ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ที่ชั้นหลับไป แต่ตื่นขึ้นมาอีกทีชั้นกลับอยู่ในห้องนอนแล้ว!!!???
"อื้อ~~"
"ตื่นแล้วหรอ ^_^"พูดเฉยๆก็ได้ ไม่ต้องยื่นหน้ามาใกล้ๆหรอก
ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก
อะไรเนี่ย หัวใจชั้นมัน....ทำไมมันเต้นแรงจังล่ะ
"นี่!! เอาหน้าออกไปนะ"
ชั้นดันหน้าของเขาออก
"หิวรึยัง เดี๋ยวพาไปหาไรกิน"
"ไม่!"จ๊อกก~~~ จ๊อกก~~
"หึ"
ไอ้ท้องบ้าา!! จะมาทำให้ชั้นหน้าแตกทำไมย้ะ
"ชั้นไม่หิวหรอก เพราะเพิ่งจะกินไปเอง"
"แต่เสียงเมื่อกี้มันคือเสียงอะไรล่ะ"เขาเจ้าเล่ห์หรือว่าชั้นโง่กันแน่ที่พูดแบบนั้นออกไป! นั้นมันไม่ได้ทำให้ชั้นอิ่มเลยสักนิด!!
"ยอมรับก็ได้ ชั้น..ก็..ห..หิวนะแหละ พอใจยัง"
"ไปสิ ชั้นก็หิวเหมือนกัน"
"แล้วเสื้อผ้าชั้นล่ะ"
"งั้นชั้นไปเปลี่ยนชุดก่อน เทอก็ใส่ชุดนี้ไปก่อนเดี๋ยวชั้นพาไปซื้อเอง"
"ไม่ต้องหรอก ชั้นเกรงใจนายน่ะ พาชั้นไปส่งบ้านเพื่อนชั้นก็พอแล้ว"
"ไม่ได้!!!!!"
"แล้วทำไมนายต้องจะโกนด้วยเล่า!"
"ถ้าเทอไปอยู่แบบนั้น มันอันตรายนะ!"
"แล้วทำไมนายต้องยุ่งกับชั้นด้วยเล่า!"
"ก็..ช..ชั้นเป็น..ห่วงเทอไง"
"อะไรนะ ชั้นไม่ได้ยิน"
"ช่างมันเถอะ ไปกันได้แล้ว"
"อะไรของนายกัน"แล้วถ้าชั้นไปอยู่บ้านเพื่อนชั้น มันจะเป็นอะไรล่ะ ก็จริงอยู่ที่มีคนตามไล่ล่าชั้นเพราะเหตุผลบางอย่างที่พ่อแม่ปิดไว้ แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเขา เขาเป็นใครกันแน่
ห้าง Breakpark
ฮือฮา ฮือฮา
ซุบซิบ ซุบซิบ~~
"น..นาย เขามองอะไรกันน่ะ"
"เทอคิดว่าไงล่ะ"เดินกับคนดังมันก็เป็นแบบนี้แหละ ชั้นไม่ชอบเป็นจุดเด่นเลยอ่ะ