Ne Hissediyorsun ?!?

2. Bölüm || Duru'yla Ölüm Vakti

Masaya oturduğumda meraklı gözlerle Duru ' ya bakıyordum . Bana ' sadece arkadaşız ' bakışı attı . İçimden ' buluşmak isteyen sendin gerizekalı ' dedim ve bunu mimiklerimle ona anlatmaya çalıştım . O da beni umursamıyormuş bakışı yaptı . Kızlar böyle anlaşmayı nerden öğrendi ?! Babam böle pasta yapmayı ... - şaka şaka :) - .Duru niye erkek arkadaşlarının yanında beni umursamıyordu .

Şu saçma iç sesimi susturup Duru ' ya öldürücü bakışlar atmaya devam ettim . Neyse ki çocuk bu bakışlarımı fark edip , " Görüşürüz " dedi ve gitti . Evet Duru ' yla ölüm vakti şimdi başlıyordu . Söylenmeye başladı . " Ya kızım sen naptın ?! Ne kadar tatlı bir çocuktu o ! Kısmetimi kapattın , senin yüzünden evde kalacağım ... "

Bla bla bla . Bu da bir susmadı be ! Hem beni çağırıyor , hem başkasıyla buluşup bana söyleniyor . Dayanamayıp " Yeter be ! Hem beni çağırıyorsun , hem randevuya çıkıyorsun , hem de çocuk gidince bağırıp duruyorsun ! " diyecektim ki tuttum kendimi . Böyle birşey denir mi canım hiç arkadaşa . İç ses sen bi sus . Neyse ona aldırmayıp " Hadi alışverişe başlayalım " dedim . Tabi sonra param olmadığı aklıma geldi . Acaba Adını Feriha Koydum ' da ki Feriha gibi birşeyler alıp sonra geri vermeye çalışıp da veremeyip babam da ağzıma etse miydi ? Tabiki de HAYIR !! . Bu saçma fikirleri kafamdan atmaya çalışıp bir mağazaya girdim - Duru ' yu unuttum - . Arkama baktım ama bulamadım . Dönüp dururken sonunda gördüm . Aaa hiç şaşır mıyım ! Yanında bir erkek konuşuyorlardı . Yanına gittim ve çocuktan özür dileyip acelemiz olduğunu söyleyerek Duru ' yu mağazaya çektim . Bu kız ne kadar da ... şey .. şey işte yaa .. yavş ... neyse - olmayan - terbiyemi bozmayayım

Duru bana " Yeter artık ilişkilerime , arkadaşlıklarıma karışma " diye bağırdı ve bana kızgın bir şekilde dönüp gitti . Olanlara şaşırmıştım , onu kırmak istememiştim . Eve doğru yürümek istedim ama otobüsle bile 30 saat gittiğim yolu yürüyemeyecektim . Durağa gittim , Duru ' yu arayıp aramamayı düşündüm . Eve gidince sakin kafayla aramaya karar verdim . Yeşil otobüs geldi :( amaaaa ben sarı ya da mor bekliyoduuum :( - neyse onlar yerine göre değil mi zaten ben hemen atar yaptım - Bindim tıklım tıklımdı ve ter kokuyordu o.O - yani buranın ayrı bi kokusu vardı - Kulaklığımı takacaktım ama takamayacak kadar sıkışıyordum . 40 dakika sonunda durağa yaklaştık ve indim . Benim için otobüste 3. Dünya Savaşı olmuştu . Evin dış kapısını açtım , asansöre bindim . Dairemin olduğu kata vardım . Ama koridorun ışığı yanmıyordu . Anahtarımı bulmaya çalıştım , - çantamın içinde mübarek bi türlü bulunmuyo - buldum . Merdivenlerden ses geliyordu , korkmaya başlamıştım . Kapımı açtım ve tam kapatırken ışıklar yandı - ışığın otomatiğine basmadığım için yanmamıştı tabii ( bende bu akıl varken ohooo ) - . Arkamı döndüğümde gözüm arkası dönük uzun boylu , saç rengi kahverengi olan bir erkek gördüm . Arkadan yakışıklı gibiydi sanki , peki ya önden ??