คิดว่ายอม(?)

21 0 0
                                    


Past.ยูหลิน

"เป็นไงบ้างเนี่ยมึง?"

"เจ็บใจสัด...โอ้ย!"

"กูว่ามึงควรเจ็บจมูกม่ะ?"

"ชิ"

ฟุบ!

หลังจากที่เอรินมันเดินหนีฉันไป
ฉันก็เดินหามันตั้งนาน เจออีกที
มันก็นั่งอยู่ข้างโรงเรียน
ฉันจึงลากมันมาทำแผล ที่ห้อง
พยาบาลซะ

ฉันนั่งซับเลือดที่ไหลออกมาจาก
จมูกของไอ้เพื่อนตัวดีเอริน
ก็นะ ฉันรู้ว่ามันนะไม่ถูกกับไอ้เก้า
แต่ก็ไม่คิดว่าต้องมาเจอกันแบบนี้

"เสร็จแล้ว ลงไปโรงอาหารกันมึง"

"ไม่! กูไม่ไป"

"แล้วมึงจะ?"

"...."

ยูหลินได้แต่ส่ายหน้าให้กับเพื่อน
ตัวดี ที่นอนหันหลังให้ฉัน ฉันจับมันนอนหงายอีกครั้ง
แล้ววางแผ่นประคบเย็น
ไว้บนจมูกของเอริน

"งั้นเช้าผ่าน กูไปซ้อมกีฬาก่อนนะ เที่ยงเดี๋ยวมาหา"

"อือ"

เอรินหลับตาลง ฉันจึงรูดผ้าม่านปิดให้เอริน
แล้วเดินออกมาจากห้องพยาบาล

"งอแงไม่เคยเปลี่ยน"

ใช่ ฉันกับเอรินสนิทกันมาก
เมื่อก่อนเอรินเป็นนี้ซะที่ไหน
ติดแม่ติดพ่อจะตาย ขี้แงนี่ที่1
ฉันรู้จักเพื่อนคนนี้ดี
รู้แทบทุกอย่างที่เกี่ยวกับเพื่อนคนนี้ แต่มีอย่างเดียวที่ไม่รู้ตอนนี้ คือ

เอรินมันคิดจะทำอะไร
ต่อไปหลังจากนี้
ที่ต้องเจอกับคนที่ทำมันเจ็บ(?)

ยูหลินพาตัวเองเดินมาที่โรงยิม
เพื่อทำการซ้อมกีฬา
เห็นน่าตาน่ารักแบบนี้ ดีกรีนักกีฬาโรงเรียนนะเนี่ย

กูจะเลวแล้วไง?Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt