She is a Gang Leader

Chapter 34

Tsubasa

Hinatak ko sya at hinalikan ko
This is the only way.

Nakita ko pa ang nagugulat nyang mga mata sa ginawa ko. Ikaw na anv bahala Tsugasa

And it went black

Kyoya

Ano?! Anong ang ginagawa ni Tsubasa sa lalaking hindi ko kilala

Masama to ang sakit sa dibdib. Si Tsubasa pa ang mismo.

Argh! I can't take this anymore

Tatayo na sana ako pero may pumigil sa akin

"Just watch Kyoya" sabi ni Marky

"Marky?! Bakit andito ka?" tanong ko

"Shh! Sinundan ko kayo para hindi masira ang plano ni Tsubasa. Just watch" sabi nya at pinanood ko nga lang

Tsugasa

Dumilat ako at nakita kong hinahalikan ko si Mikoshiba

Kaya naitulak ko sya

"W-What?! What are you doing here Mikoshiba?! You jerk" Sigaw ko na patanong

Sinide ko ang buhok ko, tsk walang butones at tinali ko na lang ang buhok ko

"Anong what?! Ikaw ang humalik sa akin Tsubasa" sabi nya

"Tsubasa? Hindi ako si Tsubasa, ako ito si Tsugasa" sabi ko

"What hindi totoo" sabi nya

"Hindi mo ba napapansin ang mata ko?! You stupid Mikoshiba! Die you" sabi ko

Bigla nya akong niyakap

"M-Mikosh–"

"I really really miss you Tsugasa baby" sabi nya at umiiyak

Wala na akong nagawa kundi yakapin na lang din sya naiiyak na din ako

"Ginawa ba ito ni Tsubasa?" tanong ko

"Yes. Na miss kita sobra." sabi nya

Hinihimas ko ang likod nya

"I really miss you too. Miko" sabi ko

Umiyak na din ako

At humiwalay ako sa yakap nya

At nakita ko ang namumula nyang mata at puro luha kaya pinunasan ko ito gamit ang thumb ko

"Ano ka ba. Ang gwapo mong lalaki umiiyak ka? Ikaw talaga ah" sabi ko na natatawa

Iyak tawa na lang ang nagagawa ko dito

"Ang dami ko sayong ikekwento kaso nalimutan ko na dahil nakita ulit kita" sabi nya na natatawa

"Ikaw talaga. I have so many regrets bakit ko ginawa iyon. Sorry Miko iniwan kita. Sorry" sabi ko na naiiyak

"Wala iyon. Ako ang may kasalanan ng lahat ako" sabi nya

"Ayan ka nanaman e. Isisi mo nanaman sa sarili mo. Ako ang may kasalanan ng ito" sabi ko

"Because of jealousy at stress. Kailangan ko nga umalis. Sana maka move on ka na sa akin. At maging malaya, alam mo naman na hindj na ako makakabalik. Pero habang buhay kitang nasa puso ko" sabi ko

"Don't leave me again please" sabi nya

"M-Miko baby, hindi ako pepwedeng hindi aalis. Nagpapasalamat ako sayo sa mga ginawa mo sa akin. Lahat lahat it makes me very very happy. Thank you Miko baby" sabi ko

"Ako nga dapat ang magpasalamat ikaw ang kumulay ng buhay ko. Pag wala ka hindi ako kunpleto ikaw palagi ang nagbubuhay sa akin sa araw araw. Ikaw ang kumuha sa akin nung na stress ako ikaw nag pasaya sa akin. Ikaw ang mundo ko" sabi nya

"Napapakilig mo naman akong baby. Hay limitado na ang oras ko kailangan ko ng umalis." sabi ko

Hinatak nya ako at hinalikan. Kahit katawan ito ni Tsubasa ramdam ko ang pagmamahal ni Miko sa akin

Matagal na halik ito...

Umiiyak na kaming dalawa

at Humiwalay na sya sa akin at niyakap naman ako

"I love you Tsugasa. Magkikita pa naman tayo diba?" tanong nya

"Hindi malayo. Pero sana magsaya ka muna habang andito ka. Masaya ako kung masaya ka" sabi ko

"I love you, I love you I love you Tsugasa" sabi nya

"I love you the most Miko baby. I love you very very much." sabi ko at humiwalay sya.

At naramdaman ko na humiwalay na ako sa katawan ni Tsubasa

"A-A-Ate?!" nakikita nya ako?

"Thank you Tsubasa. Napaka swerte ko na naging kapatid kita. At sorry din ah, ang dami kong nagawa sa iyo. Maraming salamat Tsubasa napasaya mo ako dahil dito. Mahal na mahal ka ni Ate" sabi ko

"A-Ate mahal na mahal din kita" umiiyak na sya

"Miko! I love you! Hindi lang ito basta basta I love you. Ito yung I love you na yung tipong gusto na talaga kita pakasalanan." Sabi ko

"Ano ka ba Tsugasa baby. Bakit ako ang pinapakilig mo?" sabi ni Miko na natatawa

Nawawala na ako

"Kailangan ko ng mag paalam. Hanggang sa muling pagkikita. Salamat sa lahat Miko at sa pinakamamahal kong kapatid Tsubasa. Salamat sa years na pinagamit mo sa akin ang katawan mo. Thank you. At Kay Sebastian at kay Marky na nagtatago lang diyan at kay Kyoya na palaging pinipigilan si Tsubasa at sa mga bata ni Tsubasa. Thank you. And Goodbye" at bigla na lang akong nag laho

Tsubasa

"K-K-Kuya Miko!" humagulgol ako at niyakap ko sya

"Yah! Nakakagulat naman to" at niyakap lang din naman ako

Lumabas na sila Marky at sila Kyoya

Humiwalay naman agad ako

"Don't be so cry baby Tsubasa. Dapat masaya ka at nakaakyat na si Tsugasa" sabi ni Kuya Miko.

"Ikaw din naman umiyak e. Kalalaking tao mo" sabi ko na natatawa

"Mahal ko e. Bakit ba?" sabi nya

"Mahal ko din e. Magkamukha lang tayo" sabi ko

At tumawa kami

"Yow Pareng Miko! Kamusta?" tanong ni Marky

"Pareng Marky! Yow watzup?" sabi ni Kuya Miko

Gusto ko ng umuwi na stress ako masyado sa pag iyak at masyado akong napagod

Tumayo na ako

"Thank you for this day Kuya Miko. Masaya ako" sabi ko

"Ako ang dapat magpasalamat sayo ng lubos. Thank you hindi ko malilimutan ang araw na ito. I owe you one" sabi nya

"Date me next time again" sabay wink ko

"Next time? Sure basta ikaw Tsubasa" sabi nya at wink

"Well alis na ako, next time we meet Kuya Miko" sabi ko

"Yeah at magsasaya muna kami ni Pareng Marky" at inakbayan si Marky at umalis

"Tara na Sebastian" pag aaya ko

Bigla naman may tinuro sa akin si Sebastian, tinuturo nya si Kyoya

???

"Sorry Tsubasa kung may nasabi ako sa ate mo sana mapatawad mo ako" sabi nya

"Anong magagawa natin? Kaya ko bang magalit sayo?" tanong ko at naglalakad na

Naglalakad na kami papunta sa kotse

"Sa secret base tayo" utos ko

"Do you want me to give you some tea when we got home?" tanong ni Sebastian

"Yes please. Your Tea is the best medicine for me, Thank you" sabi ko sabay pasok sa kotse