💫32. Bölüm💫

4.7K 219 18
                                    

Selam canişkolar👋👋 Nasılsınız bakayım? Neyse oyalamayayım ne de olsa çok heyecanlı bir yerde bitirdim. Buyrun yeni bölüm. Multimedia da Asya var. İyi okumalar. Sizi seviyorum mafyacıklarım💜💜💜

Eğer bana sormak istediğiniz sorular varsa bu satıra yorum bırabilir ya da mesaj atabilirsiniz seve seve yanıtlarım. Kişisel instagram hesabım @hilalkbrbayrm takip etmeyi unutmayın. Hikaye ile ilgili çalışmalarınız olursa oradan bana ulaştırabilirsiniz.

Arkadaşlar bölümler ciddi değişimlere uğradı. Baştan okumanızda büyük büyük faydalar var.

Artık her bölüme sözler ile başlayacağım. Eğer sizinde çok sevdiğiniz sözler varsa bu satırlara bırakabilirsiniz😇😇

Sözümüz,

"Bütün gece balkonda sokağı ve sessizliği dinledim.
Elimde bir bardak demli çay ve gökyüzünde yıldızlar."

Elimi duvarda gezdirip düğme aradım. Elimi sert ve keskin bir şeye çarptım. Ardından elimin kanadığını anlayıp geri çektim. "Araf," dememe kalmadan salonun ışığı açıldı.

Tanımadığım bir ses "Süpriz," diyerek elindeki bıçağı bana doğru savurdu.

.................

Kolumdan sıcak bir sıvının aktığı hissederken saldırganın yüzünü görmeye çalıştım ama görmeden bir darbe daha aldım. Bu sefer sol şakağıma doğru. Araf yetiştiğinde saldırgan ona da bıçak savurdu. Araf zamanında geri çekildi ve bıçak onu teğet geçti. Adamın elini geri bükerek bıçağı düşürmesini sağladı. Ucu kanlı bıçak ayak ucuma düştü. Araf adama kafa attı ve yere düşürdü. Üzerine çıkıp bayılana kadar da yumrukladı.

Araf, adamı olduğu gibi bırakıp bana yöneldi. Kolum alev alev yanıyordu. Bir de adamın vurduğu yer, yani şakağım acıyordu. Araf beni kucakladığı gibi arabaya götürdü. Beni koltuğa bıraktıktan sonra cebinden telefonunu çıkarıp birini aradı. Kimi aradığını sonradan anladım. Emir'di telefonun diğer ucundaki. Bir kaç bir şey dedi ama kolumun acısından konuşmasına odaklanamadım.

"Asya," dedi direksiyonu sağa kıvırken "Asya ses ver güzelim"

Belli belirsiz "Araf," dedim ama duymamış olacak ki "Asya gözlerini açı tut bebeğim hadi," diyordu.

Hastaneye geldiğimizi arabanın durmasıyla anladım. Yan kapı açıldığında artık bilincimi kaybetmek üzereydim, başıma aldığım darbe yüzünden. Gözerimi açık tutmaya çabaladıkça onlar inadına kapanıyordu sanki. Soğuk bir maddenin üzerine bırakıldığımı hatırlıyordum en son.
....,.........

Gözlerimi güçlü beyaz bir ışığa karşı açarken acaba öldüm de o meşhur beyaz ışığı mı gördüm diye düşünüyordum. Ama bu sorunun yanıtını İrem vermişti "Uyandı, Asya uyandı"

"Tamam da aşkım bu kadar abartmasan, zaten uyanacağı belliydi," dedi Emir.

"Sen nerden bileceksin benim bir saat içinde neler yaşadığımı, hıh?"

"Hatırlarsan iki üç hafta önce de Araf aynı durumdaydı. Hatta daha kötü," dedi Emir ama onları net göremiyordum çünkü gözlerim odaklama problemi olan kamera gibiydi.

Kafamın el verdiği kadarıyla sağa sola hareket ettirdim ve Araf'ı görmeye çalıştım ama sesi burada olduğunu belirtti zaten.

"Offf sizin kavganızı dinlemeyeceğim,"dedi ve yanımda ağırlıktan dolayı bir çöküntü hissetttim. Araf elimi tutunca onun yanıma oturanın o olduğunu anladım.

"Kolun nasıl bitanem?"

Koluma ne olduğunu bir an hatırlayamasam da hemen ardından olanlar film şeridi gibi aklıma yerleşti. Kolumu hareket ettirmeye çalıştım ama acıdığını hissettim.

"Zorlama dikişlerin acır," dedi Araf.

Ne demek dikiş? Koluma dikiş mi atılmıştı? Desene hayaller yalan oldu. Yüzümün düştüğünü gören Araf "Ne oldu? Canın mı acıdı?" dedi.

"Hayır," dedim ama sesim çok cılız çıkmıştı. Boğazımı temizleyip tekrar konuştum. " Hayır sadece..." gözlerimi gözlerine yönlendirdim. " Sadece polis olmak gibi bir hayalim vardı ama artık mümkün değil çünkü vücudumun herhangi bir yerinde dikiş, yara,yanık izi olmamalıydı ama işte," dedim koluma bakarak.

"Polis mi olmak istiyordun?"

"Evet ama artık olamam," dedim üzgün üzgün.

"Başka bir meslek seçersin. Eminim sana Hakimlik de çok yakışır," dedi moralimi düzeltmek için.

Ben cevap veremeden içeri bir hemşire girdi. Araf oturduğu yerden kalktı ve tekrar kenardaki koltuğa, Emir'in yanına oturdu.
Hemşire de serumumu kontrol edip "Ağrın var mı?" diye sordu.
Başım biraz ağrıyordu bende " Biraz başım ağrıyor," dedim. "Tamam," dedi ve elindeki iğneyle serumuma ağrı kesici ekledi. " Bu seni rahatlatır"

Sonra da Araf'a dönüp "Serum bittikten sonra doktoru çağırın," dedi ve çıktı odadan.

İrem baktım ve "İnşallah annemlere haber vermemişsindir," dedim. "Hayır vermedim," dedi. Emir'e "Hadi biz çıkalım," dedi. Çantasını eline aldı ve yanıma oturdu. Elimi tutup "Hastaneden çıkınca bana haber ver. Ben eve geçmeliyim anneme size geçeceğimi söyledim. Biraz daha geç kalırsam sizi arar, orada olmadığımı öğrenir ve ortalık ayağa kalkar," diyerek oluşabilecek faciayı kısaca özetledi. Kafamı salladım. "Tamam kuzum dikkat et," dedim.

Emir ile birlikte odadan çıkınca, Araf ile yalnız kaldık. Serumdan mıdır ne uykum gelmişti. Araf'a baktığımda telefonla uğraşıyordu. Benim baktığımı fark edince açıklama gereksinimi duydu ve " Emir'e o adamın kim olduğunu öğrenmesi söyledim," diye açıkladı. Ben ise sadece "Uykum var," dedim.

Ayağa kalktı ve "Bekle, ben gelene kadar uyuma," dedi. Odadan çıktığında ne olduğu anlamayan ben öylece kalakaldım. Geri geldiğinde "Nereye gittin sen?" dedim kızgın bir ses tonuyla. "Yatak istedim odaya"

"Adama ne dedin? Seni döverim falan mı?"

"Paranın çözemeyeceği sorun yoktur," dedi sağ elinin baş parmağı ve işaret parmağını birbirine sürterek.

Birkaç dakika sonra kapı açıldı ve içeri benimki gibi yatak taşıyan bir hasta bakıcı girdi. Benimkine bitişik bıraktı yatağı. Araf adama "Teşekkürler," dedikten sonra gitmesini bekledi.

Adam gidince Araf da getirttiği yatağa uzandı ve elini bana uzattı. Bende elimi uzatıp tuttum ve gözlerimi kapattım. Sanırım huzurlu bir hastane uykusu olacaktı bu.

Bölüm sonuuu. Biraz çabuk geldi bu bölüm. Kıymetimi bilin (şaka yaptım djdjxxj)

Diğer hikayem Bay Ukala yi da tekrar yayımladım. Okumayı unutmayın lütfen. Belki okuması ve oyu artarsa oraya yepyeni bölümler gelebilirrr. Hikayeme profilinden ulaşabilirsiniz.

Bu bölüm de bitti. Yorumlarınızı bekliyorum. Sizi seviyorum mafyacıklarım😇

Güzel bir bölüm olması için çabaladım. Umarım beğenirsiniz.

Bölüm sonu. Yeni bölümde görüşmek üzere✋✋✋(868 kelime)

Mafyam -Askıya Alındı-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin