In love with my English teacher

Hoofdstuk 4

Pov Fleur

De dagen vlogen snel voorbij. Voor je het weet is het alweer dinsdag. En zit je in de klas te luisteren alsof het je interesseert.

Maar in werkelijkheid is het pure onzin.

Het was alweer de laatste lesuur, daarna heb ik mijn eerste bijles met meneer Bear. Ik hoop zo erg dat er nog andere leerlingen erbij zijn, dan voelt het niet zo awkward voor mij.

"Wat zit jij diep in je gedachten zeg!" Hoor ik Sophie zeggen.

"Huh? Ik?" Vraag ik verward.

Ze knikt en begint te lachen. "Ja, jij! Of praat ik soms tegen de muur?" Ik lach met haar mee.

"Ik heb gewoon geen zin meer. Ik ben doodop. School maakt mijn hoofd moe!" Ze lacht nog meer.

"Schat, je hoeft niet te liegen. Ik ben je beste vriendin en ik zie heus wel hoe je naar meneer Bear zit te kijken." Ratelt ze door.

Ik kijk haar met grote ogen aan. "Wat? Gatver! Nee! Ik heb gewoon te veel aan mijn hoofd! En ieuw!" Lieg ik.

"Hmm, weet je het heel zeker?" Ik knik en bijt mijn onderlip. Ik hou niet van liegen, vooral niet tegen mijn beste vriendin. Maar het is toch raar?

De bel gaat. Ik ruim mijn spullen op en sta dan op. Daarna loop ik naar de tweede verdieping toe en klop op meneer Bear's lokaal.

"Kom binnen!" Hoor ik hem roepen.

Ik doe de deur open en loop naar binnen toe.

"Goedemiddag meneer." Zeg ik zacht.

"Goedemiddag Fleur! Precies op tijd! Kan je de deur dicht doen?" Vraagt hij lief.

Ik knik en doe de deur dicht. Daarna neem ik plaats. Ik had niet verwacht dat we alleen zouden zijn..

"Waar heb je echt moeite mee?" Vraagt hij direct.

"Met alles wel een beetje. Ik kan niet eens mezelf introduceren in het Engels." Zeg ik gefrustreerd.

"Rustig, je kan het wel. Alleen ik denk dat je jezelf een beetje tegenhoudt. Ik heb een paar toetsen ingezien van vorig jaar en je kan het wel. Wat houdt je zo tegen?" Vraagt hij geïnteresseerd en bezorgd tegelijkertijd.

Dit is letterlijk de eerste keer dat ik het meemaakt, een docent die bezorgd om je is.

"Nou, ehm, ik weet het niet. Ik heb altijd al gedacht dat ik slecht was in Engels." Leg ik uit.

"Dan moet je dat veranderen, want ik denk echt dat jij beter bent dan dat je denkt." Ik kijk naar de grond, die opeens interessant is.

"Heb jij misschien faalangst?" Vraagt hij uit het niets.

Ik kijk op en kijk hem vragend aan. "Ik denk het niet, ik bedoel ik heb het niet zo snel bij andere vakken." Denk ik na.

"Nee, je hoeft het niet perse bij andere vakken te hebben. Je kan het hebben bij één vak, omdat je dan te veel nadenkt."

"Hmm, daar heb ik nooit bij stil gestaan." Antwoord ik.

"Ik zal zeggen denk er is over na thuis. Dan mag je nu gaan, dan beginnen we donderdag echt met de bijles." Knipoogt hij.

Ik schrik even en begint te blozen. Knipoogde hij nou? Of was het stoffig in de klas?

"Dank u wel meneer.." Zeg ik en sta dan op. Hij glimlacht en loopt naar zijn bureau.

Het was avond, ik kon maar niet stoppen met denken. Denkend aan wat er net gebeurde. Knipoogde hij nou echt? Of was het gewoon een verbeelding.

En wat hij vertelde over faalangst. Zou het echt faalangst kunnen zijn?

Ik schud mijn hoofd en wuif het even van me af. Tijd om te slapen.

Het was alweer 2 dagen later. Ik had echt veel nagedacht, ik had zelfs faalangst opgezocht. En zelfs aantekeningen gemaakt.

Ik denk dat ik het hebt. Maar zoals meneer Bear het zei, ik heb het alleen met Engels. Maar waarom?

I guess, omdat niemand mij echt heeft geholpen met get vak. Zelfs mijn ouders niet, die kunnen geen Engels praten.

En mijn broer, is een nutteloze kut.

Ik lach even.

Oké, mijn broer is hartstikke slim. Maar ik ga dat toch niet tegen hem zeggen?

Na schooltijd, loop ik direct naar meneer Bear's lokaal toe.

Ik loop naar binnen toe, sinds het toch open is.

"Oh, hallo Fleur! Fijn dat je er weer bent! Neem plaats." Ik knik en neem dan plaats.

"Dus meneer, ik heb zitten denken. En faalangst een beetje gestudeerd. Ik denk dat ik het heb maar waarom, weet ik niet zozeer." Leg ik uit.

"Nou, faalangst is gewoon de angst dat je het niet gaat halen. Omdat je dan te veel na gaat denken." Ik knik en luistert aandachtig naar zijn woorden.

Zijn stem, zijn lippen en de manier hoe hij praat is altijd zo interessant.

"Je hebt ook bepaalde oefeningen om het dan minder te maken. Ik zal het je eens mailen als je dat goed vind?" Vraagt hij.

"Ehm, ja! Dat is goed. Heel erg bedankt! Dit is echt de eerste keer dat een docent een keer goed oplet." Zucht ik.

"We kunnen volgende week echt beginnen met de bijlessen als je dat graag wilt? En voor we dat doen, kunnen we ook de oefeningen doen. Zodat je kan ontspannen." Stelt hij voor.

"Dat is prima. Met wat beginnen we dan?" Vraag ik.

"Ik zal het je mailen. Dan krijg je ook meteen een overzicht met wat we gaan doen en wanneer we wat gaan doen." Ik knik.

"Helder!"

"Top, dan zijn we klaar voor vandaag." Glimlacht hij.

Ik sta op en pak mijn tas. Maar met mijn onhandigheid, glij ik opeens uit.

Ik voel de armen van meneer Bear om me heen. Hij heeft me gewoon opgevangen. "Fleur! Gaat het?" Vraagt hij bezorgd.

Ik sta snel op. "Het spijt me zo! Ik ben so fucking onhandig." Zeg ik en facepalm mezelf.

"Geen probleem, het is niet jouw schuld." Ik kijk naar beneden. Ik voel me zo beschaamd.

Ik voel opeens een vinger op mijn kin. Wat me heel erg verbaasde. Ik voel mijn hoofd langzaam naar boven gaan, waardoor ik nu in zijn ogen kijkt.

"Je bent zo mooi Fleur." Hoor ik hem zeggen.

Ik slik. Ik word er zo verlegen van. "D..dank u we.. wel." Stotter ik.

Daarna voel ik zijn lippen op de mijne en vervaagd de rest van de wereld langzaam in iets magisch.