กูจะเลวแล้วไง?

แล้วไง(?)

Past.เก้า

ดีครับผมชื่อเก้า อดีตเพื่อนรักของเอริน ย้ำ! อดีต

ตอนนี้ผมกับเพื่อนๆนั่งอยู่ที่โต๊ะหิน
ที่พวกผมชอบมาสิงอยู่ที่นี่
ผมนั่งมองเอรินกับเพื่อนๆของเค้า
ที่หลบหน้าพวกผมมาหนึ่งเทอม
จนตอนนี้พวกผมขึ้น ม.5 และจะจบ ม.5 แล้วเนี่ย!

"พวกมันทำได้ว่ะมึง"

ไอ้หมากหันหน้ามองคุยกับผม

"กูไม่เข้าใจ ว่ามันทำได้ไง?"

"นั่นดิ แค่เดินผ่านมันก็
กัดกับไอ้เก้าตลอด"

ไอ้สนพูดเสริม พวกเพื่อนๆที่เหลือ
จึงพากันพยักหน้า

"สังสัยว่าพวกมันคงเอาจริงว่ะ
ถ้ามันไม่ทำจริงๆ มันคงไม่เดินมาบอกมึงหรอก"

ใช่พวกเพื่อนของเอริน
และเจ้าตัวเดินมาหาพวกผม
ตั้งแต่วันที่ ผมจะตีกับมันในห้องพยาบาล
พอตอนมื้อเที่ยง มันก็ยกนิ้วกลางใส่ผม
จนเลิกเรียน

เอรินกับเพื่อนๆของเขา
อีก3คนก็เดินมาหาพวกผม
แล้วก็พูดอะไรที่ผม ไม่คิดว่ามันจะ
ทำได้

'กูมีเรื่องจะบอกพวกมึงแป๊บนึ่ง'

'ระ'

'พวกมึงฟังไอรินพูดอย่างเดียวพอ'

ยูหลินเอ่ยขึ้น พวกผมจึงยืนฟังนิ่งๆ

'....'

'ไอ้เก้า กูจะเลิกยุ่งกับพวกมึง'

'....'

'พวกกูเหนื่อย'

'.....'

'กูขี้เกีจยกัดกับหมาแบบมึงแล้ว'

'...!..'

'กูเกลียดมึง'

'....!....!

'กูอยาดกให้พวกมึงตายไปเลย
ยิ่งดี'

'..!!!!!..'