Kaşif

Çantadaki Kitap

                                                                    Klemo'nun Garip Davranışları

Sabah annemden erken uyanmıştık.Mutfaktan tıkırtı yada annemin sesi gelmiyordu.Klemo'da hala uyuyordu.Yataktan kalktım üstümü değiştirdim ve Klemo'yu dürtüp "Hadi uyuşuk daha yapmamız gereken işler var.Kalk ve toparlan." dedim.Bunun üstüne Klemo yataktan çıktı ve ayılmaya çalıştı.10 yada 15 geçtikten sonra Klemo kendine geldi.Üstünü değiştirip bulduğumuz çantayı çıkardı.İçini açtık.Bir kitap vardı.Sanırım bir günlük.Ama buda yabancı bir şekilde yazılmıştı.Bazı kelimelerinin anlamını biliyordum ama birleştirip bir cümle yada ne anlatmak istediğini anlamıyordum.Klemo kitabın birkaç sayfasına göz gezdirdi ve kendince mırıldandı.Yüzünde şaşkın bir ifade vardı.Ne dediğini anlamamıştım."Hı ?" Dedim.Oda "Yok bişey." diye geçiştirdi.Evet bişeyler vardı.Yüzündeki ifadeden belliydi.Ama anlayamamıştım.Neyse sonra ikinci bulduğumuz vazoyu çıkardık.Üstünde yazılar yazıyordu.Bunu okuyabiliyordum.Birkaç sözcük vardı zaten.Ama saçmaydı.Her kim yazdıysa ne demek istediği anlaşılmıyordu.İçine baktım.Boştu.Birkaç kısım soyulmuştu o kadar.Neyse bunları inceleyip bir araya koymak yaklaşık 1 saatimizi almıştı.O sırada annem seslendi."Hadi kahvaltınız hazır." Hiç bekletmeden indik.Annem şaşırmadı değil.Normalde 10-15 dakika felan geç kalırdık.Bilirsiniz uyan,ayıl,giyin,yatağını toparla ve aşağıya in.Bunlar hemen hemen 10-15 dakikamızı alırdı.Neyse aşağıya inip kahvaltımızı yaptık.Bugün sıradan geçicekti.Ne yeni bir keşif,nede araştırma.Herzamanki yaptıklarımızı yapıcaktık.Dizi izleyip Clark'a yardım.Bugün sıradanlıkla geçmişti.Sıra akşam yemeğindeydi.Annem herzamanki gibi döktürmüştü.Yemeğimizi yedik.Saat 7 yi geçmişti.Klemo "Ben dışarı çıkıyorum"diye izin aldı.Nereye gidiyordu bu saatte ? Çok merak ettim ama bende gelebilirmiyim dersem reddedileceğimi biliyordum.Sesimi çıkarmadım.Sanırım o kitapla ilgiliydi.Neyse Klemo dışarı çıktı.Klemo geldiğinde garip davranıyordu.Ve elinde bişey gizliyordu.Ne olduğunu göremedim.Klemo odaya çıktı.Arkasından bende çıktım.Ve el şakası yapma amacıyla sırtına vurdum.Hey dışarda naptınız diye güldüm.Ama Klemo acı bir konuşma tarzıyla "Elini çeksen iyi olur.Dışarda ne yaptığımı soruyorsan,arkadaşlarla sıradan şeyler." diye yanıt verdi.Sırtında ne vardı ? Garip olan tarafıda onun takıldığı arkadaşı yoktu.Yalnız takılırdı.Ve yalnızlıktanda hoşnut olurdu.Ama sırtında ne vardı.İskeleye gitmiş olabilirdi sanırım.Aşağıya inip ayakkabılarının altını kontrol ettim.Evet siyah sıvı ! Ona basmıştı.Ve öncedende bi uyarı aldığı için bu seferki çok ciddiydi.Gidip hemen t-shirtini çıkarmasını emrettim.Tabii en küçük olduğum için yine dinlenmemiştim."Ne var !" diye çıkıştı.Onu görünce kan beynime sıçramıştı."Herşeyi biliyorum." diye karşılık verdim."Epice'ler.Bunu Epice'ler yaptı." diyerek yüzünü ellerinin içine alıp kapandı.Şuna bir bakayım dedim.Ve t-shirtini çıkardı.Bu seferki gerçekten daha derindi.Tıpkı kitap yazarının sırtındaki 3. ve 4. izler gibi.Peki ya 2. si ? O nasıldı.Dikkat etmemiştim.Ama asıl sorun bu değildi.Bir yanlış daha.Tek bir yanlışta Klemo'nunda başına ölüm gelecekti.Ona bu sefer kızdım.Ve haklı olduğumu biliyordu.O yüzden sesini çıkarmadı.Ona " Bu sefer çok dikkatli olmalısın yada bu işin peşini bırakmalısın.Tek hatanda sonun onlar gibi olur." dedim.Onlar diye kastettiğim,bu sır için ölenlerdi.Bunu çok iyi biliyordu.Ama bu işten vazgeçmeyecekti.Çok kararlıydı.Aklıma kötü şeyler getirmek istemiyordum.Ama ya hata yaparsa ? Bu işte hata yapma payı çok büyük.Ve bir hatası onun sonunun gelmesine sebep olurdu.Onun ölebileceği bir an olsun aklımdan çıkmıyordu.Çıkaramıyordum.Tek bildiğim o ölürse onun uğruna bu işi devam ettireceğim ve sırrı çözeceğimdi.Ben bu işte yeni olduğum halde hiç uyarı almamıştım.Ben ondan çok daha şanslıydım.Ama eminimki artık daha dikkatli davranacak.Ve benden habersiz araştırma yapmayacak.