14 Reasons To Fall In Love With Him ☑️® #TBSB #BBA17

The end

Το συναίσθημα της δικαίωσης και της προσωπικής ελευθερίας είναι μοναδικό και ανεπανάληπτο . Δεν μπορώ να εξηγήσω με λόγια ποσό ευτυχισμένη νιώθω που πλέον ο άνθρωπος που προκάλεσε τόσο μεγάλο κακό είναι πλέον πίσω από τα σίδερα της φυλακής μαζί με άλλους ομοίους του . Από την άλλη βέβαια είμαι μόνη ! Μόνη γιατί έχασα τον έρωτα της ζωής μου . Το αγόρι -και τώρα τον άντρα -που δεν πίστευα ποτέ όταν τον γνώρισα ότι εμείς οι δυο θα μοιραζόμασταν ένα κοινό μέλλον -και τώρα παρελθόν - . Θα έκανα τα πάντα για να τον είχα για ακόμη μια φορά δίπλα μου , στην αγκαλιά μου . Ήμουν έτοιμη να ποδοπάτησω τον "εγω" μου και να πέσω στα πόδια του , να τον παρακαλέσω να μείνει κοντά μου .

Το βράδυ έφευγα . Συγκεκριμένα η πτήση μου αναχωρούσε από το αεροδρόμιο "Μακεδονία" στις δώδεκα και τέταρτο τα μεσάνυχτα . Θα ερχόταν ; Του είχα πει πως ξέρει που θα με βρει ! Μήπως έπρεπε να είχε έρθει έως τώρα ; Αν με ήθελε πραγματικά δεν θα περίμενε το τελευταίο δευτερόλεπτο . Θα ήταν εδώ από την Δύση του ηλίου . Τουλάχιστον εγώ , αυτό θα έκανα !

Είχα ετοιμάσει την βαλίτσα μου , οι μπλούζες και τα παντελόνια μου τέλεια τακτοποιημένα . Διπλωμένα και σιδερωμένα ! Τα παπούτσια μου σε μια μικρότερη βαλίτσα μαζί με τα κοσμήματα μου . Τις άφησα μπροστά στην εξώπορτα μαζί με κάθετι που θα έπαιρνα μαζί μου ώστε να μην το ξεχάσω κατά την αναχώρηση μου .

Ενεργοποίησα το κινητό μου που το είχα κλείσει αμέσως μετά την λήξη της δίκης . Δεν ήθελα να με ενοχλήσει κανείς . Ήθελα να απολαύσω μόνη μου και ξέγνοιαστη από όλους και όλα , την δίκη μου ανεξαρτησία !

Καθώς εκείνο άνοιγε και η οθόνη αναβοσβήνε προσμονουσα ένα μήνυμα , μια κλήση από εκείνον . Έστω να μου πει ότι δεν θα έρθει απόψε αλλά δεν με ξέχασε και ότι θα είναι δίπλα μου . Δεν μπορώ να περιμένω άλλο . Αυτή η αγωνία με σκοτώνει . Νιώθω το οξυγονο μου να εξαντλείται και δεν ξέρω ακόμη πόσες αντοχές έχω .

~Οπτική Χάρη ~

Όλο το βράδυ δεν έκλεισα μάτι . Σκεφτόμουν εκείνη και μόνο εκείνη . Δεν θα μπορούσα να ξεχάσω ποτέ το βλέμμα της μόλις με είδε στην αίθουσα του δικαστηρίου . Τα μάτια της έλαμψαν και η αδύναμη και ετοιμόρροπη Αριάδνη ανέκτησε τον δυναμισμό της . Οτι και να είχε γίνει μεταξύ μας , δεν ήταν δυνατόν να μην ήμουν δίπλα της . Ποσό μάλλον όταν εγώ ήμουν εκείνος που την προέτρεψε . Οι ανατριχιαστικές λεπτομέρειες που δεν είχα ακούσει ποτέ με σόκαραν βέβαια . Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι  κολλητός μου θα μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο σε μια γυναίκα ! Τον μίσησα με όλη μου την ψυχή ! Και μόνο που  έκανε την δικιά μου "γυναίκα" να κλαίει , να πονάει και να ντρέπεται , τον σιχάθηκα . Αν την γλύτωνε από τους δικαστές το μόνο σίγουρο ήταν ότι δεν θα την έβγαζε καθαρή από τα χέρια μου .  Θυμάμαι ένα βράδυ λίγες μέρες πριν δημιουργηθεί αυτό το χάος , μου είχε εκμηστηρευτει στην αγκαλιά μου ότι δεν θα το άντεχε αν δεν τον έκλεινε στην φυλακή . Λίγο πριν την πάρει ο ύπνος αναφώνησε <<θα πεθάνω Χάρη , αν δεν πληρώσει για όλα όσα μου έκανε . Σου το ορκίζομαι !" >> και εκεί ήταν που έχασα την γη κάτω από τα πόδια μου. Δεν θα άφηνα ποτέ το μωρό μου να κάνει κακό στον εαυτό του ! Ακόμη και τώρα που δεν είμαστε μαζί , δεν αντέχω στην ιδέα του να πληγωθεί ξανά ! Και εγώ ο μαλακας την έχω πληγώσει τόσο πολύ ! Και κάθε μέρα βρίζω τον εαυτό μου γι αυτό .