KILLER KILLER | bts [thai trans]

สอง

"จะ..จองกุก.." โฮซอกเริ่มน้ำตาคลอ เขาค่อยๆยกนิ้วที่สั่นเทาขึ้นมาชี้ไปยังร่างของจองกุกที่เต็มไปด้วยรอยเลือด ไม่มีใครรู้ว่าจะทำอะไรและอย่างไรต่อ ทำเพียงแค่จ้องไปยังร่างไร้วิญญาณตรงหน้าด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง ในใจล้วนไม่มีใครอยากจะเชื่อในสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้น..

ยุนกิเห็นจีมินเข่าทรุดลงไปกับพื้น มือน้อยๆสั่นเทาในขณะที่นำมาปิดปาก จีมินดูหวาดกลัวมากๆ ยุนกิเห็นความกลัวนั้นได้ชัดเจน

เมื่อหันไปทางแทฮยอง ร่างโปร่งเหมือนจะหยุดหายใจไปเลย ดวงตาเรียวที่จ้องมองไปยังมักเน่ไร้ลมหายใจที่เคยเป็นที่รักของทุกคนเบิกกว้างด้วยความหวาดกลัว

"เป็นไปได้ยังไง.." เสียงที่เบาจนแทบไม่ได้ยินเล็ดลอดออกมาจากปากของพี่ใหญ่อย่างจิน "จองกุกอยู่กับพวกเราตลอดเวลา! มันจะเป็นไปได้ยังไงกัน!"

"เปล่า.." น้ำเสียงสั่นเครือของนัมจุนขัดขึ้น "ฉัน..ฉันสังเกตได้ว่าจองกุกไม่ได้พูดอะไรเลยหลังจากพูดว่าเขาตาย ฉันนึกว่าจองกุกตั้งใจที่จะเงียบแต่.."

"งั้นถ้าเป็นอย่างนั้นก็แปลว่าแม่งมีฆาตกรอยู่ในบ้านนี้น่ะสิ!" แทฮยองตะโกนขึ้น

ยุนกิผงะด้วยความตกใจ แต่คนอื่นๆยังคงนิ่งอึ้งอยู่ที่เดิม ใบหน้าของแทฮยองเปรอะไปด้วยคราบน้ำตา นัยน์ตาสั่นระริก เขากำมือเข้าหากันจนแน่นจนตัวสั่น

"พวกเราต้องออกไปจากที่นี่" ยุนกิพูดด้วยเสียงต่ำที่เบาราวกับกระซิบ

แทฮยองหันไปทางยุนกิด้วยความไม่เห็นด้วย "แล้วทิ้งจองกุกไว้ที่นี่งั้นเหรอ?!"

"แทฮยอง! จองกุกตายแล้วนะ!" จินแผดเสียงออกมา ใบหน้าเต็มไปด้วยน้ำตาและปากหนาสั่นเทา "สิ่งที่ดีที่สุดที่พวกเราทำได้คือให้ตำรวจช่วยตามหาฆาตกร.."

แทฮยองอ้าปากจะคัดค้านความคิดของจินแต่ก็โดนขัดขึ้นเสียก่อน