Stranger to me

Chapter 7

"Elena?" Tawag sa akin ng isang lalaki.

"Hmm?" Sagot ko habang namimitas ako ng bulaklak sa garden nila.

"What if I'll die, will you still remember me?" I turn around him and look furious.

"Why are you asking me those things!! You knew i really hate you asking me like that!" Tinapon ko ang lahat ng bulaklak na naipon ko at naglakad palayo ngunit nahigit nito ang aking braso at niyakap ako ng sobrang higpit. He rested his chin to my shoulder and still hugging me too tight.

"Hug me back Elena. Please." He plead kaya niyakap ko na rin siya. I can still smell the same perfume he's using. Ang bango. Sarap simutin araw-araw.

"Elena, do you miss me?" He asked.

"Yes. I always do. Why?" I answered. Ngumiti ito sa akin at he kiss my forehead.

"Im always here for you my Elena. I love you."

Nagising na naman ako sa panaginip kong weird. Lagi nalang napuputol kapag sasabihin sa akin ng lalaki na mahal niya ako. Bakit kaya? I check my phone, 5:40am na pala. As usual daming text messages and the unknown # still texting me. Block ko kaya to? Ay wag nalang baka importante.

+639051234567

"Therese. Good morning. Hope to see you again."

Importante ba to? Block ko na kaya to? Parang walang kwenta naman to. Tss! Bahala na nga lang. Message Deleted.

Same routine ang ginawa ko at lumabas na ng kwarta para kumain. Pansin ko ang mga naka black suit na body guard sa labas ng bahay. Tss grandpa si here na naman.

"Anak! Hali ka kain ka na dito." Lumingon ako sa tumawag at nakita ko si Mom at Dad nakaupo sa dining table. Magiging masaya na sana ako ng may nagsalita sa gilid ko.

"Oh my spoiled granddaughter. How's your grades?" Tumingin ako sa kanya at siya ay patuloy na nag lalakad gamit ang kanyang sungkod papuntang dining table.  Hindi ako kumibo at hindi din ako nag salita. Ayokong ng kumain at gusto ko na lang pumasok.

Huminto siya sa paglalakad at tumingin sa akin. His facial expression telling me to obey and follow him. Ayoko na rin ng gulo kaya lumakad na akong papuntang dining at umupo.

Tahimik lang akong kumain. Si Mom at Dad lang ang nag uusap usap tungkol sa business nila. Si Grandpa naman seryosong kumakain. Binibilisan ko ang pagkain para makaalis na ako dito pero kinausap na naman ako ni Grandpa. Tss.

"Brat, you haven't answer my question." Nabwebwesit talaga ako sa kanya. Kung hindi ko lang talaga to siya kadugo baka na suntok ko na tong tanda na to.

"As usual." Tipid ko na sagot sa kanya. Tumango tango naman siya sa akin.

"Ive heard you got hospitalized. Why?" Tss. Daming tanong.

"Haven't you asked your doctors? That was your hospital." Pilosopong tanong ko sa kanya.

"Elena." Tawag ni Mom. Ibig sabihin niya, "I heard that, behave!"

I heaved a sigh.

"Is that how you discipline your daughter Isabel?" That's my Mom's name. Isabel Reyes-Mendoza.

"I'm sorry Dad." Sagot ni Mom sa kanya at nag sign siya sa akin na mag uusap kami kaya tumayo ako at lumabas ng bahay. Dumating si Mom at nakatingin lang ito sa akin.

"Anak." Lambing na tawag ni Mom sa akin kaya napayakap ako sa kanya.

"I've already told you dba? You don't have to follow what he wants you to do but please respect him. I don't want to see you getting hurt, you knew that. Me and your Dad wants you to be happy and safe. Please.