Villareal Heirs Series 1: The Billionaire's Addiction

We Are Married!

James Gregorio's POV

Napaka stupid talaga ng Mandy na iyon. Hindi man lamang tinitignan kung ano ang pinipirmahan niya. Pero advantage rin sa akin wala na kong problema ipapasa ko nalang to sa huwes.

Lumabas na ako ng opisina para magpunta sa munisipyo pero nagulat ako ng makita ko si Naomi na nagso-solitaire lang sa computer niya.

"Naomi why are you still here? Hindi mo sinamahan na maglibot sa company si Mandy?" Nagtatakang tanong ko sa kanya.

"Uhm sir, may emergency po kasing nangyari kay tata I mean lolo po ni Mandy kaya pumunta agad siya doon at hindi na nakapaglibot sa company. Aalis po ba kayo sir?" Paliwanag ni Naomi.

"Yes, I have something important to do today and I will head somewhere afterwards so you can go have a goodtime now and leave the office. See you on monday Naomi." Final na sabi ko sa kanya at nauna nang pumasok sa elevator.

Nandito na ako ngayon sa munisipyo para i-submit ang legal marriage contract namin ni Mandy. Hinahanap ko si Dylan dito ngayon.

"What are you doing here Gregorio?" Dylan asked me.

"I'm here to give this to you Romano. Its my marriage contract i just want to register it." Sabi ko sa kanya.

Tinignan niya ang Marriage Contract.

"Mandy Antonette Russel? The new talent huh! Wow! You have your own ways brother!" Dylan said smirking.

"Nah! I didn't even know that she signed the contract. Its her will not mine." Sabi ko nalang sa kanya.

"Okay then! Congratulations James! You're a married man now!" He said.

"Yeah, well thanks bro and I have to go. I want to take some rest. Will you join us later?" Pamamaalam at tanong ko sa kanya.

"I don't know. Maybe? I will just text or call the three of you if i will not come later." Sabi ni Dylan at lumakad na paalis.

I head out of the municipal and go to my car and drive home. When I arrived, I immediately head to my room chbge clothes then take a nap.

Mandy Antonette's POV

Nandito na ako sa Dione Medical Center and Hospital. Agad kong hinanap ang aking Nana.

"Antonette! Ang Tata mo Antonette!" Sigaw sa akin ng aking Nana habang umiiyak na lumalapit sa akin. Naglakad ako upang salubungin siya at niyakap ko agad ito ng mahigpit.

"Nana, wag ka na po umiyak. Nandito na po ako. Ano po ba ang nangyari kay Tata at isinugod niyo siya dito sa hospital?" Nang aalo at nag aalalang tanong ko dito.

"Bigla nalang ay nahimatay ang iyong Tata sa sakahan. Mabuti na lamang at tinulungan ako ng mga trabahador na ihatid dito ang iyong Tata. At hindi ko na masyado naintindihan ang sinabi ng nurse basta't nasa emergency room ang iyong Tata." Paliwanag naman ni Nana sa akin.

Naglakad kami nito papuntang tapat ng emergency room at sakto na lumabas ang doctor sa loob. Lumapit kami ni Nana sa kanya.

"Kayo po ba ang pamilya ng pasyente?" Tanong nito sa amin

"Opo doktora, kamusta na po ang lagay ng lolo ko?" Tanong ko rito.

"Well he's stable now. He has a mild heart attack. Maybe because its too hot and he's very exhausted thats why he black out. I am Doctora Joey by the way, and as your grandma here says that you dont have money to pay the bills yet ako na ang bahala." Sabi ni doctora Joey.