Desperate Love

Chapter 3

Sorry

Napasigaw ako sa nakita ko.

Mygod!!

"Ano ba naman yan ma,pa!!" Tssk. Bat di nalang sila don sa kwarto? Mygod!

"Anak! Andito kana pala. Sorry!"si papa. Sabay takip ng unan sa ibaba ng parti ng katawan niya. Habang si mama naman nakangiti lang na nakahiga sa sofa. Parang wala lang sakanya na nakita ko sila ni papa'ng gumagawa ng kababalaghan.

"Akal ko ba ayaw nyo ng magkaanak kasi bawal?!" Tanong ko sakanila.

"Anak. Hindi naman porki bawal na akong magkaanak e bawal na din namin gawin ito." Nakangiti parin si mama.

"at dito pa talaga nyo naisipang gumawa niyan?!ohmygod ma! Hindi ba kayo nahihiya saakin? Pano nalang kong pinapasok ko pa si pj dito paghatid saakin? Edi mas lalong nakakahiya. Ipagpatuloy nyo na nga lang yan sa kwarto nyo.!" Mahaba kong litanya.Lumakad na ako papuntang kwarto.
Nakita ko pa si papa na kumakamot sa ulo niya samantalang si mama tawa parin ng tawa.

Ano ba yan!

Nag ayos nalang ako ng sarili ko.
Busog pa naman ako kaya mamaya na ako kakain.
Baka pag lumabas ako makita kong andon pa sila. Nakakahiya talaga!

Narinig kong tumutunog ang cellphone ko kaya hinanap ko kung saan ko nalagay. May tumatawag.

Si mel.

"Hello?"

"Hoy girl! Ano na?!" Sigaw niya sa kabaling linya.

"Ano ba! Yung boses mo pwedi pakihinaan? Di naman PO ko bingi.!" Balik sigaw ko din.

"Ok!ok. im sorry. so ano na balak natin sa sunday?" Balak? Pati siya tinatanong ako? May ano ba talaga sa sunday? Tsk.

"Pati ikaw nagtatanong sakin?".

"Bakit? Tinanong ka ni pj?".

"Oo. Kanina".

"O'e anong sabi mo?"

"Wala! Kasi wala naman akong balak lumabas sa sunday.!" Sabi ko.

"Luh!!sure ka math?!"nagtataka niyang tanong.

Ano bang problema?

"Oo!"

"Hoy! Baka nakakalimutan mo'ng birthday sa monday ni Pj .kaya sa sunday lalabas daw tayong tatlo.!"

what?!!
Hala!
Oo nga pala.Birthday niya! Ohmygod! Bat ko nakalimutan yon?!
Napapikit nalang ako sa isiping iyon.

"Oh mygod girl! Kaya pala kanina mukhang malungkot or nagtatampo na ata yon kasi diko naalala. Hala!" Tawa siya ng tawa sa sinabi ko.

"Lagot ka girl! Hahaha. Geh na. Tawagan mo nalang. Baka mawala yong tampo niya pag narinig niya boses mo." Natatawa parin niyang pinutol ang tawag.

Tatawagan ko ba or pupuntahan ko nalang sakanila bukas?
Alam ko naman kung saan yung bahay nika kaya,kaya ko namang pumunta sakanila ng mag-isa.

Pero sige,tatawagan ko nalang.

Dinial ko ang number niya. Makailang ring din bago may sumagot sa tawag.

"Hello?".malumbay na sagot sa kabilang linya.

"Hmm. Pj. Sorry nakalimutan ko." sabi ko.

"Ok lang." maikli niyang sagot.

"Hmm." Wala na akong ibang masabi. Naguguilty kasi ako. Ano ba namang klaseng kaibigan ang makalimutan ang birthday niya? Pero natural lang naman yun diba?.