/дууссан/•••Зөвхөн Чамаас Мэдэрдэг Хайр•••

6-р хэсэг

Би айсанлаа хөдөлж ч чадахгүй таг зогсож байснаа зориглон гялс шатаар гүйгээд хаалгаа татаж ороод чимээгүйхэн шиг хөнжилдөө шигдлээ. Би маш их айсан болохоор тогонд цохиулсан юм шиг л чичирч байлаа. Орон дээр арагшаа хараад хэвтсэн нэг хүн байлаа. Газар луу харвал хүн алга ёнсүү байна даа гээд тэвэртэл бурхан минь булчин уу даа. Гараа жоохон дээшлүүлбэл мөөм алга. Би ёнсүүгийн биеийг харсан үнэхээр гоё биетэй тэгээд биш гэдгийг нь мэдэн яг орилох гэтэл "эгч сэрлээ" гээд нэг хуруу ирээд уруулан дээр минь хүрлээ. Эгч гэхээр өөөөө маааая гооод?!?! кёнсүү л байж таарлаа би хаалга андуурчихаж одоо яах юм бэ гэж дотроо өөрийгөө хэд  цохилоо. Ядаж байхад түрүүн айсандаа чичирч байсан харин одоо кёнсүүтэй хамт хэвтэж байна гэж бодохоор бүр л илүү чичирээд байлаа. Тэгээд цаашаа хараад "уучлаарай хаалга андуурчихаж би уг нь юм ууж байсан юм… " гээд хэлж амжаагүй байхад кёнсүү намайг халуун биеэрээ араас тэвэрлээ. Түүний бие үнэхээр дулаан бөгөөд би айхаа больж сандрал ч арилан чичрэхээ болилоо. Түүний энгэрт хэвтэх ямар гоё юм бэ яг л тайвшруулах эм уусан мэт. Нойр маш их хүрээд байна. Зүрх минь энд унт гэж тушаах хэдий ч тархи минь босоод өрөөндөө ор гэж намайг зовооно. Хэсэг тэнд хэвттэл кёнсүү унтсан бололтой тайван амьсгалах нь надад мэдрэгдлээ. Би түүнийг унтсаныг нь мэдээд түүний тэвэрсэн гарыг нь аажуухан холдуулаад өөрийнхөө өрөөнд ороод гялс орондоо шургалаа. Кёнсүүгийн хажууд байхад нойр хүрсэн мөртлөө одоо хүрэхгүй юм. Хэсэг юм бодсоны эцэст унтаад өгсөн байлаа. Өглөөний наранд зүүрмэглэн сэрж нүд бүдэг бадаг харна. Нүдээ нухлан босвол ёнсүү алга. Доош буувал кёнсүү өндөг шараад зогсож байлаа. Би хоол хийж чаддагүй л дээ гэхдээ ээжийн минь зааж өгсөн хамгийн амттай пиззаны жор надад бий. Кёнсүү намайг харангуутаа ёнсүү байхгүй ээ ажлаас нь дуудаад явчихсан шөнө ирнэ гэлээ. Би ч нээх тоолгүй ширээн дээр очиж суухад кёнсүү надад зүрхэн хэлбэртэй шарсан байв. Би ичээд жоохон улайтал кёнсүү яасан таалагдахгүй байна уу гэлээ. Учир нь би улайснаасаа болоод идэхгүй байсан хэрэг. Би-"үгүй дээ чи их сайн хйих юм аа" гээд бантсандаа аваад хаячлаа. Кёнсүү хөнгөхөн инээмсэглэн зза цайгаа уу гэлээ. Бид хоёр цайгаа уучихаад зурагт үзэхээр том өрөө рүү явлаа. Зурагтаа асаатал нээх гоё романтик кино гарч байлаа. Бид хоёр ч дуртайяа үзэн сууж байтал өнөө хоёр нь үнсэлцээд л хувцсаа тайлаад эхлэв. Бид бага зэрэг улайн голд байсан удирдлага авах гэж байгаад гараа давхралдуулаад барьчихлаа. Би гараа автал кёнсүү удирдлага авч суваг сольж байтал тэр кино нь дахиад өөр суваг дээр гарч таараад. Солиод явж байх замд тэр хоёр бүр шалдан байв. Би бантсандаа удирдлага булааж аваад хүүхэлдэйн кинон дээр тавьчихлаа. Кёнсүү намайг  хараад "ахххх" гээд л өнгөцхөн инээв.

Би-"я…яав?" гэтэл
кёнсүү-"чи ч бас ичдэг байхнээ" гэхэд нь би уурлан муухай хараад гадуур хувцсаа өмсөөд гэр лүүгээ орчихов. Удахгүй хаалга тогшив. Би угаасаа очихгүй гээд шийдчихсэн байсан юм. Кёнсүү ч мэдсэн бололтой яваад өгөх шиг болов. Тэгээд дэлгүүр гарч нөгөө чихрийг авах гээд хаалгаа түгжих гээд бариул руу харвал уутан дотор тэр чихэрнээс 3ыг хийсэн байлаа. Би-"тэр золиг ч мэдрэмжтэй юм гээч" гэж инээсээр гэр лүүгээ орвол уутан дотор захиа байлаа. Захиаг нь уншвал "түрүүн уучлаарай тэгье гэж бодоогүй юм шүү би чамд нэг юм хэлэх гэсэн юм л даа. Маргааш хамт сургууль руу яавья" гээд биччихсэн байлаа. Би бүр татаж унах шахан яавья байхдаа яахавдээ гэсээр элгээ тэврэн шалан дээр өнхөрлөө. Сүүлдээ бүр инээж чадахаа болин маргаашийн хичээлээ бэлдлээ. Гэрээс гартал кёнсүү хэлсэн ёсоороо зогсож байлаа. Уг нь уурласан ч яавья гэдэг нь бодогдоод тас тас хийтэл инээчихлээ. Тэгээд нэг юм тайвшран сургуулийн зүг алхаж байтал хойноос
???-Мина гэж орилов. Нэг л танил хоолой хэдий ч маск зүүчихэж хэн юм бол оо???