14 Reasons To Fall In Love With Him ☑️® #TBSB #BBA17

Home alone

Μολις εκδόθηκε το εξιτήριο ο Χάρης με την βοήθεια του αδερφού μου με επέστρεψαν στο σπιτι . Η καρδιά μου σφίχτηκε στην όψη της μονοκατοικίας μου . Το αίμα ηταν ακομη ξεραμένο πανω στα μαρμάρινα σκαλια της εισόδου . Εκει όπου ολα τελείωσαν για εμενα ! Περπάτησα αργά μέχρι την πορτα . Ο Χρήστος έβγαλε τα κλειδιά του απο την τσέπη του και ανοιξε τον δρόμο εμπρός μου .

Σαν ζωντανή νεκρή περιφερθηκα μέχρι το καθιστικό . Κάθισα με πολυ αργές κινησεις ενω ενας μορφασμός ξέφυγε απο το στομα μου εξαιτίας του πονου στην κοιλιακή μου χώρα . Πως να μην πονούσε αλλωστε , αφου μου ξερίζωσαν το παιδι μου . Και μονο σε αυτη την σκέψη δάκρυα κύλησαν απο τα ματια μου , ομως δεν ειχα σκοπό να τα αφησω να με καταβάλλουν και να με ρίξουν ψυχολογικά για ακομη μια φορα . Τα σκούπισα γρηγορα ώστε να μην γίνω αντιληπτή απο τους υπολοιπους και ευτυχώς τα κατάφερα .

"Μωρο μου χρειάζεσαι τιποτα να σου φέρω ;" με ρωτησε ο γλυκά ο Χάρης και του ανταπεδωςα χαμογέλασα .

"Οχι αγάπη μου ! Αλλωστε δεν ειμαι ανήμπορη , οτι χρειάζομαι μπορω να το κανω και μονη μου !" Απάντησα .

"Δεν θελω να κουράζεσαι ! Με κατάλαβες ;" μου ειπε έντονα και επιασε στις χούφτες του τα μάγουλα μου . Γέλασα με την κίνηση του και εκείνος φίλησε απαλα τα χειλη μου .

"Ετσι θελω ! Μονο να μου χαμογελάς . Οχι αλλα δάκρυα ! " πρόσταξε και εγω έπεσε στην ζέστη αγκαλια του . Ποσο τυχερή ημουν που βρισκόμουν στα χερια αυτού του ανθρώπου που στάθηκε δίπλα μου , δεν με πρόδωσε και ποσο μαλλον δεν με εγκατέλειψε στα δύσκολα . Πόσες προσευχές επρεπε να ειχα κανει για να τον αποκτήσω !

"Πιτσουνάκια μου ! Ελάτε να φάμε , εχω φτιάξει το αγαπημένο φαγητο της Αριάδνης μου !" Φώναξε η γιαγιά η οποία ειχε επιστρέψει με ταξί απο το πρωι στο σπιτι για να ειναι ολα έτοιμα οταν εγω θα ημουν πίσω . Γελάσαμε και οι δυο με τον τροπο που μας αποκάλεσε και σηκωθήκαμε για να μετακινηθούμε στην τραπεζαρία .

"Αουτς!" Μορφασα .

"Τι έπαθες ματια μου ;" Αναφωνησε έντρομος ο Χάρης .

"Τιποτα ! Τιποτα !" Ειπα και κούνησα το χερι μου καθυσηχαστικα . Επιασα την πλεον ξεφούσκωτη κοιλια μου και βάδισα με αργά βήματα ακολουθώντας τον Χάρη . Στην τραπεζαρία καθόταν ήδη ο Χρήστος ο οποίος μιλουσε στο κινητο του . Απο οτι καταλαβα απο το τεραςτιο μιλουσε στον γιο του .

Εγω κάθισα στην θέση μου και δίπλα μου ο Χάρης ενω απέναντι μας η γιαγιά με τον χρηστο . Εκείνος άφησε το κινητο του πανω στην τραπεζαρία και μας κοίταξε ολους εμφανώς χαρούμενος .