpatalo.

"hayss, stone hearted ka talaga." Nalulungkot niya sabi. 

"I can't say yes yet, for your club is not just an ordinary club as you stated a while ago. I need to do some research if your club is really worthy."

"I can compare you to Professor James Moriarty of SH dahil sa ugali mo." She said said while chuckling. "Though I really want to tell you what really our club is but..mas maganda sigurong gawin mo nalang 'tong ibinigay kong puzzle." She stated.

"Don't compare me to an antagonist." I replied. "So you're giving me a puzzle with missing piece huh? I accept your challenge."

"Then good." She smiled.

I opened the door at lumabas na ako sa kanilang clubroom. Nang medyo malayo na ako bigla kong narinig muli ang boses niya. Huminto ako pero nakatalikod pa rin ako.

"I DESPERATELY WANT YOU IN OUR CLUB! SO PLEASE! IF NAGBAGO ANG ISIP MO AT GUSTO MO NG SUMALI OUR  CLUB IS ALWAYS OPEN FOR YOU! NO TEST ! ASLONG AS YOU SAID YES! PASOK KA NA!"

"Ano ba, Twyna. Ang ingay mo sino bang kausap mo?!" Biglang may sumingit na lalaki. Kaboses niya yung natutulog sa clubroom kanina.

I just showed no emotions as I continued walking. I also hear some whispers talking about me and that club. Now their club serves as a mystery. 

~*~*~*~

Edited: 06/12/2017

A\N: Since rushed edit 'to para sa panibagong plot na naisip ko, there will be some errors.  Sorry talaga, you are free to correct me, hindi naman kasi ako perpekto. So inibahan ko na ang first meeting nila, gussto ko kasi mala-nancy drew na ang ugali ni Twyna  sa una niyang pasok. Ieedit ko rin yung susunod na chapter so watch out!  There will be more to come~

Next Chapter: Morse Code.