[ Isang putok ]

4: Tombstone

One Shot #4
Tombstone

....

Nisha

Hi. I'm Nisha.

And I'm about to tell you the story of my life or really just a very significant part of it. A transition, you may call it that.

But one's perspective can simply be different from another, it just so happens that in mine, it was the end.

September 14, 2013. Almost 4 years ago.

Noong araw na iyon nangyare ang pinakamalaking transisyon sa buhay ko, the whole point of transition is to introduce change slowly para hindi manibago ng sobra...

pero hindi ito pangkaraniwang transisyon pagkat sobrang biglaan ng lahat ng pangyayare. It was almost the opposite of one.

But isn't that just the thing about 'ends' or 'stoplines'... or death, that it's always unexpected?

We don't really ever know that the 'last' is in fact the last, no, not until it's over.

And it is.

It's all over.

September 14, 2013. Almost 4 years ago. 

Sa mismong daang tinatahak ko ngayon, sa parehong espaltong sahig na tinatapakan ng aking mga paa na nanginginig pa rin kahit pang ilang beses ko na itong pagbisita, dito sa lugar na ito. 

Sa crossing street, sa bandang intersection malapit sa isang generic drug store na never ko pang napuntahan pero ilang beses nang nalagpasan pagkat ito ang daang madalas naming tinatahak ng barkada ko, all 5 of us. 

Generic drug store na sobrang generic, but now not so much.

Generic drug store na di ko masyadong pinagtuunan ng pansin buong buhay ko, kaya di ko akalaing ito ang huli kong makikita bago mangyare ang nangyare sa mismong lugar na ito noong September 14, 2013.

Napapikit ako, partially dahil sa sakit.

Almost 4 years ago na pero parang kahapon lang; and partially dahil sa pagdaramdam. Inalala ko ang nangyare dito halos apat na taon na ang nakakaraan. 

Limang tao.

Nagkakasiyahan.

Nag-uusap tungkol sa roadtrip na hindi plinano kaya natuloy at tungkol sa gasolinahan kung saan sila mag sstop over para bumili ng chichirya at makiihi sa restroom.

Limang tao at isa doon ay ako.

Driver's seat.

September 14, 2013.

Umandar na ang sasakyang ako ang nagmamaneho.

Crossing street.

Generic drugstore. Blur. Blur. Blur. Blur. Blur. Blur. Blur. Blur. Blur. Blur.Blur. Blur. Blur. Blur. Blur.Blur. Blur. Blur. Blur. Blur.Blur. Blur. Blur. Blur. Blur.Blur. Blur. Blur. Blur. Blur.Blur. Blur. Blur. Blur. Blur.Blur. Blur. Blur. Blur. Blur.Blur. Blur. Blur. Blur. Blur.Blur. Blur. Blur. Blur. Blur.Blur. Blur. Blur. Blur. Blur.Blur. Blur. Blur. Blur. Blur.Blur. Blur. Blur. Blur. Blur.Blur. Blur. Blur. Blur. Blur.Blur. Blur. Blur. Blur. Blur.Blur. Blur. Blur. Blur. Blur.Blur. Blur. Blur. Blur. Blur.Blur. Blur. Blur. Blur. Blur.Blur. Blur. Blur. Blur. Blur.Blur. Blur. Blur. Blur. Blur.Blur. Blur. Blur. Blur. Blur.Blur. Blur. Blur. Blur. Blur.Blur. Blur. Blur. Blur. Blur.Blur. Blur. Blur. Blur. Blur.Blur. Blur. Blur. Blur. Blur.Blur. Blur. Blur. Blur. Blur.