BEN"DELİ"DEĞİLİM!!!

Deniz Soykan!!!

     Beni gören insanların neler düşündüğünü tahmin edebiliyorum. Benim için üzülmüşlerdir."ahh,vahh" diyip kınamış da  olabilirler. Bende böyle bir kız görsem üzülebilirdim onlar gibi olsaydım.
Önce gözyaşlarım girdi söze , ardından "ben deli değilim "diye fısıldadım kendime. Sesimi konuşma düzeyine getirip tekrarladım"ben , deli değilim" . Bu da yetmedi. Herkes duysun herkes bilsin herkes anlasın istedim ve bağıra bağıra sokağın ortasında " Ben -delii-değilim" diye en az yirmi kez tekrarladım. Bağıra bağıra bunları söylerken hıçkıra hıçkıra ağladım.Çünkü ben deli değilim...

Merhabalar... Ben bu hikayenin başrolüyüm. Çok iyi bir ailem var. Beni çok severler. İstediklerimi yerine getirmek için didinir dururlar. Beni mutlu etmek için çook çalışırlar. Hatta şimdiye kadar sadece bir kaç kez ağladım. O zamanlarda da ellerinden gelenin fazlasını yaptılar.   Bunları söyleyebilmeyi çok isterdim. Ama maalesef ki böyle değil. Eve ne zaman girdim ne zaman çıktım haberi dahi olmayan  işi düşmezse odama dahi girmeyen bir annem ,ayda bir veya iki kez gördüğüm ve sırf beni düşündüğünü düşünüyüm diye her hafta beni psikolağa gönderen bir babam, 23-24 yaşlarında üniversiteyi bitirmeye çalışan evli bir ablam ve bursluluğu kazanıp yatılıya giden14 yaşındaki erkek kardeşim var. Haa bir de ben . Ben bile unutmuşum kendimi... Ben Deniz Soykan 17 yaşında berbat bir anadolu lisesi öğrencisiyim.

Merhaba arkadaşlar bu benim ilk kitabım ilk heyecanım. Umarım beğenilir. Ben Deniz Gürler yaşımı boşverin . Ankara da yaşıyorum. İleride kitabım beğenilirse diye şimdiden instagram hesabımı buraya bırakıyorum. Sadece şunu bilin içimden geldiği gibi hissettiğim gibi istediğim gibi yazacağım...

İnstagram hesabım: deniz.gurlerr