In love with my English teacher

Deel 28❤

Pov Fleur

'Mam wie is dat?' Vraag ik 'Uhm ga eerst naar binnen jullie allebei.' Zegt ze en ik knik en we lopen met zijn allen naar binnen maar dan komt Quinn binnen 'Heey ben thuis.' Zegt hij en dan kijkt hij verschrikt op 'Roos?' Vraagt hij vol ongeloof 'Hoe kennen jullie haar?' Vraag ik een beethe boos 'Nou Fleur ik ben Roos de Jong.' Zegt ze langzaam 'Dus ho jij bent mijn oudere zus die eigenlijk overleden is maar je leeft?' 'Nou kijk iedereen hier die denkt dat ik overleden bent maar ze hadden een ander meisje die sprekend op mij lijkt een beetje verward of een foutje gemaakt met de documenten weet je wel en toen hebben ze ja tegen onze moeder gezegd dat ik overleden bent maar dat was dus een ander meisje.' Zegt ze verdrietig 'Omygod dus je leeft echt?' Zegt Quinn 'Ja Quinny.' Zegt ze en dan knuffelt Quinn haar heel stevig en begint te huilen 'Ik heb jullie heel erg gemist.' Zegt ze snikkend 'Wij jou ook ik kan het nog steeds noet geloven.' Zegt mijn moeder

'Wauw dat ik een zus heb is geweldig.' Zeg ik 'Mag ik je knuffelen Fleur?' Vraagt ze 'Tuurlijk.' Ik loop naar haar toe en doe mijn armen om haar heen en begin zelf ook te huilen 'Weet je Roos en Fleur jullie lijken op elkaar toch mam?' Vraagt Quinn 'Ja je hebt gelijk.' Zegt mama Roos en ik lachen en knikken

Als we uitgeknuffeld zijn latem we elkaar los 'Waar woon je eigenlijk?' Vraag ik 'Nou ik woon bij mijn beste vriend Tom maar hij gaat binnenkort verhuizen.' Zegt Roos 'O jammer.' Zeg ik 'Ja maar maakt niet uit.' Zegt ze 'Ey anders ga je toch bij Roos intrekken Fleur?' Vraagt mijn moeder 'Maar mama en jij dan?' Vraag ik 'Laat mij maar hierzo ik ga wel samen wonen met een vriendin.' Zegt ze 'Uhm oke is goed dan ik wil je wel is beter leren kennen.' Zeg ik tegen Roos 'Ik ook en ik vind het prima als je bij mij komt wonen.' Zegt ze 'Dankje wel.' Zeg ik

Ondertussen is ze weer naar de eigen huis het was niet ver was maar ongeveer 27 minuten van mijn huis 'Zullen we slapen.' Zegt Quinn 'Uhm ik wou nog even beneden blijven.' Zeg ik 'Oke ik ga alvast slapen.' Zegt hij en ik knik en dan loopt hij naar boven en dan hoor ik opeens geluiden in de keuken. Ik loop naar de keuken en zie mijn moeder 'Wat doe jij nou zo laat?' Vraag ik 'Kan ik beter aan jou vragen.' Lacht ze 'Nee maar ik was mijn medicijnen vergeten.' Zegt ze en ik knik 'Jij?' Vraagt ze 'Ik weet niet ik kan nog niet slapen.' Zeg ik en ze knikt ik gaap even en zeg 'Maar nu wel.' Lach ik 'Haha kom dan gaan we samen.' En ik knik