Stranger to me

Chapter 3

"Mark?! Will you stop playing psp? We can't finish this project if you won't help us." I enjoined Kenny.
    
"Oh my God George! Aren't you done talking to your girl? For God sake lets finish this project please!" I begged.

"Kenny, I'm sorry but I'm really counting on you this." I plead.

"Jay, can you make a tree made of coconut leaf? Please. We need to beautify this project so we'll participate the inter-school competition." I closed my eyes and ponder.
    
I sighed heavily. Hindi talaga to matatapos kung hindi tutulong sa amin tong dalawa. Lumapit ako kay Mark and I throw the pillow on him so hard.
   
"Ouch! Elen--"
    
And I throw him a pillow again. "I have told you many times to stop calling me Elena!"
    
"Then why Jay can freely call your name? That's unfair!" Geez! Lumapit ako sa kanya at kinuha yung psp.
    
"Hey! Not that please." He begged. Gah! Taposin niya muna yung project namin tsaka siya mag laro. Bumalik na ako sa aking upuan at tinago yung psp niya.
     
"Elen--- err Therese! My psp." Using his puppy eyes and pleading skills pero no effect yan sa akin ngayon. Not today.
     
"Help us or I'll break you psp." I threat him.
     
"Bah. I can buy new one though." Aba hinahamon mo talaga ako ha. Nilabas ko yung psp niya at akmang itatapon ko to sa sahig.
     
"No! Okay fine! Im helping. Im helping! My mom wont buy me new one because that's one week old yet." He said surrendered.
     
"Madali ka naman palang kausap eh. Do this and finish it. You can't get psp unless your done." I said.
    
"Jay, she is so scary." At ginawa naman niya yung pinapagawa ko sa kanya. Ngumiti lang naman si Jay ng tanungin nito. Anong meron? Bakit si Jay talaga yung pinagsabihan niya?
     
Si George nalang para magawa ko na ang dapat kong gawin. Ugghh! The leader thing sucks. Hindi pa siya tapos makikipag landian sa babae niya.
     
Lumapit ako at hindi naman niya ako napansin.
      
George: I really did miss you baby. I can't move forward without seeing you but I'm really busy. Can't make up on you.
     
Seryoso? Gush! Kalandian talaga ng mga lalaki. Kinuha ko yung phone at nabigla naman ito dahil sa ginawa ko. I deadly glared him para tumahimik siya.
     
Me: Hello? Who is this? Why are you talking to my boyfriend? Are you flirting with him?! Where are you now! I will seriously wrench your bones!
     
Agad naman ito binaba ng babae. Hindi ko maiwasang mapangiti sa ginawa ko. Tumingin ako kay George na parang natulala sa ginawa ko at binigay ko ulit yung phone niya.
     
"Let's do our project Leader." I winked at bumalik na ako sa upuan ko. Pansin ko din ang pag upo ni George at tumulong na ito.
     
"Hey girlfriend." Tumingin ako kay George at may ngiti ito sa kanyang labi.
     
"Huh? Who are you talking to George?" Jay asked.
      
"Oh? Didn't she mention? She just said I was her boyfriend." Nakangiting pag sabi nito. Lahat naman nagulat sa sinabi ni George at napansin ko din ang pag buo ng kamao ni Jay.
      
"Over my dead body. You will never be my boyfriend." Tumawa naman ang lahat sa sinabi ko. Kaya naman pinatuloy na namin ang pag gawa ng project namin.
    
Habang ginagawa nila yung pinapagawa ko ay nag te-take a picture ako sa kanila para sa documentation namin. Which it includes the pics and summary on how we did our project. 
    
After hours of making it natapos din namin. I dont know if this project will be the best, I hope so. Umupo ako at inutosan si Jes na ayusin na ang lahat ng gamit ko para makauwi na din kami. I feel so tired. I need to go home and rest.
    
"Tired?" Tumingin ako kung sino ang nagsalita sa may likod ng inuupuan ko.
     
"Ahh. Yeah." Sagot ko nito. Umupo siya sa tabi ko.
     
"Want to eat something?" Tanong nito sa akin.
    
"Nah. Im fine." I answered. Im just tired and I want to go home.
     
"You're going home?" I nodded.
     
"I.. will miss.." tumingin ako dito and asking pardon.
     
"I mean, we will miss you Therese." He said.
     
"Now you're getting cheesy Kenny." I smiled at him at ngumiti din ito sa akin. Pansin kong tapos na si Jes sa pag aayos ng gamit namin kaya tumayo na ako.
     
"Owright, Im leaving now guys. I entrust to you our project okay?" Sabi ko sa kanilang lahat. Nag paalam din si Mark and George sa akin habang si Jay ay nakangiti lang na nakatingin sa akin. Tama nito? Nang aalis na ako ay napatigil ako dahil may humawak ng kamay ko.
    
"Kenny?" Gulat kong tanong nito. Hindi pa rin niya binibitawan ang kamay ko.
     
"Uhmm.." Mahiyang hiya pa niyang sabi sa akin. Ano bang kailangan nito? Ni hindi pa talaga niya binibitawan kamay ko.
     
"Are you sick Kenny or what? If you'll miss me, for your information, I won't be missing you guys. You're a horrible team. " Pag aarte kong sabi nito. Narinig ko naman ang tawa ni Mark at George pero seryosong nakatingin sa amin si Jay. Tumingin ito sa akin na may galit sa kanyang mukha. Bakit ba? May ginawa ba ako? Tss.
     
Hinigpitan niya yung pag hawak sa kamay ko. Kaya napatingin ako nito. "Hatid na kita sa labas." At binitawan na rin niya ang kamay ko kaya lumabas na rin ako.
     
"Therese." Sasakay na sana ako ng sasakyan eh. Dami pa talagang pakolo itong lalaking to. Tumingin ako nito at ngumiti. Nakita ko naman siyang ngumiti.
     
"Mag iingat ka." He said.
       
"Thank you. Kayo rin." Sasakay na sana ako ng mapansin ko si Jay na nakatingin sa akin sa may bintana. Ngumiti lang ako sa kanya at ngumiti din ito sa akin kaya pumasok na ako ng sasakyan at uuwi na ako ng bahay.
      
Nangmakarating ako agad kong ina-upload yung pictures na nakuha ko.
     
Picture ni Mark na nahihirapan siya sa pinapagawa ko sa kanya. Si Kenny naman na sobrang seryoso sa pag dikit dikit ng parts sa bahay at si George na nakangiti lang. Andito din yung picture ko ng si Mark na ang kumukuha ng pictures para naman makita ako sa documention. Wait
     
Yung picture ni Jay? Bakit... bakit nakatingin siya sa akin habang nag susulat ako para sa summary namin? Talagang lahat ng kuha ni Mark kang Jay ay nakatingin sa akin? Ughhh! Sumakit na naman yung ulo ko. Ayoko ng mag isip.
     
Humiga ako sa aking kama at isinuot yung eye mask ko pero bakit paulit ulit umiikot yung mukha ni Jay sa ulo ko?
Yung pictures niya na lahat naka tingin sa akin na may ngiti sa kanyang labi. Na para bang masaya siyang tumitingjn sa akin. Ughhh! Please. Just forget about it.
     
Jay Martinez, you're crazy.
   
**
   
Papasok na sana ako ng class room namin ng napansin kong may kagulohan sa my lobby. Hindi ko naman hilig makisali sa mga ganyang iksena kung hindi ko nakita si Mark na parang hindi mapinta yung mukha. Lumapit ako at ang naririnig ko lang ay ang sigaw ng babaeng galit sa isang lalaki ata? Daming tao eh, and I hate too much noise.
      
I poke Mark pero hindi pa rin yun nakuha ang attention niya. Nakatingin lang siya sa iksena na para bang na ko-curious na ako sa pangyayari. Ano bang nangyari? San ba sila Jay, George at Kenny? We're going to pass our project today.
     
"Hey Mark!" I poke him again and this time, he look at me but that was not what I expected. He look at me now like he's going to die. So pale and scared. Anyare?
     
"Hey Mark, are you okay? You look so pale?!" Hindi ito nagsalita at nakatingin lang ito sa akin na parang takot na takot. Mukha ba akong halimaw ngayon? Nag ayos naman ako ah.
     
"MARK!" I yelled. And I know this time he finally wake up.
    
"Therese!" Sabi nito sa akin.
    
"What happen? You look so pale and scared. Anyare? What happen to others? We have to pass our project today right? What are you doing here?" I know I asked a lot but we have to hurry now. 
     
"Ehhrrr.. si.." Now he can't talk to me straight.
    
"Hoy George! Tumingin ka sa akin! Bakit hindi ka makatingin sa akin ha?! Kala ko ba ako lang yung babae mo ha! Sino yung kumausap sa akin sa telepono kagabie! Where is she?! I thought she's going to wrench me and where is she?! Talk shit!"
    
Napatingin ako sa dereksyon ng babaeng sumisigaw. George. Narinig ko ang pangalan ni George.
      
"Therese! Wala yun. Tara punta na tayo sa room natin!" Pag yaya ni Mark sa akin pero hindi. I know there's something occurrence behind this crowd. I force myself in para makita ko kung ano ang nangyayari dito. Narinig ko ang boses ni Mark na tinatawag pangalan ko. Alam kong may tinatakpan lang siya. I need to know.
     
When I saw a light, I saw something that caught my attention. I don't know what should I felt right now but ng makita kong wasak na wasak yung pinaghirapan at pinag puyatan naming project parang gusto kong pumatay ng tao. Tumingin ako sa babaeng nakatayo habang tinatapakan yung gawang project namin. Nakita ko din si George na gulat makita ako.
    
Lumapit ako sa kanilang dalawa. Yung mga tao sa aming paligid ay nakatingin sa akin. Hindi ko na talaga mapipigilan yung nararamdaman ko. Gusto kong pumatay.
     
"Sino ka?!!" She asked. Nakapikit lang ako and I'm trying calm myself but I guess I failed. Ngumiti lang ako sa babae pero alam kung hindi magandang ngiti ang nabigay ko sa kanya.
     
"Are you the Girl who talk to me last night?!!"  She asked again. Gush! I can't handle my temper.
     
"So what if I am?" Ngumiti ako at tumingin ako sa kanyang mga mata. Siguro kung andito sila Ana at kaibigan ko, pipigilan na nila ako.
      
"Ah! Ikaw pala yun! Girlfriend ka ba ni George?! For your information, you were the option here and I'm the real Girlfriend!" Ngumiti ako sa sinabi niya. Walang ka sense sense lahat ng pinagsasabi niya. Lumapit ako sa kanya at agad kong sinipa yung sikmura niya. Maiyak itong nakaluhod. Tss! She should know that Im a very violent person. Lumapit ako sa kanya at lahat ng taong nakatingin sa amin ay nagulat. Well, wala akong pakialam.
    
"W-Wait.. Please.. Don't." Maiyak niya itong sinabi sa akin. Hell I care? I don't ever care about her boyfriend and what I cared most is our project! Hawak hawak niya yung sikmura niya habang naka upo ito sa sahig, ni hindi din siya makatingin sa aking mga mata. Hinawakan ko yung buhok niya at pinatingin sa akin.
     
"Where's the spirit Girl? Became coward now, why is that?" Ngumiti ako at nakikita ko sa kanyang mga mata ang takot. This is fun. "Know what? I really love to break your cheekbones now." Nang iangat ko na sana yung isang kamay ko para suntokin ang babae ay may pumigil sa akin. Tumingin ako nito.
    
"What?" No emotion kong tinanung siya.
     
"Stop it." Tumaas yung kilay ko.
     
"Ow. Is this your girl too?" Ngumiti ako nito pero seryoso lang siyang tumingin sa aking mga mata. I unhold her hair and face Jay Martinez. I stood up firmly and give him my menace smile. This school should know that Im not just an ordinary girl, and I will let them know what I'm capable of.
     
"What now? Trying to stop me from making havoc wont help. Do you think we can make it now?" I asked him pero parang di niya ito naintindihan. Gah!
   
"What will you do with our project now? Hmmm. Tell me?" I asked him. Nagulat naman siya sa tanong ko. Wow really shocking. Tumingin siya sa bandang kaliwa ng makita niya ang nabasag at sirang project namin. Oh, he doesn't knew anything then.
    
"Fuck." Napamura lang ito at napahawak sa ulo niya. Umalis na ako at ayoko ng makita ang pag mumukha nilang apat. Bwisit! Narinig ko ang pag tawag nila sa pangalan ko pero hindi ko sila nilingon. Pinaghirapan namin yun at ganun ganun lang sisirain? Hindi pa rin talaga ako kontento sa ginawa ko dun sa babae.
     
Umupo ako katabi ni Ana. Siguro napansin niya ang pagkawala ng vibes ko kaya hindi niya ako kinulit. Pumasok na rin ang grupo at hindi ako tumingin sa kanila. Ang ibang grupo ay ready ng i present yung gawa nila while kami? No comment.
     
"Best, Wala akong nakikitang may dala kayo. San yung project ninyo?" Tanong ni Ana sa akin.
     
"No comment." Simpleng sagot ko sa kanya.
     
"Oy, kamusta yung overnight with the boys? Si Jay? May gf ba siya?" Tumingin ako sa kanya.
     
"Seriously? Me asking with those things?" Pero oo nga, may nabangit din siya na wala siyang gf nung nag spin the bottle kami.
     
"He does not have Gf." At tumili siya ng mahina. Duh? Seriously? Kiligin ba talaga?
      
"Pwede pa pala ako." Sabi niya sa akin. Ewan ko dito. Tumahimik nalang ako at isa-isa silang nag present ng gawa nila. Naiinis na naman ako sa babaeng yun! Bwisit!
       
"Okay, George Mason Dela Cruz group. Where's your project?" Teacher asked. Tss.
      
Tumayo si George at lumapit sa teacher namin. Harap harapan na landi ang ginawa niya sa teacher namin, gustong gusto naman ng guro namin. Tss! May ibang babae ding tumitili sa ginagawa ni George. Nakakadiri. Mukhang nakombinsi naman ito ni George.
      
"Okay, because of some circumstances, the group of Dela Cruz can't present their project for today. Make sure you'll make on time the day after tomorrow." I raise my hand and stand up.
      
"I would like to make my own project and present it on the dead line." I said.
    
"Ms Mendoza, I have told you already--" I cut her.
 
"We have done making our project but because of their carelessness, we can't present it now. So I think I don't deserve to be in their group." Hindi naman nakasagot yung guro namin at tumingin lang siya sa grupo nila George. Biglang tumayo si George.
 
"Yes, its my fault why we can't present our project." He said. Umupo ako at ayokong marinig ang sasabihin niya.
  
"That's why I would like to apologize to our only girl in this group. She did her best to finish our project on time yet this mishap happened to us." Tumingin ako ng seryoso sa kanya habang nakatingin din ito sa akin. Tumayo din si Mark, Kenny at Jay. Anong kalokohan na naman ang iniisip nito.
 
"Words cannot express how truly sorry we are for the anxiety, frustration and inconvenience that we caused." The moment I look in his eyes, I can see sincerity of his words. "Ms Therese Mendoza, we want you back in our team. Not as my member but our new Leader."
  
Dahil sa sinabi niya napangiti ako. Hah! Gusto ko yung proposal niya. I'll  be their Leader and I can make them work for me. Napatawa nalang ako ng tahimik sa iniisip ko. Of course, hindi ko yun gagawin sa kanila. Tumayo ako at tumingin sa kanila.
   
"Okay I accept your proposal." And I will surely make you regret of this. Evil laugh.
   
--
   
#George Mason Dela Cruz on Multimedia