TE DUA ....ΚΙ ΕΓΩ !

1. Η προταση.

Άλλη μια κουραστική μέρα στο κατάστημα  έφτασε στο τέλος της.

Το μόνο που ήθελε ήταν απλά να πέσει στο απαλό της κρεβάτι και να μην σηκωθεί μέχρι την επόμενη μέρα. 

Την ημέρα του Αγίου βαλεντινου πάντα είχε πολλή δουλειά αφού ο κόσμος έβγαινε για βόλτα και χάζευε στα μαγαζιά.

Εν τω μεταξύ ο Φλεβάρης φέτος είχε δώσει πόνο στο κρύο. Ούτε το σκουφί με το τεράστιο κασκόλ της δεν μπορούσε να το κάνει λίγο καλύτερο.

-Σέρτζιο  που είσαι , όταν το δεις πάρε με τηλέφωνο σε παρακαλώ.

Είπε αγανακτισμένα στον τηλεφωνητή.

Ας το άκουγε γρήγορα να πάει να την πάρει.

-Ουφφφ Χριστέ μου , εδώ θα με βρούν.

Μονολόγησε και επιτάχυνε το βήμα της.

Τον τελευταίο καιρο τον έβλεπε μόνο το βράδυ γιατί και οι δυο δούλευαν πολύ.

Τέτοια μέρα ....έπρεπε να περνούσαν λίγο παραπάνω χρόνο. Είχαν επέτειο γνωριμίας άλλωστε.

....ας το πάρουμε όμως λίγο από την αρχή.

Όλα ξεκίνησαν πριν τρία ακριβώς χρόνια..... 

14 Φλεβάρη πάντοτε μαζί μακάρι .......

-Αη σιχτηρ

Έκλεισε γρήγορα το ράδιο εκνευρισμένη.

Ποσό μισούσε τον άγιο Βαλεντινο. Η πιο απαίσια γιορτή καθαρα για να προωθήσουν σοκολάτες λακτα   ,λουλούδια και προφυλακτικά.

-Μα ποιοι ηλιθιοι μετράνε  σαν γιορτή τον άγιο βαλεντινο ;

Ρώτησε αγανακτησμενα την Κατερίνα για πολλοστή φορά σήμερα που έβαζε κάτι καρδιές στην βιτρίνα του μαγαζιού.

-Αμάντα μας έσκασες . Κάτσε και υπομείνε το. Μια μέρα είναι.
Είναι γλυκιά γιορτή για όσους είναι ερωτευμένοι. Εμεις οι υπόλοιποι θα κάνουμε υπομονή μέχρι την Τσικνοπέμπτη. 

Απάντησε χαριτολογώντας.

Και Χαχανήσαν και οι δυο.

- Τι έγινε ρε συ με τον Χρήστο ;

Θυμήθηκε την καινουρια κατάκτηση της φίλης της.

Η κοπέλα κοίταξε την καρδιά στα χέρια της και συνοφρυωθηκε.

-Δεν ξέρω .... δεν με ξαναπήρε.