Bir kedin vardı,
Sırtından inmeyip boynunda uyuyan.
Bir baban vardı,
Babadan çok arkadaş olan.
Arkadaşların vardı,
Yanında huzur bulan.
Ve ben vardım,
Senin hayatında hiçbir yere uymayan.
Bir kedim yoktu o zamanlar.
Bir babam yoktu arkadaşım gibi olan.
Gerçi pek arkadaşım da yoktu.
Bir tek sen vardın,
Canımı yakan...
Pişman değilim,
O an ne doğru hissettirdiyse onu yaptım.
Belki aptaldım,
Bilemiyorum.
Geçmişi değiştirmek istemem.
Beni ben yapan hatalarımdır.
Ben hatalarımla mutluyum.
Aptallığıma sarılmayı seçtim.
Umarım sen yaptıklarınla mutlusundur.
Kırdığın kalple,
İncittiğin herkesin hayaletiyle,
Elindeki can kırıklarıyla...
Belki bir gün yalnız kaldığında,
Artık sırtından inmeyen bir kedin olmadığında,
Arkadaşın gibi olan baban yanında olmadığında,
Arkadaşların kalmadığında,
Bu hayaletler seni incitir.
Belki anlarsın ne hissettiklerini.
Belki bir katil değildin
Ama bir katil kadar caniydin.
