Bu Şehir Arkandan Gelecek ALİ&DERİN

Derin 4| Hayatımın En Güzel Günü

Multimedia: Ali ve Derin'in günü
"Ee Ali Smith anlat bakalım kimsin sen?"
"Sen sor ben cevaplayayım o zaman"
"Tamamm. Nerede doğdun?"
"Şey, İstanbul'da."
"Nasıl yani"
"Annem beni bir gemiye bıraktı. Sonrasında... Babam annemi gözlerimin önünde öldürdü.. Sonra da Rauf Anne beni sahiplendi işte."
"Ya çok üzüldüm.. Peki neden, neden öldürmüş? Araştırmadın mı?"
"Hayır, geçmişimi öğrenmekten korkuyorum sanırım.. Ayrıca bir insanı öldürmenin ne gibi haklı bir sebebi olabilir ki? Herhangi biri de değil benim annemi öldürüdü"
"Haklısın.."
"Beni fazlasıyla tanıdın. Sıra sende."
"Gördüğünden fazla ya da eksik bir şeyim yok ki."
"Ailen falan mesela?"
"Iı şey orta halli, kendi halinde bir aileyiz işte."
Off Derin niye yalan söylüyosun ki. Hayır ama senin armatör Tekin Mirkelamoğlu olduğunu bilseydi bugün çoktan bitmişti. Ohh! Geldik sonunda!
"Ohh! Şükürler olsun.."
"Ne oldu?"
"Ha şey araba tuttu heralde"
"Araba mı tuttu?"
"Araba yüzünden midem bulandı o yüzden."
"Anladım, ee ne yapıyoruz."
"Hiç köfte ekmek yedin mi?"
"Hayır."
"Burada çok güzel köfte ekmek yapan bi yer var. Kurt gibi açım zaten."
Ahh yine anlamaz gözlerle bakıyor!
"Çok açım yani"
"Ha! Anladım."
"Ee hadi ne duruyoruz."
---------
"Bir şeyler içmeye gidelim mi?"
"Tamam "
"Gel girelim şu sokağa illa ki buluruz bir yerler"
"Yani illa ki"
Ee? Magazinci dolu napçam şimdi ben?
"Iıı gel şuraya girelim"
"Daha önce hiç geldin mi buraya Derin?"
"Hayır ama her şeyin bir ilki vardır."
"iyi madem"
------------
"Ya bişey dicem sen çok tatlısın"
"Ahahaha biliyorum"
"Şımar diye söylemedim hemen yayma ağzını"
"Yayma ağzını, güzelmiş."
"Güzeldir"
Taksiye biner binmez uyuyakalmışım. Uyandığımda bilmediğim bir yere geldik
"Ayy nereye geldik biz?"
"Sabaha kadar seninleyim demiştin ben de gidecek bir yer bilmediğimden buraya getirdim."
"İyi madem nerede yaşıyormuşsun bir görelim"
"E iyi madem gel. Işıklar da açık var birileri de heralde tanıştırırım seni."
"tamamm"
"Gel bakalım"
Gemiye bindiğimizde birileri vardı
"Kim var orada?"
"Alii?"
"Anne?"
"Rauf Annenin sesi mi o?"
Ay ben bi heyecanlandım!
"Hoşgeldin"
"Rauf anne hem geminin aşçısı hem de annesi, geminin babası da kaptan, tayfa da kardeşlerim"
"Bizim evden daha sıcak bir ortam"
"Aile ortamını bilmediğim için karşılaştıramayacağım.."
"Iı Ali sabah peşinden gittiğin kız galiba?"
"Evet anne"
"Merhaba kızım Rauf Anne ben"
"Derin ben de, memnun oldum.
Bildiğim tüm kahramanların en kahramanıyla tanışmak çok onur verici"
Rauf Anne anlamayıp bana bakarken açıklık getirmek için atıldım tekrar
"Ali anlattı biraz hikayenizi oradan biliyorum"
"Anladım. Teşekkürler kızım, acıkmışsınızdır şimdi siz ben size bi sahanda yumurta yapayım"
"Hem de kurt gibi açım"
"Iı Ali kurt gibi açım demek.."
"Çok açım demek, bugün derinden öğrendim anne."
"Ya siz bugün tanıştığınıza emin misiniz? İnternetten falan mesajlaşıp buluştunuz da beni mi yiyorsunuz yoksa?"
"Hayır Rauf Anne gerçekten bugün tanıştık."
"Tamam kızım tamam gelin hadi hazır yumurtanız"
"Ben tabak çıkarayım"
"Derin sahanda yumurta adı üstünde sahanda yenir"
" Pekiii"
------------
"Derin biz biraz güverteye geçelim"
"Tamam, ellerine sağlık Rauf Anne çok güzeldi"
"Afiyet olsun kızım"
Güverteye çıktık Ali'nin anlattıklarını düşününce göz yaşlarıma hakim olamadım
"Bana acınmasına hiç tahammül edemem"
"Acımıyorum ki"
"Bu yaşlar ne o zaman? YaDerin, sen benim için kan olan bu şehri lunaparka çevirdin çok teşekkür ederim"
"Rica ed.."
Demeye kalmadan dudaklarıma yapıştı!!
"Seni asla unutmayacağım Derin"
"Ben de"
Vee işte gün ağardı...
"Seni evine bırakayım"
"Tamam"
Dönüş yolculuğu baya hızlı geçmişti
"Keşke bu kadar çabuk bitmeseydi"
"Keşke"
"Seni tanımak çok güzeldi, seni asla unutmayacağım "
"Ben de hadi gir evine"
"Sen git girerim ben... Hoşçakal
(ali taksiye biner ve gider)

SONRAKİ BÖLÜMDE SÜRPRİZİM VAAAAR!!