Saat 17:47... Anahtarımı yerine koyup yukarı odama çıktım. Şimdi yukarı falan diyorum ya evimiz iki katlı ama öyle zengin falan değiliz dedemden kalan eski bir ev. Annem tek çocuk olduğu için anneme kalmış. Ve şunu söylemeliyim keşke iki katlı olmasa evin hizmetçisi gibi kullanıldığım için çoğu zaman büyük sıkıntı oluyor.
Kendimi direk yatağa attım. Zaten bütün derslerde yattım ama yinede yorgun hissediyordum. Günlerden pazartesi.Günlerden PAZARTESİ. Bugün saat altı buçukta benim randevum vardı. Siyah kısa kollu bir tişört siyah dar paça pantolon siyah spor ayakkabı ve siyah bir kapşonlu. Fazla siyah oldu galiba o yüzden gri bileklerde taktım ve telefonumu alıp dışarı çıktım kapı ardıma kapanmadan içeri girip anahtarımı aldım. Dolmuşa binip kulaklığımı taktım.(adamlar-acının ilacı) kısa sürede istediğim yere vardım. İçeri girdiğimde10dkk geç kaldığımı farkettim. Ama yinede şanslıydım çünkü Mehmet abi nin bugün benden başka hastası yokmuş.
"Koskacaman bir haftan nasıl geçti"
"Harika(!)" sesimdeki kinaye çok belliydi.Yine ailen mi diye sorduğunda evet dercesine kafamı salladım. "O zaman başlayalım"
Şunu söyleyeyim Mehmet abi benim psikoloğum şimdiye kadar anlamışsınızdır zaten ama yine de üff neyse...Çarşamba gününe kadar hiç birşey olmadı.Yani yemek yemek ve lavabo ihtiyaçlarım dışında odadan çıkmadım.Annemde pazar pazartesi ve salı günü sadece geceleri evdeydi.Çarşamba günü burak aradı(erkek kardeşim). Beni çok özlemiş telefonda ne kadar özlem giderebilirsek o kadar özlem giderdik. Kardeşim bana terapi gibi geliyor sesi konuşması sözleri rahatlatıyor iyi ki kardeşim var diyorum. Perşembe günü eve erken geldi "annen mi"hı hı. Sürekli birşeyler istedi yaptım kahve yap yastık getir ayaklarımı düzelt kumandayı ver bunlarda sıkıntı yok hepsi basit şeyler ve hata yapma oranımın düşük olduğu şeyler olaydaki sıkıntı en ufak hareketimde sürekli hakaret ediyor olması kumandayı verirken ne yapmış olabilirim ki zeka geriliği yaşadığım tanısına varabiliyor. Cuma cumartesi hiç birşey olmadı. Ahh aslında bu gün birkaç birşeyler oldu. Bu sene sınıfa yeni yeni kişiler geldi. Edebiyat dersinde uyumadım."bu gerçekten bir ilerleme biliyorsun değil mi?" Buna sevindim diyemiyeceğim. Neyse ... Bugün kendimi tanıtan bir yazı yazdım yeni edebiyat hocamın bizi tanıması içinmiş. Uyku seviyorum demiştim ve yan sıradaki bir kız uykuyu sevdiğini biliyoruz dedi. Bende cevabını verdim ama kızı üzdüm gibi oldu aklıma takıldı."kıza ne dedin" ablamın bana söylediği birkaç birşey." Sence yaptığın doğru muydu? Ablana benzemek doğru mu?" Hayır değil biliyorum ama mecburdum" deniz beni dinle ablan ve annen üzerinde baskı uyguluyorla evet ama onlar gibi olamazsın olmamalısın " Süremiz çoktan dolmuştu ve bizim konuşmamız bitmemişti. Saat yedi buçukta kapatıldığı için benim de çıkmam gerekiyordu ve konuşmamızı bitirmiştik. Eve gitmek istemedim. Bende bir süre parkta oturdum.
"Kalk, hadi seni mi beklicem"
Anlamadım siz kimsiniz?Arkadaşlar gerçekten kitapla ilgilenecek zamanım olmuyor özellike ramazan ayında bu zor oluyor ve güzel yani istediğim gibi yazamıyorum yinede okuyanlara ve oy verenlere çook teşekürler😍😍😘😘
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEN"DELİ"DEĞİLİM!!!
Ficção AdolescenteSadece gülümse... Hayallerine zarar vermelerine izin verme.Çünkü sen hayallerinle nefes alıyorsun... Sus ve oku...