ARKADAŞK

-2-

O, açtığım kollarıma sarılırken bir yandan da ağlamaya devam ediyordu. "Kızım sırf annenler istiyor diye gitmek zorundamısın lan?" cevabını biliyordum ki zaten soru sorarcasına değil de azarlarcasına konuşmuştum. Sustu. Tek bir kelime dahi etmedi. Gözlerimi yumdum, derin bir nefes aldım. "Peki ne kadar sürecek?" mırıltıyla "1yıl" dedi. Aldığım nefesi sesli bir şekilde dışarıya verdim. Uzun bir süre öylece sustuk. Telefonum çalınca kollarım Irmak'ın bedeninden ayırarak telefonuma yöneldim. İsmi görünce aramayı hemen cevaplandırdım.

"Nerdesin?" dedi. Sesinden birşey olduğu belliydi. "Irmaklardayım?" dedim soru sorarcasına. "Tamam geliyorum," deyince merakıma yenik düşerek "Arda--" diyerek söze başladım fakat sözümü yarıda kesti ve "Soru sorma," diyerek telefonu yüzüme kapattı. Neden bu kadar sert olduğunu anlayamamıştım.

Irmak burnunu çekerek "Ne olmuş?" diye sorunca "Bilmiyorum," dedim. "Buraya gelecekmiş, sanırım önemli bir konu. Yoksa bu kadar sert davranmazdı," kaşlarımı havaya kaldırdım, aynı zamanda başımı iki yana salladım cümleyi söylerken. Irmak tekrar ve bu sefer sertçe burnunu çekti "Iyy hayvan!" diye bağırdım. Hafif bir tebessüm eşliğinde gözlerini devirdi.

Kapı çaldı. Herhalde gelen Arda'ydı. Arda benim en yakın arkadaşım. Biz 3 yakın arkadaşız. Tabiiki ikisi arasında ayrım yapamam yani erkek olarak en yakın arkadaşım o. Neyse biz üçümüz kardeş gibiyiz. Ne zaman yardıma ihtiyaç olsa koşar gelirdik. Herkesten çok önemserdik birbirimizi. Arda, kumral saçlı ela gözlü bir çocuktu. Okuldaki kızlar ona bayılırdı. Yakınlarına karşı sevecen, diğerlerine karşı ise fazlasıyla soğuk davranırdı. Nedenini bilmiyorum ama bu huyu da kızlara çekici gelirdi.

Irmak, çok saf ve narin bir kızdır. Herkese karşı çok iyi davranır. Hayvanlara yardım etmeyen, kötülük yapanlardan ise nefret eder. Tahmin edebileceğiniz üzere hayvanları çok seviyor. Ailesine ve arkadaşlarına ise fazla düşkün.

Bana gelince; ben herkese karşı soğuk davranırım aslında. Fakat yeri geldiği zaman iyi eğlenebilen, mutlu ve iyi niyetliyim. Gereksiz samimiyeti sevmem. Fazla kavgacı kişiliğim ara sıra insanları korkuturdum bu yüzden pek fazla uğraşanım yok.

                               ----
Koşar adımlarla merdiveni üçer üçer indim. Kapıyı açmak üzere olan Selen ablayı durdurdum. Neşeyle "Ben bakarım!" dedim. Bir elim kapının tokmağındayken diğer elimle saçımı düzelttim. Kapıyı açtığımda gözlerim kocaman açılmıştı. "Arda!" diye bağırdım. Kavga etmişti. Kolumdan tutup beni Irmak'ın odasına çıkardı. İçeriye girdiğimizde kenetlemiş olduğu ellerine bakan Irmak, bakışlarını buraya çevirdi. Benim gibi onunda gözleri irice açılmıştı. Şaşkın bakışlarıya buraya bakarken yatağından fırladı ve yanımıza geldi. Arda'nın kaşı patlamıştı. Irmak'ın eli de oradaydı. "Noldu sana böyle," dedi oflayarak. Arda'nın ifadesizce bakışları bizim gözlerimizde gezerken, çenesiyle hemen ilerimizde duran iki tane tekli koltuğu göstererek "Oturun," dedi. O da, karşımızda olan Irmak'ın yatağına oturdu.

"Şu sizinle uğraşan Ömer hödüğü varya işte onunla kavga ettim. Irmakla ben birbirimize buruk bir gülümseme ile baktık. "Vallaha bir güzel dövdüm onu," buruk bir gülümsememiz kalkıp yerine bir tebessüm gelmişti. Ama o da dayak yemişti. "E o da karşılık verdi tabii," ben "Biliyoruz, biliyoruz, devamı ne?" derken ardından Irmak da "Ayy ya!" demişti. Belliydi çok üzülmüştü. Bir yandan da eliyle kendine yelpaze yapıyordu. "Sonra," diyerek söze başladı Arda. "Sonra ondan bir yaş küçük bir kız kardeşi varmış. İşte benim sevdiğim kız da biliyorsunuz.O kız oymuş," Irmakla ben tekrar birbirimize baktık ve aynı anda Arda'ya dönerek şaşkınlıkla "Ne!" dedik.

Arda, kendisinden bir yaş küçük olmasına rağmen İrem adında bir kıza aşık olmuştu. Onu gerçekten çok seviyordu. Biz lise üçü bitirirken o da lise ikiyi bitiriyordu. Bana göre yaş sorun değildi. Irmakla ben Arda'ya hep destek vermiştik.

Şimdi ne olacaktı? Kız kardeşi bunu öğrenirse ortada Arda için bir şans kalmayacaktı. Arda'nın birşey söylemesini umut ederek ona baktım. Gözleri, kenetlediği ellerindeydi. "Of be oğlum, ne yaptın sen," diyerek yanına yaklaştım. Benim ilk kız kardeşiyle sonrada Ömerle konuşmam gerekiyordu.