My wish come true

-chapter 1-

Ik keek op mijn mobiel. Nog een uur voor de auditie begint. Ik pakte mijn tekst en las het nog snel een paar keer door. Toen ik zeker wist dat ik het uit mijn hoofd kende liep ik naar mijn kast. Ik pakte een licht roze jurkje en trok het aan. Daarna liep ik naar mijn make-up tafel en deed wat mascara op. Ik keek in de spiegel en zuchtte. Ik wist zeker dat ze mij niet gaan nemen, maar ik moest het toch proberen. Ik ijsbeerde door mijn kamer heen. Om de vijf minuten keek ik op de klok. Toen het dan eindelijk twee uur was stond ik op en deed mijn schoenen aan. Ik rende naar buiten en pakte mijn fiets. Ik fietste keihard naar het castingbureau. (A/N ik heb echt geen idee of dat een woord is) Ik zag er met reuzeletters opstaan: AUDITIES. Ik stopte mijn fiets in het fietsenrek en rende naar binnen. Eenmaal binnen zag ik echt wel meer dan honderd meiden en jongens zitten, allemaal opgetut en helemaal klaar. Ik loop naar de spiegel in het toilet. Mijn haar! Helemaal ontploft. Ik borstel mijn haar en doe mijn blonde haren in een paardenstaart wat heel moeilijk gaat, omdat ik niet wil dat het weer ontploft en ik het gekruld heb. Als het eindelijk in een paardenstaart zit loop ik weg. Als ik er weer ben ga ik zitten en zeg tegen mijzelf: Summer je kan het, ik kan het, ik kan het, ik kan het! Dan hoor ik de intercom. "Summer Benson, Summer Benson." Ik loop naar de auditie ruimte en ga naar binnen. Als ik binnen ben zie ik de lichten op mij gericht en ik mag het script bij mij houden. Ik begin met de eerste regel.
Na de auditie ren ik naar de wachtkamer. Er zitten nog steeds heel veel meiden voor dezelfde rol. Gelukkig ging het echt goed. Eerst wat stroef, maar daarna echt super. Ik kom buiten en ren gelijk naar mijn fiets. Ik stap op en rijd snel naar huis. De mensen van de serie zouden je wel een mailtje sturen als je aangenomen bent, nou mij niet gezien. Als ik thuis kom pak ik mijn... wacht waar zijn mijn sleutels. Ik druk op de bel. Mijn broer doet open en zegt:" Hé Summer, weer je sleutels vergeten. Kom binnen." En hij laat de deur openstaan. Mijn broer: Nathan van 20. Hij is bijna nooit thuis. Een beetje een badboy op school. En ik, beter bekent als 'het zusje'. De meeste weten niet eens mijn naam. Behalve mijn beste vriendin Rachel natuurlijk. Ik schrik op uit mijn gedachte als ik Nathan hoor roepen: "Summer, kom binnen! Ik krijg het koud zo." Ik loop snel naar binnen en doe de deur dicht. Snel loop ik naar de woonkamer. De vakantie is nog bezig dus ik heb niks te doen. Dan krijg ik een appje:
Rachel🍕: hoe ging je auditie.
Ik: super goed. Hoop dat ik de rol krijg, beetje stress.
Rachel🍕: don't worry, natuurlijk krijg je de rol wel. Ze zeggen nu al dat het de beste serie aller tijden wordt en misschien gaat mijn vriendin erin spelen.
Ik: ehm.. maybe.
Rachel🍕: of course. Ik weet niet wie beter is dan jou. Lekker in HOLLYWOOD!
ik: jaha, weet ik. En met supersterren he.
Rachel🍕: duhh, jij bent er nu al een.
Ik: op school anders niet.😞
Rachel🍕: dat komt nog wel, bye.
Ik: Bye!

Ik ga op de bank liggen. Ik in een hollywood serie.... Ik lig te denken als ik opeens iets op mij voel. "Summer, spelen!" Roept mijn zusje Lucy ongeduldig, maar als Lucy er is betekent dat dan dat Justin er ook is.. Justin en Lucy zijn allebei 7. En een eigenwijze tweeling. Ik zie Justin ook de kamer binnenkomen. "Hey Justin." Zeg ik. "Hey, Summie!" Zeg hij." Wat willen jullie doen?" Vraag ik. Lucy zegt gelijk:"Dat we allemaal prinsessen zijn." En Justin zegt: " Dat ik een reus ben die de stad verwoest en jullie bange inwoners die wegrennen." Lucy zegt weer: "Prinsessen" waarop Justin zegt:"Reus" "prinsessen!" "Reus!" "Prinsessen!" "Reus!" Had ik al gezegd dat ze ook vaak ruzie maken? Nou dat doen ze dus... Ik zeg:"oké laten we het op de veilige manier spelen, Justin is een reus en Lucy is een prinses, Beter?" Waarop Lucy en Justin roepen:"Jaa!" Dus wij zijn aan het spelen. Als ze allebei eindelijk uitgeput zijn ben ik ook uitgeput ik kijk snel bij de mail, niks. Helemaal niks. Wachten dan maar. Ik hoor de voordeur opengaan en weer dichtgaan. Vast Nathan die weer naar zijn vrienden gaat. Mijn ouders zijn bijna nooit thuis dus bestel ik pizza. Ik vraag aan Lucy en Nathan:" Welke pizza?" Dat had ik beter niet kunnen vragen, want ze beginnen door elkaar allemaal pizza's op te noemen. (A/N wat is jullie lievelingspizza?). Dus zeg ik:" Ik kies wel." Ik bel de pizzaman en die laat 2 pizza's bezorgen. Een pizza hawaii en een pizza margerita. Ik hoor de deurbel en doe de deur open. Ik wil de pizza's aanpakken als ik zie dat het een meisje van rond de 20 is. Ze zegt:" Ik kom voor Nathan?" Ik zeg met een zucht: "Hij is hier niet, bye." En ik gooi de deur voor haar neus dicht. Na een paar minuutjes hoor ik de bel weer. Eindelijk de pizzaman is er. Ik pak de pizza aan en zeg: "Thanks." Waarop hij antwoordt: "Tip?" Ik geef hem nog 1 dollar extra. "Prego." Zeg ik op mijn beste Italiaans. En hij loopt weer weg. Ik roep naar boven: "Eten!" En ik zie Lucy en Justin naar beneden rennen. We eten de pizza's op en ik stop ze nog snel in bed. Dan zet ik Netflix aan en begin ik met het kijken naar de serie 'This is typical' met Ethan Storm echt mijn lievelings acteur van ongeveer mijn leeftijd. Na een paar afleveringen val ik voor de televisie in slaap.

Eerste hoofdstuk af.
Ook heeft mijn zusje
Juultje188 een stukje geschreven.

XOXO Esmée