POV Lynn
Ik kom net terug van training en loop mijn kamertje in. Gadver, ik stink verschrikkelijk naar zweet. Ik ga douchen. Als ik klaar ben, check ik Whatsapp.SOCCER ⚽ TEAM
Hindi: Die training wedstrijdjes gingen goed!
Maaike: Ja! 5-0 gewonnen!
Tessa: Maar wij hebben Lynn! De beste speler ooit! En wow, ze kan kapothard rennen!
Hindi: Ja he? Lynn, je bent een beste middenvelder die ik ken!
Maaike: Ja duh, we spelen in Nederland West...
Kai: Mee eens, en ook dat Lynn onze beste speler is. Waarom reageert ze niet eigenlijk?
U: Nooit van douchen gehoord? Smerig kind!
Tessa: Whahaha, ja maarre, da moet ik ook nog doen...
U: Dank je voor de privé informatie... Dat hoef je echt niet in de groep te gooien, er zijn hier ook jongens...
Maaike: ...die weten waar je woont😏😏😏
Tessa: Gadver, nasty kids.
U: Hé? Jij gooit dat soort berichten in de groep, dat is niet mijn fout... Maarre, ik heb een afspraak. Doei doei😘
Hindi: Voor wie is dat kusje?😏
U: Mijn kat... Dag🙋En ik ging offline. Ik heb niet eens een kat. Logisch, ik zit in een weeshuis. O fck! Over twee minuten moet ik in het kantoortje zijn. Waarom weet ik niet. Ik ren de trappen af en de gangen door. En met mijn ongeluk, bots ik weer tegen iemand aan. "O sorry." zegt die. Ik kijk op. "Geeft niet. Maarre, ik heb haast. Doei." En ik ren verder, richting het kantoortje.
"Hallo Lynn." "Hoi. Waarom ben ik hier eigenlijk?" Harretti glimlacht, dat ziet er eng uit. Het is een beetje een oude vrouw, de secretaresse. "We hebben iemand die je wilt adopteren." Wat? Nee! "Zolang ik maar niet van voetbal moet!" roep ik geschrokken. Ze zucht, ze had blijkbaar een andere reactie verwacht. En ik een andere mededeling... "Juist omdat je voetbalt, wordt je geadopteerd." zegt ze vermoeid. Hè wat? "Hoe bedoel je?" "Kim Noorda wilt je adopteren." Wtf? Dat model? "Maar je gaat wel naar een internaat. Ze heeft het ook nogal druk met werk, en met reizen en zo." "Waarom zou ze iemand adopteren? Mag ik op die kostschool, wel blijven voetballen bij mijn eigen club?" "Ja, dat mag. Dat regelt ze wel." mijn eerste vraag compleet negerend. "Oké!" riep ik blij. Harretti zuchte en mompelde iets van: 'ze is eindelijk blij, alsof ze niet leeft zonder voetbal ofzo.' Ik grinnik in me zelf, ik leef inderdaad niet zonder."Morgen drie uur klaar staan bij de receptie, dan wordt je opgehaald." Ik rende naar mijn kamer en opende Whatsapp weer.
SOCCER ⚽ TEAM
Tayler: Heb je een kat?
Hindi: Nee, oen, dat heeft het weeshuis niet!
Tayler: Het is nogal stil...
Hindi: Iedereen is douchen, volgens mij.
U: Mensen is iedereen online?
Hindi: Ikke wel!
Tayler: Ik ook, wat is er dan?
Tessa: Vertel
(Ik bespaar jullie even de spam met 'ikke' en 'wat is er dan' 😉)
U: Oké, ik ga gillen.
Tessa: Wat?? Je maakt me bang!
U: IK BEN GEADOPTEERD DOOR FCKING KIM NOORDA!!
Tayler: Slechte grap.
U: Ja, en dat is het dus niet! Harretti kan geen grappen maken...
Maaike: NEE!! JE GAAT NIET STOPPEN MET VOETBAL TOCH?
U: Wtf! Maaike, nee! Als ik zou moeten stoppen, dan liet ik me niet adopteren. Ik ga alleen...
Maaike: Je gaat alleen WAT??
U: Naar een KOSTSCHOOL!
Tessa: Wtf! Ben je geadopteerd, ga je naar een kostschool?
U: Ja, niet vergeten; Kim Noorda is een NB'er. Ze reist veel...
Jake: Zo erg is een kostschool ook weer niet... Kom naar mij toe.
U: Als ik dat kan regelen... Maar ik moet nu mijn tas inpakken... Doei😘
Maaike: Dag!!Ik pak alles in, behalve mijn pyjama en toiletspullen en een setje kleren voor morgen. Daarna loop ik naar de eetzaal. Ik neem alvast afscheid van drie kwart van mijn klas. Ik ga weer naar mijn kamer en val zowat gelijk inslaap.
*VOLGENDE MORGEN*
Ik loop naar beneden. "Hey, ik heb geen school vandaag. Jullie lessen gaan door?" vroeg ik aan Famke. "Ja. Doei meisie. We gaan je waarschijnlijk niet meer zien." "Dag." Ik knuffelde mijn vriendinnen en ging na het eten weer naar boven. Ik had een kort broekje aan een een kroptop met daar op: NEVER LET GO OF YOUR DREAMS. De kroptop was wit, met een zwart witte voetbal op de achtergrond. Sowieso een van mijn lievelings shirts. Ik pakte mijn voetbal en liep naar buiten, de stad in. Ik kwam bij het voetbalveldje aan en ging hooghouden. Na een tijdje kwamen er andere jongens. Ik kende ze niet. "Hey, kijk! Een chick met een voetbal!" Ik keek geërgerd op. Ik was toch pas opnieuw begonnen met hooghouden, dus ik liet de bal gewoon vallen, I don't care. Ik trapte de bal hard naar die jongen. "Meisjes kunnen best voetballen hoor!" De bal raakte hem in zijn buik en door de klap en de snelheid, viel hij op de grond. Ik liep naar ze toe, pakt mijn bal en liep weer het veldje op, hem kermend achter latend. Vanaf de middenlijn, trapte ik de bal hard het doel in. Ik kan er zó níet tegen als mensen denken dat meiden niet kunnen voetballen. Goal. Maar voor mij is het een beetje normaal... De jongens keken verbaasd, zachtjes uitgedrukt. "Jullie vangen vliegen." zei ik. Ik hoorde een luide klap. Ze deden tegelijk allemaal tegelijk hun mond dicht. Het koste me moeite om mijn lachen in te houden. Na nog een prachtige haarflip gedaan te hebben, pakte ik mijn bal en ging ik weer naar het weeshuis.
---------------------------------------------------------
Don't blame me! Ik weet LETERLIJK HELEMAAL NIETS over voetbal. *houd haar handen beschermd voor haar hoofd* daarbij, ik ben niet van plan dit een lang boek te maken... Sorry...😘😘 O en als je je af vraagt waarom ik dan een voetbal boek schrijf, ik vind de anderen voetbal boeken gewoon geweldig en mijn eigen fantasie slaat dan op hol...
JE LEEST
Lynn Shadow
Teen FictionLynn Shadow, een mooi meisje met een grote liefde voor voetbal. Maar niemand weet haar geheim dat ze al jaren met zich mee draagt. Haar verhaal, haar verleden... Ze speelt het hoogste niveau met haar voetbalteam, maar wat als ze naar een kostschool...