30 Seconds of Darkness

Chapter 4: Something Wrong

...

...

...

WAAAAAAAAAAAAAA!!! (mute)

..

..

.. ~wala akong marinig, kahit sarili kong sigaw...

yan! papalapit na sakin ang liwanag!...

Martin: huy huy!! huy! Tony! hoy tony! gising! (patuloy na sinasampal upang magkamalay)

Tony: .... ?

Martin: gumising ka dyan oi! maaga pa para matulog agad! 8pm pa lang oh!

Andie: akala ko ba susunod ka samin?

Tony: .. ha? oo nga..

Andie: eh bakit natulog ka na lang dyan?

Tony: .. .. inantok ako bigla eh. hehe :)

Andie: o sya! tuloy na natin ang ghost hunting!

Ron: sige goodluck na lang talaga satin. haha!

may kakaiba sa ikinikilos si Tony nung naglalakad sila...

tahimik, nakayuko lang at patingin tingin sa palagid...

Martin: hoy! natutulala ka nanaman dyan Tony! inaantok nanaman ba? aga aga pa nga oh.

Tony: ...

lumipas ang isang oras, walang napala ang magkakaibigan...

nagpasyang umuwi na lang sila at ituloy ito bukas...

at nang biglang...

Ron: pre, nasaan na si Tony?

Martin: nauna na ng umuwi, sabi nya masakit daw tyan nya at gusto na nya agad matulog eh..

Andie: natakot lang ng sobra yun. haha. pero tara, uwi na din tayo..

habang naglalakad pauwi ang tatlo... sa isang madilim na parte.. may nakita silang isang babae...

naglalakad ng mabagal... and humuhuni...

Martin: pre! iba na ata tong nararamdaman ko!

Andie: ako din eh! O_O

Ron: masakit na din tyan nyo ganon? ako kanina pa masakit, kaya tara umuwi na tayo!!

Martin: seryoso pre! parang ang chix nyaaaa. O_O grabeeee.

Andie: tae! akala ko pareho tayo ng nararamdaman! kinakabahan ako, eto na ata yung hinahanap natin kanina pa. ang white lady! lapitan natin!

nang papalapit na sila...

mas malapit pa..

onting lapit pa...

O_O

Martin: si Tony lang pala! wew. kala namin umuwi ka na? 

Tony: oo nga.. eto pauwi na.. (malumanay ang sagot)

tuloy sa lakad si Tony...

Andie: nakakapagtaka yun... ang alam ko sa kabilang kanto bahay nila eh, pero derecho pa din yung tinatahak nyang daan. bangag na ata eh. 

Martin: osya, dito na ko. bukas na lang ulit.

Ron: sige sige.. dito na din ako..

nakauwi na ng bahay ang lahat...

parang may kakaiba talaga, simula sa panaginip ko kagabi.. pati ngayong gabi na lumabas kami, at yung kakaibang kinikilos ni Tony...

hayaan na nga. makatulog na muna...