Lynn Shadow

2. de kamer

POV Lynn
Achter de balie zit een vrouw. "Kan ik je ergens mee helpen?" vraagt ze. "Ja, ik ben Lynn en ik ben nieuw." "Oké, wacht even, dan geef ik je je spullen en wijs ik je de weg naar de kluisjes en je kamer." Ze tikt razendsnel op haar computer. "Oké, loop maar even mee." Ik volg haar naar de kamers. Jongens en meisjes worden hier gescheiden van elkaar. Ze loopt de meisjes gang in. "Vanaf negen uur 's avonds komen er geen jongens in de meisjesgangen en geen meisjes in de jongensgangen. Tot acht uur 's ochtends. Er zijn sportclubs, dat kun je later wel uitzoeken, nu is het een beetje laat. O en hier is je kamer. Je hebt nog geen kamergenootje." Ze stopt voor nummer 3.65. De drie staat voor de verdieping en het andere nummer voor de kamer. Op de sleutel die ze me geeft, staat het zelfde getal alleen staar er een M bij. Voor meisjes waarschijnlijk. Ik neem de sleutel aan en open de kamerdeur er mee.

Wow, coole kamer! Ik zet mijn koffer bij het bed en kijk om me heen. "Kom je? Dan gaan we verder." Ik draai me om en knik. Ik volg haar verder naar de school. In mijn kluisje liggen mijn boeken en andere spullen voor school. Daarna loopt zij terug naar de balie en ik naar mijn kamer. Ik kijk op de wekker. Elf uur. Ik kwam om half elf aan. Ik loop naar de badkamer en trek een pyjama aan, gewoon een kort broekje een een topje. Ik ga liggen op het bed, dat lekker zacht is, en val bijna gelijk in slaap.

VOLGENDE DAG (DINSDAG)

Ik heb geen school vandaag, omdat ik hier net ben. Ik pak mijn koffer uit. Nu kan ik de kamer bewonderen. Omdat ik geen kamergenoot heb, heb ik een eigen badkamer. Die veel luxer is dan ik in het weeshuis gewent ben. Mijn kamer is ruim en ik hub uitzicht op het voetbal veld! Als je van de gang door de deur naar binnenstapt, kom je in een soort woonkamer. Een bank, flatscreen TV en een mini keuken, die je meer een aanrecht met mimikoelkast kan noemen. Daarna zijn er nog twee kamers, de slaapkamers. En de badkamer tuurlijk. In de slaapkamers staat een groot eenpersoonsbed, of een klein tweepersoonsbed... Hoe je het noemen wilt. En een mini inloopkast! Ik vind het helemaal niet erg hier hier!

Ik loop naar beneden, daar kom ik een meisje tegen. "Hoi." zeg ik. "Heb je het tegen mij?" Ze kijkt een beetje verbaasd. "Ja. Ik ben Lynn en jij?" "Ella." Ze is verlegen. Ik glimlach. "Ik ben nieuw hier. Kun je me vertellen wat ik hier allemaal weten moet? Misschien kunnen we samen iets doen ofzo." "Ja leuk! Zullen we naar mijn kamer gaan. Dan luistert niet iedereen mee." Nu glimlacht zij ook. "Oké, maar wil je me eerst even ronlijden hier?" "Ja hoor." zei ze.

We liepen door de gangen. "Dit is de eetkamer, hier ontbijten we tussen zevenen en half acht. Het avondeten is van acht tot negen. In het weekend is hier lunch van twaalf tot half een. Doordeweek lunchen we in de aula, in het school gebouw." Ik kinkte. We liepen verder. Er kwam een groepje jongens aan. Ze lachten en hadden bezweette voetbal kleren aan. Die komen waarschijnlijk van het veld.

"Hey, kijk! De loner is niet meer alleen!" zei een van hen, wijzend op Ella. Ella zakte een beetje in elkaar, het teken van angst en onderdanigheid. Ze is waarschijnlijk bang voor hun. Ik rol met mijn ogen. "Wie is dat andere meisjes?" vraag iemand anders. "Jeetje, heb ik het eindelijk uit die koppen van die stomme volwassen gekregen, beginnen zíj wéér." zucht ik, zodat ze het kunnen horen. "Ik ben geen meisjè!" De jongens, op een na die met zijn ogen rolt, beginnen te lachten. "Ik neem aan dat je nieuw bent, aangezien je ons niet kent?" "Nee, gelukkig ken ik jullie niet. En ja ik ben nieuw." Ella kijkt bang en ongemakkelijk. "Nou, wij zijn de voetbal spelers. En ik zou oppassen als ik jou was." "Je wilt ons niet als vijand hebben." vult een ander aan. Ik lach. "En jullie mij niet. Je kent me niet eens, maar ik zeg je: ik doe al vanaf mijn vijfde vechtsporten en ik kan ook gevaarlijk zijn." "Whahaha, een meisje?" Ze lachen. Ik glimlach. Ik draai me om en zet twee stappen weg van hun. Plots draai ik me om, stap naar de jongen toe en vloer hem, nadat ik hem een knietje heb gegeven. Ik siste: "Oppassen met dit meisje, want ze kan zelf goed vechten, maar ze heeft ook vriendjes waar je géén ruzie mee wilt." ik draai me om naar Ella. "Kom je Ella?" Ik liep langs de jongens, die me verbaasd aan keken. En deed nog een haarflip voor ik helemaal uit het zicht verdween, met Ella.

"Omg, je hebt net Ferry gevloerd!" Ik keek haar aan. "En dat is speciaal omdat..." vroeg ik. Haar ogen werden groot. "Oké, even wat info over de voetbal jongens: ze zijn allemaal agressief, behalve Max, de aanvoerder. Vooral tegen meisjes zijn ze gemeen, alweer behalve Max. Ze zijn populair en typische badboys: lessen skippen, te laat komen, huiswerk niet maken, gemeen zijn, uh... meisjes gebruiken... dat soort, behalve Max. Ze zijn hot, elk meisje wilt ze. Max is het hotst. En ze zijn goed in voetbal, met de school wedstrijden waren ze elk jaar eerste, maar sinds er een nieuwe school meedoet, tweede." "Oké, wil je me wat vertellen over de keuze sporten, en de tijden?" "We trainen op dinsdagen, donderdagen en zaterdagen. Soms zijn er op zaterdagen wedstrijden. De sporten waar je uit kan kiezen zijn: hockey, dansen, cheerleaden, rugby, zwemmen en voetbal." Ik knikte. "Stom dat die voetbal jongens zo irri zijn, ach ja, ik ben er toch alleen op dinsdag. Ik wil gaan voetballen." "Wat? Voetballen??!" "Ja, is daar iets mis mee?" vraag ik. "We hebben alleen een jongens team." "Dat merkte ik al. Maar maakt dat iets uit?" "Je wilt in het jóngens team??!" "Ja, dus?" Ze keek me met open mond aan. "Ik ben er toch alleen dinsdag en voetbal is mijn leven. Je moet me naar het ziekenhuis brengen, als ik opeens níét voor voetbal kies."