Lynn Shadow

3. uitdaging

POV Lynn
"Hoezo ben je er alleen op dinsdag?" Uit mijn ooghoek zie ik Ferry en nog twee anderen jongens uit het team aan komen lopen. Ze komen in onze richting. Als ze dichtbij genoeg zijn dat ze me horen, zeg ik: "Omdat ik op maandag, woensdag, donderdag en zaterdag trainingen en wedstrijden heb." "Je doet je eigen sport nog steeds? Normaal ga je er vanaf als je naar een kostschool wordt gestuurd." De jongens liepen nu langs, ze luisterden naar ons gesprek. Ella had nog niets door. "Omdat ik een hoog niveau heb met voetbal. Die ga ik dus echt niet opgeven voor deze school!" "Jij denkt dat ja kan voetballen?" Ferry en de jongens stonden achter ons. Een van die jongens herkende ik vaag. Ik rol mijn ogen. "Nee, dat denk ik niet. Ik wéét het." "Wedstrijdje? Of ben je bang?" Ik grijnsde. "Oké, waar en wanneer?" "Om half acht, op het voetbalveld." Ik knikte "Oké, wil je een tegen een spelen of mag ik mijn bff vragen om mee te doen, dat zou ze wel leuk vinden. Laten ziet dat meiden wél kunnen voetballen." "Oké, is goed. Tot dan." En ze liepen weg. "Ze kennen mijn naam niet eens." mompelde ik en schudde ondertussen mijn hoofd. Ik keek op de klok in de gang. "Ik heb nog twee uurtjes. Ik ga Maaike bellen. Kom je?" "Je hebt Ferry uitgedaagd tot een wedstrijd? Je bent zo dood, vooral als Max meespeelt." Ik kijk haar aan en zucht. "Waarom heeft iemand die me nog nooit heeft zien spelen, zo weinig vertrouwen in me?" Ik pak mijn mobiel en zoek Maaike in mijn contacten.

(Dit is weer zo'n kort gesprek.)
Maaike: Hey girl!
Lynn: Hey Maaik! Heb je zin om te komen? Een irritante voetbal jongen wilt een wedstrijdje houden, doe je mee?
Maaike: Altijd! Ik pak mijn voetbaltas en ik vertrek. Ik neem wel een taxi. Ik en er over twintig minuten. Tot zo!
Lynn: Bye bye, later!

Ik hing op. "Ze is er over twintig minuten. Wil je me bet veld laten zien?" Ella knikte. We liepen het gebouw uit, naar de sportvelden. Ella wees. "Dat is het voetbalveld." Ik glimlachte. "Dank je, Ella. Ik ga mijn bal halen en even inspelen." Ik rende naar binnen. In de gang rende iemand anders, van het voetbal team. Die jongen die ik vaag herkende ergens van. Ik deed de handstand en daarna een koprol in de lucht, over die jongen heen. Die stopte een paar meter daarna. "Wow!" Ik voelde zijn ogen prikken in mijn rug, tot ik de trappen op was.

POV Max
"Wow!" Dat was cool. En ze is snel. Volgens mij is ze beter in voetbal dan Ferry denk... Ach ja... We zien wel. Ferry en ik zijn beste vrienden. Ik voetbal mee tegenhaar, tenminste, als haar vriendin ook mee voetbalt. Als die om de een of andere reden niet kon, is het een tegen een.

POV Lynn
Ik pakt mijn bal van mijn kamer en rende weer naar beneden. Ik voetbal áltijd met deze bal, tenminste, als ik alleen voetbal, voor anderen is het te lastig. Ik zie je denken: een bal is toch gewoon een bal? Ja, maar deze bal is verzwaard. Deze is in plaats van 453 kilogram (dat heb ik niet gewogen hoor😂), 758 kilogram (Ik weet niet of het mogelijk is, en ik denk dat het veel te zwaar is, maar laten we dat even vergeten, oké?😉 Lynn kan alles. Lynnpower!😂). Veel zwaarder dan normaal dus. O en trouwens, 453 kilogram is voor de klasse A en B. De bal is zwart met goud. Als je zo'n normale bal hebt, het witte gedeelte daar is zwart en wat normaal zwart is, is goud. En dit is de bal zonder logo. Ik hen er ook een waar WEST NEDERLAND I op staat.

Als ik weer benden ben, door de gangen loop kom ik wéér voetbal jongens tegen... Dit wordt echt irritant! Ze gaan in een lijn staan en versperren me zo de weg. "Ben jij dat meisje die Ferry heeft uitgedaagd." Ik rolde mijn ogen. "Híj kwam met het voorstel van een wedstrijd." "Jij bent niet bang om te verliezen of gewond te raken." " En jullie zijn irritant. Hoe ga ik het hier ooit overleven?" "O we kunnen het je nog veel erger maken hoor! Wacht maar." "Nee dank je. Dag. Ik laat mijn bal liggen draai me weer om en loop drie stappen bij ze vandaan. Ik maak een flik-flak, en een achteruit salto achter elkaar. Na de flik-flak klemde ik mijn bal tussen mijn voeten. Als ik aan de andere kant van 'de muur' ben, zwaai ik even. "Na de wedstrijd schamen jullie je, allemaal." zei ik en ik liep, de bal voor me uit trappend, naar buiten.

POV Max
Ik loop weer door de gangen, opzoek naar de jongens. Ik zie ze staan. Net op dat moment maakt ze een flik-flak en een salo. "Na de wedstrijd schamen jullie je, allemaal." hoor ik nog. En ik bedenk dat dit best wel lastig gaat worden, met die trucks van haar.

(Sorry dat is steeds POV's switch...)

POV Lynn
Ik heb nog een tijdje de bal hoog gehouden. Ik tel hardop. 91... 92... 93... 94... Ik ben nog lang niet bij mijn record. Opeens schiet door mijn hoofd de gedachte om gewoon te vertellen dat ik bij West Nederland I speel. Nee, ik wil niet dat iedereen opeens bij me gaat kwijlen. Ik bedoel... West Nederland is niet niets. Ik denk aan die ene jongen, die ene waarvan ik dacht dat ik hem herkende... 106... 107... 108... "Jij kunt lang hoog houden." achter me klonk een stem. Ik wist al dat hij achter me stond. Ik ben getraind op gehoor. Door een ongeluk heb ik dat soms mijn zicht weg valt. Meestal is het terug na twee uur maar het duurde een keer VIER MAANDEN! Dus ja, ik train geblinddoekt. Voetbal en vechten. "Dank je." zeg ik zonder om te kijken. Bij 128 stop ik. Mijn record is toch hoger, I don't care. Ik draai me om. Ik had hem niet weg horen lopen, dus hij stond er nog. "Hoi." zei ik. Het was een van de voetbal jongens, degene waarvan ik dacht dat ik hem herkende. "Hey, ik ben Max." Max, de aanvoerder van het team. Ik glimlachte. "Lynn." zeg ik. Hij glimlachte ook. "Jij ben goed in voetbal, ik zou je graag straks zien spelen." "Ik speel een hoog niveau. Ik voetbal al vanaf mijn derde." "LYNN!!" Ik draai me om. Maaike komt aan rennen, met een sport tas om haar arm. "Deze kostschool is FCKING COOL!!" We knuffelen elkaar. Ik pak mijn tellie (zo noem ik mijn telefoon/mobiel😂😂). "Kom, we hebben nog anderhalf uur. Zullen we eerst met z'n tweeën nog even voetballen?" "Altijd!" roept ze blij. Maaike is altijd vrolijk en druk. "Mag ik vragen, weten ze waar we spelen?" Ik trok een grijns. "Nee, anders zouden ze geen wedstrijd durven spelen. Hoezo? Je hebt toch niet het team shirt bij je?" "Nee, ik ging er al vanuit dat ze het niet wisten. SHOW ME YOUR ROOM!" Ik lachte. "Dag Max." Ik stak mijn hand nog even op. "Kom Maaike." riep ik nu ook blij en we rende samen naar binnen.