Okul

70 16 0
                                    

Hava karanlık,hafif sisli ve biraz serin... Aynanın karşısına geçmiş kendimi izliyordum. Her ayrıntımı her bir parçamı ezberlemeye çalışıyordum. Çünkü Neden bilmiyorum gözümü kapattığımda herkesi hatırlayabiliyorum ama kendi yüzümü hatırlamam zor oluyor.
Cidden çirkindim. Hiç sevmediğim bi burnum vardı. Gözlerim kahverengiydi,küçüktü ve hafif çok belli olmayan çillerim... Defalarca annemin beni bu yüzden sevmediğini düşündüm hatta güzel olayım da sevsinler diye harçlıklarımla makyaj malzemesi bile aldım. İşe yaradı mı? HAYIR... Neden ,neden sevmedi ki beni ablamı çok sever ama...

Uykum geldiğinde saat gece üçe geliyordu. Bütün gece bunları düşünmüştüm ve kafam kazan gibiydi. Ertesi gün pazartesiydi. Berbat lisemdeki ikinci senemin ilk günü.
"Sabah saat altı. Hızlıca kalk ,hazırlan ,okul pantolonunu giyin ,beyaz lakosunu giyin ,saçlar topuz ,siyah polarını unutma ,çantana iki defter koy programını alınca ayarlarsın ,çorabını giyin ,dolaptan bişeyler atıştır ,harçlığını al ,saat altı buçuk koş ayakkabılarını giyin koş koş geç kalacaksın . Ahh geri dön ,telefonunu al ,anahtarını kontrol et ,koşmaya devam et." Bu benim hafta içi dramım.

Bön bön bakan suratlar ,"ay hayatım nasıl özlemişim " diye koşup birbirine sarılan vıcık vıcık tipler ,yarım saat süren müdürün konuşması ,istiklal marşı ,sınıflara çıkış ve edebiyat dışında bütün derslerde yatan ben. Bu ise bir okul günüm. Edebiyat dersinde 
neden yatmadığıma gelirsek ilk dersten kendimizi tanıtan bir yazı yazacaktık ve zorunluydu. Nasıl yazacağımız ise bize kalmıştı. Yatamadım. Aldım kalemi elime yazdım birşeyler yırttım attım çöpe. Tekrar yazdım bu da olmadı. Son denememde olmamıştı ama artık yazmayacaktım çünkü sıkıldımm. "Deniz Soykan kalk ayağa ve okumaya başla. "Başta istemedim okumak çünkü bu iğrenç insanların dalga geçişlerini dinleyemezdim. Ama bu yılın ilk gününden ceza yemek istemediğim için başladım.



Bu bölümü hiç düşünmeden aklıma ne geldiyse yazdım. Düşünüp tartmadım bile ama olsun okuyan herkese teşekkürler(Deniz Soykan' kendini tanıttığı yazısı gelecek bölümde)
Şimdiye kadar hiç heyecanlı bir şeyler olmadı biliyorum ama heyecanlı kısımları öne toplarsam öyle çok birşey kalmazdı sonlara...

BEN"DELİ"DEĞİLİM!!!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin