"H-hello Tita Ai." Hilam na ang mata ko ng luha.
Nangangatal din ang labi ko dahil sa katotohanang nalaman ko.
.." Hey baby, what happened?" May pag-aalalang sagot ni tita Irene.
"Can we talk tita? Are you here already? Are you with.... Jayson?" Halos Pabulong na sabi ko sa pangalan ng lalakeng lubos na minamahal ko.
"No hija. I'm already here." Sabi niya sa kabilang linya.
Hindi na ko nag- abalang sumagot pa at daling kinuha lahat ng Kailangan KO.
Pumara ko ng taxi at mabilis na sinabi kung San ako patungo.
Within 45 minutes, tanaw ko na ang condo building na pagmamay-ari ni jayson.
Nginitian ako ng guards at receptionist.
Hindi na ko nag-aksaya pa ng Kahit anong Segundo at agad nagtungo sa elevator.
Nanginginig ang kamay ko habang hawak ang nakabukas ng envelope na naglalaman ng resulta tungkol sa Totoong Ama ni Jayson.
Hindi ko alam kung ano ng mangyayari saken nito.
San ako pupunta?
O pano ko haharapin ang sasabihin ng ibang tao?
"Mommy Ai.. May gusto po sana akong sabihin." Nakayuko kong sabi Kay mommy Ai. hindi naman siya kumibo at ang kaninang ngiti sa labi niya Ay unti- unting napalitan ng lungkot.
"Buntis po ako. One and half months." Narinig kong napasinghap si mommy Irene at bigla akong ni yakap.
"Really? Oh my ghad hija. Nakakatuwa. Magkakaron na ko ng apo." Tuwang- tuwang sabi niya saakin.
Napansin niya ang pananahimik ko kaya nagulat ako sa tanong niya.
"What's bothering you hija? Isn't he the-" I cut her off.
"He is Tita. He is." Hanggang sa tuluyan na kong napahagulgol.
"He is tita. His the father of my child. I so love Your son tita." patuloy pa din ako sa pag- iyak habang pinapatahan ako ni tita Irene.
"Then, what's wrong baby? Care to tell me?" Nakita kong may bahid ng pag- aalala ang mukha ni tita Irene.
Hindi na ko sumagot sakanya at inabot ko nalang sakanya yung envelope na naglalaman ng resulta sa pinagawang imbestigasyon ni Jayson.
Shock was written on her face.
Alam ko na Hindi niya alam na pinahanap ni Jayson ang tatay niya.
Bago pa siya makapag- salita ulit, ibinigay ko sakanya ang sulat at litrato na galing Kay nanay.
Humarap saken si tita Irene . maybe waiting for my explanation.
"tita, anak ako ni Harold Cortez at ni Hanani Valdez." Nanlaki ang mata niya at biglang napahagulgol.
"How? W-what will happened with the both of you? Hija, I'm sorry. I'm so sorry about this." Humahagulgol siya habang sinasabi niya Yan.
pareho ng mugto ang mga mata naming dalawa.
Hindi alam kung paano uumpisahan ang pagsasalita.
Kung anong sasabihin na maaring makapagpatunay na mali lang lahat ng aming nalaman.
Lahat ng aming natuklasan.
"Half-brother mo siya Jixel."
Ang salitang hindi ko gustong paniwalaan.
Ang salitang hindi ko gustong maging katotohanan.
Ngunit huli na. huli na para itama ang salitang lumabas sa mga labi ni tita.
Ang salitang nagpawasak sa buo kong pagkatao.
******
"I'm already here tita. Please. Wag na wag mong babanggitin sakanya kung Nasan ako. Yes tita. I will. please tell me how much I love him. Bye tita." Agad na tumulo ang luhang kanina ko pa pinipigilan sa eroplano.
Tinulungan ako ni Titang makaalis Kahit labag sa kalooban niya at sinabing hindi ito ang tamang desisyon.
Natatakot ako sa maaring maging outcome pag nalaman niya ang katotohanan.
Baka mawala saakin ang batang bunga ng aming pagmamahalan.
Kailangan kong magsimula ng bagong buhay ng mag-isa.
Kailangan kong mag-umpisa ng bagong buhay malayo sa mga Matang mapanghusga.
Malayo sakanya...
*
