He is No Name.

No Name #24

Dedicated to Miss Erica Althea Liwanag :))) Salamat sayo sa pagbabasa nito. Hahahaha. ^_^

Pati sa readers ko salamat. :)))

--

Betty's POV.

"Wake up pretty." niyugyog ako ni...Sino ba ito? Blurred medyo.

Unti-unting naaninag ko siya.

"Dammian!" niyakap ko siya. Narinig kong tumawa siya.

*O* Heaveeeeen!

"Okay ka na?" Tanong niya sa akin. Nag-nod ako.

"Tara, kain na tayo." yaya niya sa akin.

Tatayo na sana ako kaso naalala ko na naman ang Lhady Bratinellas.

Tumigil ako.

"Okay lang yan. Nandito naman ako. (^___^) Napagsabihan ko na sila." sabi niya.

Na-trauma yata ako sa tatlong yun. Huhuhu.

Hinawakan niya ang kamay ko.

"Piggy backride?" nakangiting sabi niya.

"Talaga!" masigla kong tanong. He just nodded. At hayun sumakay ako. Bigla naman siyang tumakbo. Nagpaikot-ikot pa kami.

WEEEEE~ Ang sayaaa!

Nagtawanan lang kaming parehas.

Pero napatigil kami nung nakita namin ang LB. (T^T) Mga demonyitaaa! Huhuhu.

Binaba ako ni Justin. Nasa likod lang niya ako hawak hawak yung t-shirt niya.

Tiningnan ko si Justin, ang sama ng tingin niya! Para siyang papatay.

Yung tatlo naman, inirapan ako!

Nakita ako ni justin at ngumiti siya sa akin. Hinawakan niya ang kamay ko at itinabi ako sa kanya.

"You'll be safe with me." bulong niya.

"Thank you" i mouthed at him.

Nagdiretso kami sa table kasama ang mga kaklase namin.

Nasa tapat ko si No Name. Hindi ko alam kung bakit pulang-pula at pukto ang mata niya. Drugs ba yun o umiyak siya? Masama ang tingin niya kay Dammian.

"Ano gusto mo?" tanong sa akin ni Dammian.

"Basta hindi seafood." sabi ko. Kumuha naman siya ng pagkain at sinubuan ako. At first, naghehesitate ako pero mapilit siya kaya napapayag ako.

Natapos kaming kumain na tadtad ng asar galing sa mga kaklase namin.

"Come with me," he whispered. Hinawakan niya ang kamay ko. Tumayo kami at naglakad-lakad hanggang sa makarating kami sa isang part ng bukid. Mataas yung parte na yun. Green na green. Napansin kong may table doon.

"Anong meron dito?" tanong ko sa kanya. Ngumiti siya sa akin at tinuro na maupo ako sa tabi niya. Naupo naman ako.

Silence. Walang umiimik. Siya, nakangiti lang.

"It's time." Agad niya akong inihiga sa may table.

"D-dammian?" nabago yung ekspresyon ng mukha niya. (T^T)

"A-anong g-gawin mo?" he smiled at me. Inilapit niya yung lips niya sa tenga ko at bumulong.

"Close your eyes." DUB DUB DUB! Bumibilis ang tibok ng puso ko. Eean ko ba kung bakit sinunod ko ton lalaking ito.

"Feel it." bulong niya ulit. Naramdaman kong humiga rin siya sa tabi ko.

"Wag kang ngumanga." tumawa siya saglit at hinawakan nang mahigpit ang kamay ko.

Sumunod naman ako sa kanya. Nakaramdam na lang ako nang tulo. Hanggang sa unti-unting lumakas ito. Bumubuhos ang malakas na ulan.

Ang sarap pala sa pakiramdam. Naramdaman kong mas humigpit ang hawak niya.

Ilang minuto ang nakalipas, sabay kaming naupo.

"Dumi ng mukha mo!" sigaw ni Dammian at pinahidan ako ng putik. Aba! Syempre gumanti ako. Hinabol ko siya nang hinabol.

"Ang daya mo naman eh!" sigaw ko. Oo. Nagdudumi na kami pero wala akong pakielam. Ang saya sa pakiramdam.

"Habol!" sigaw niya. Para kaming bata sa ginagawa namin.

Bigla na lang lumubog yung paa ko sa lupa. (T^T) Sobra na kasing lumambot dahil nabasa ng ulan.

"Anong nangyari sayo?" tumatawa pa talaga siya? "Hilahin mo paa ko!" Utos ko. Agad naman niya akong tinulungan.

Parehas kaming natumba. Nasa ibabaw niya ako. Pinahiran ko siya ng putik sa may pisngi niya at binelatan siya. Natawa na lang kami parehas sa kalokohan namin.

"I thought pigs are the only animals playing with mud." he said in a sarcastic tone. It's No Name.

Nag-iba ulit ang mukha ni Dammian. Tensyon sa pagitan nila ang nararamdaman ko. And I dont know what's going on. Iba ang aura ni No Name.

"Let's go," sabi ni Dammian. Itinayo niya ako at naglakad-lakad kami kahit umuulan pa rin.

"Ay palaka!" napasigaw ako. Natawa naman si dammian at pi-nat ang ulo ko.

--
Next chapteeeer. :) Just to make things clear.

Ang tinatawag na DAMMIAN ni Betty ay si Justin. :DDD

Si No Name, si DAMMIAN. Baka mamaya niyan, nalilito na pala kayo. Hahahaha