HE'S THE ONE (JoshLia)

Chapter 9: The Mass

Maagang sumundo si Ronnie.

Ito ay araw ng linggo, magsisimba sila ni Julia kasama ang mga magulang at ng grandparents nito.

Nakaproper attire, pangmisa si Julia gayoon din ang kanyang mommy Marjorie at kanyang grandparents.

Habang ang kanyang daddy Denise ay nakaputing t-shirt ito.

Magsusuot ito ng alba mamaya sapagkat server ito sa Simbahan.

Lumabas ng tahanan ang mag-anak.

Maaliwalas ang mga mukha nila.

Pagkakita kay Ronnie.

Kumunot ng kaunti ang kanilang mga mukha.

Nagsalita si Julia, " Bakit ka nakashort,?

Tanong nito sa nobyo.

Nakalong-sleeves na puti, short na red at rubber shoes ito.

Ayos na ayos din ang kanyang buhok.

"May problema ba"? - tanong nito.

"Hindi ganyan ang proper attire", - tugon ng ina.

"Dress as you are in a formal occassion, its a celebration".

Dagdag nito.

"Nako, paano yan"? - tanong ng lola.

Suggestion ng lolo, "pahiramin na lang kita ng black shoes".

"Tignan mo kung kasya sa iyo ang black pants ko, kaso medyo may kalakihan ang katawan ko".

Dagdag nito.

"Uuwe po muna ako't magpapalit na lang po". - nahihiyang sabi nito.

"Hindi na pwede, magagahol na tayo sa oras". - sambit ni daddy Denise.

"Pahihiramin na lang kita ng damit at black shoes".

Hiyang-hiya ito sa pamilya.

Ganito siya kung magsimba kasama ang kapatid at step-mon niya.

Minsan naman, kasama ang mga kaibigan niya.

Pagkabihis niya.

Aalis na ang mga ito.

Sumakay si Julia kay Ronnie habang ang kanyang pamilya ay sa kanilang sariling kotse.

Pagdating sa Simbahan.

Nakita nila ang madungis na ale.

Nanghihinge ng salapi.

Bibigyan na ni mommy Marjorie ang ale nang naunang nag-abot ang nanay nito.

Binigay niya pa rin ito.

True fasting is sharing.
Isaiah 58:7

Naging gawain ng matanda ang pagtulong sa kapwa simula noong nagkasala ito.

Pagkatapos magsimba ay nanunuod pa ito ng television.

Kerygma TV, palabas ni Bo Sanchez isang pastor at author.

Pinapahayag nito ang pagbibigay at magagandang kalooban ng Diyos.

Kung minsan ay kalabagan man ito sa kanyang kalooban ay pinapapurify na lang niya ito sa Diyos tulad ng sinabi ng pastor.

Paborito din ito ng kanyang anak at kanyang manugang dahil financial advisor pa ito.

Bukod pa doon, magkabirthday pa sila ng manugang nito.

Sa loob ng simbahan habang nagmimisa.

Tinapakan ni Ronnie ang luhuran.

Napansin ito ng nobya kaya sinaway nito.

"Babe, yang paa mo. Bawal tapakan ang luhuran". - pagsaway nito.

Maya-maya lamang ay may biglang nagtext kay Ronnie.

Tumunog ito.

Lumingon ang pamilya at ibang tao sa kanya.

Pagsaway muli ng nobya, "babe, i-silent mo yang phone mo".

Sinilent nga niya.

Magtatangka na sana itong magreply.

Nakapindot na ng ilang letra.

"Babe, bawal magtext dito" - pagsaway muli ng dalaga.

Hiyang-hiya na ito sa sarili.

Ganito pala kastrikto ang girlfriend pagdating sa mga ganitong bagay.

Seryoso naman talaga itong tao.

Hindi pa nito nakikita ang funny side nito.

O! baka wala.

Bulong-bulong nito sa isipan.

Palinga-linga ito sa paligid.

Tinitignan kung may gumagamit ng cellphone o anumang pinagbabawal sa loob ng simbahan.

Napansin ule ito ng dalaga.

"Babe". - tugon nito.

Umayos ang binata.

Magpapaliwanag sana ito ngunit naisip niya na baka di pa yun makatulong.

Nakinig na lang siya sa pari.

Natutuwa siya dahil pinapalit siya ng kanyang nobya sa Diyos ng tamang pag-uugali.

Nararamdaman niya na masaya pala ang magsimba ng buong pamilya lalo na't nagseserbisyo pa ang ama ni Julia sa simbahan bilang server.

Iniisip niya kung kelan sila nagsimba ng mom niya kasama ang ama niya.

Ngunit wala siyang memories noon.

Puro away lamang ang inabot ng kanilang relasyon.

Iniisip din niya kung kailan sila nagsimba ng step-mom niya kasama ang dad nito.

Matagal na din pala.

Noong bago pa silang mag-asawa ng walang okasyon.

Natapos ang misa.

Nagmano si Julia sa mga parents and grandparents.

Inutos din ito ni Julia sa nobyo para mas mapalapit ito.

Kaya nagpakita din siya ng paggalang.

Hindi pa sila nag-aalmusal kaya nag-almusal sila sa malapit na karenderya.

Sabi ni Julia sa mommy Marjorie niya.

"Mom, isama natin si Ronnie sa pamimigay ng arozcaldo sa mga bata na luto ni manang. Pwede ba? - tanong ng dalaga.

"Pwede ba sayo, Ronnie"? - paanyaya ni mommy Marjorie.

Sige po tita - pagsang-ayon ng binata.

Pagkatapos nilang kumain.

Pauwe na sila sa bahay upang magpakain.

Sa daan.

"Babe" - bigkas ng nobyo.

"Bakit babe", - tugon ng nobya.

"Thanks for bringing me closer to God and to your family".

"It gives me comfort".

"I think its the most important things to prioritize".

Nawika ni Ronnie.

"I'm happy for you".

Sagot ni Julia.

Paghinto ng sasakyan sa tapat ng bahay ay dali-daling bumaba ang nobyo para magpakita ng pagka-gentleman, inalalayan nito ang dalaga.

Tumulong na si Ronnie sa paghahanda at pagbibigay ng pagkain sa mga bata.

Pagkatapos ng pagpapakain sa mga ito ay masayang nagpaalam si Ronnie sa pamilya Barretto.

Masayang natapos ang araw na ito.

******************************
"God is in you, the Holy Spirit before you take His light in you".

"Listen more, talk less". - Bo Sanchez