Lynn Shadow, een mooi meisje met een grote liefde voor voetbal. Maar niemand weet haar geheim dat ze al jaren met zich mee draagt. Haar verhaal, haar verleden... Ze speelt het hoogste niveau met haar voetbalteam, maar wat als ze naar een kostschool...
POV Lynn "Wacht Lynn." En hand hield mijn arm vast. Ik draaide me om. "Mag ik je straks spreken?" "Ja, als je het niet erg vind: straks. Zo erg zweet ik niet, maar het is niet heel fris." Hij glimlacht. "Tot zo. Op het plein." En hij loopt weg. Ik ren achter Maaike aan, die op me staat te wachten.
We rennen naar mijn kamer en douchen om de beurt. "Ik wil zo ook wel naar een kostschool..." zucht Maaike. "Ja, die is echt VEEL luxer dan het weeshuis..." "Wanneer gaan we een keer naar Kim? Ik wil haar eens in het echt ontmoeten..." "Weet ik niet." Ze kijkt op haar tellie voor de tijd. "O ja, kut! Ik moet ook nog terug... Dag" "Bye" Ik gaf haar een knuffel samen liepen we nog naar beneden en daarna ging ze weg.
POV Max Ik wachtte op Lynn onder de boom op het plein. Een paar meiden liepen giegelend langs. Ik pakte mijn mobiel en ging muziek luisteren met mijn oortjes in. Lynn kwam naar buiten en keek om haar heen. Ik zwaaide even en ze liep naar me toe. Ik deed mijn oortjes uit. "Hey." "Hoi, ga je mee?" vroeg ik. "Waar heen?" "Even met z'n tweeën." Ze glimlachte en knikte. We liepen naast elkaar naar het bos.
POV Lynn Max regelt dat we de poorten uit mogen. Samen lopen we een stukje langs het dorp, tot we bij een bos komen. "Kom, we gaan rennen." Samen rennen we ergens heen. We stoppen bij een heuvel. Als je naar benden kijkt kun je de stad zien. Maar op dit moment is er, als je een kwartslag draait, een zonsondergang.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
"Wow..." Ik keek naar rood, oranje zon door de bomen. "Lynn..." Ik draaide me om en keek recht in de prachtige ogen van Max. "...Shadow..." fluisterde hij er zachtjes achteraan. Ik keek naar de grond. "Ik dacht al dat ik je herkende..." fluisterde hij zachtjes. "Jij bent ook gescout, maar niet door de voorrondes gekomen." fluisterde ik. Hij knikte. "Dat weet niemand, ook mijn ouders niet... En eigenlijk zou ik dat graag zo houden..." "Ik zegt niets, maar jij verteld ook niets, goed?" Hij knikte weer.
"Ik heb je vaak gezien op TV, je bent echt goed!" "Jij kan ook veel beter dan je nu doet, je hebt aanleg. Alleen is de manier van trainen niet goed voor jou..." "Ik? Goed voetballen? Jij kunt het sowieso tien keer beter." zei hij ongelovig. "Ik voetbal al vanaf mijn derde... En ook vóór ik bij West Nederland kwam, trainde ik superhard." Hij keek naar me en ik sloot even mijn ogen. Toen ik ze open deed, was zijn mond vlakbij mij oor. "Samen trainen als we bijden geen training van onze eigen teams hebben?" "Leuk." fluisterde ik terug. "Zijn we nu vrienden?" "Vroeg je het alleen daarom? Maar ja, denk ik." "Nee, ik wil je graag beter leren kennen en ik wil zien wat je écht kan, want bij het wedstrijdje hield je in." "Klopt, ik wil niet dat iedereen gelijk weet hoe hoog mijn niveau écht is." "Nou, dan had je nog slechter moeten spelen. Iedereen weet dat jullie heel goed zijn nu." "Ja maar ik gebruikte mijn normale trucks niet. Anders had ik jullie zes beste spelers alleen aan gekund."
"Waarom draag je eigenlijk een blinddoek?" Ik slikte. Kut, niet dat verhaal please... "Ik trainde altijd al zo..." "En waarom deed je dat?" O god help me. Heeft hij niet door hoe moeilijk me het hier maakt? "Privé reden..." zeg ik en draai mijn hoofdweg. Ik ga hem echt niet het verhaal over het litteken vertellen..
Net toen hij wilde antwoorden, ging zijn telefoon. "Hey." ... "Waarom?" ... "O ja, fck. Ik kom." ... "Tot zo." En hij hing op. Max keek me aan. "Ik moet naar training... Sorry." "Geeft niet."
We rennen samen naar de kostschool terug. Max rent naar boven om zijn tenue aan te doen. Ik liep rustig naar hun trainingsveld en ging zitten op een van de tribunes. Ik pakte mijn tellie er bij en opende Whatsapp.
SOCCER ⚽ TEAM Jake: En, hoe bevalt de kostschool, Lynn? Tayler: Ik zou het niet overleven, samen met je leraren onder één dak. U: Hij houd zijn mond 🤗🤗🤗 jeeee!! Jake: Um... Wíe houd zijn mond over wát? U: Max, over het feit dat ik bij West Nederland speel, duh... Jake: O ja... U: Ik ga naar hun training kijken... Bye😘
Max kwam aan rennen. "Jo, je bent laat." "Sorry." "Je was ook al niet bij bespreking." Ik weet nu al wat ik op zijn plaats geantwoord zou hebben, 'Ik heb ook een leven.' Dat zinnetje gebruik ik vaak. Max rolt met zijn ogen. De trainer kwam aan lopen en ze begonnen met rondjes lopen. 4 rondjes... Wij, ik en mijn team, lopen er altijd 10... Maar hé, wij spelen hoger, dus dat is logisch. Nog wat gewone oefeningen en daarna gingen ze partijtje doen. Het was wel interessant, ik leerde hun speel-slijlen op deze manier. Na hun training, liep ik de tribune af. En ging naar de eetzaal.
Daar kwam ik Ella weer tegen. We liepen samen naar een tafel, waar al twee meiden zaten. "Hey." zei ik. "Hoi." "Hoi." zeiden ze. Eentje had rood haar en de andere blonde krullen. "Ben jij Lynn?" vroeg diegene met rood haar. "Ja. Hoe weet je dat?" "Uh... Duh... Iedereen heeft het over 'het nieuwe meisje, die Ferry en Max heeft verslagen met voetbal'." "O. Wist ik niet." Ik haalde mijn schouders op. "Je moet heel goed zijn als je dat kan." "Maar ik had ook Maaike." "Wie is Maaike?" "Mijn bff, ze zit bij me in het voetbalteam. En, hoe heten jullie?" "O sorry, ik ben Noortje. En dat is Charlotte." zei het roodharige meisje.
Pling! "Wat is dat?" vraagt Noortje. "Mijn mobiel. Ik heb een berichtje binnen." Ik pakt Whatsapp erbij.
KIM❤ Kim: Hoi Lynn, morgen komen Jenny en Daniël je ophalen. Heb je het leuk? Zullen we samen shoppen in het weekend? Misschien kan Maaike mee. U: Ja het is hier leuk🙂 EN JAAAAAA! IK NEEM MAAIKE MEE EN DAN GAAN WE SHOPPEN MET KIM NOORDA!!!! 🛍🛍🛍 Kim: 😂😂😂 oké, afgesproken. Ik haal jou en Maaike dan op. Jenny gaat ook mee. U: Geweldig🙂 maarre, we zijn nu aan het eten... Bye😘😘 Kim: Bye😘
