Sessiz Savaş

sesiz savaş bl-5

Sonunda tarih hocası geldi ve yanında şu piçle.-Evet arkadaşlar bu yeni sınıf arkadaşımız Rüzgar Bulut.Kendisi bundan sonra bizim sınıfımızda.Hadi ona merhaba diyin.Bütün sınıf ilk okul çocuğu gibi koro halinde merhaba dediler.Kızların ağızlarının suları akıyor,erkekler ise kıskanç bakışlarla çocuğu süzüyorlar.

-Kendini bize tanıt hadi Rüzgar.

-Merhaba arkadaşlar az önce hocanın dediği gibi adım Rüzgar izmirden geldim.Spor yapmaktan ve gitar çalmaktan hoşlanırım.Elini ağzının kenarına koyup bir de kızlardan dedi.Tabi bu lafın üstüne bütün kızlar kıkırdamaya erkekler ise kahkaha atmaya başladılar.Hoca hadi rüzgar git Sezginin yanına otur dedi.

Bana bakarak gitti sıraya oturdu.Sonra da erkelerlerle konuşmaya başladı.Sonunda ders bitti ve şu çok sevilen son ders zili çaldı.Direk çıkıp servise bindim.Herkes bana bakıp fısıldaşmaya başladılar.Bugün yaptıklarımdan bahsediyorlar.Dudaklarım hafif yukarı kıvrıldı.Kulaklığımı takıp müzik dinlemeye başladım ve nihayet eve geldim.Şimdi yapmam gerekenler var ve sadece şunu söyleyebilirim Alev sürtüğü hakkında herşeyi öğrenmem lazım.Bir de dövüş anteremanlarına kaldığım yerden devam etmeliyim.

Babam Türkiyenin en iyi inşaat şirketlerinin birinin patronu.Hatta dünya çapında yapılmış eserlere sahip.Araplar bizzat babama ve eserlerine aşık.Tek sorun o çizimleri babam değil yanında çalıştırdığı çok yetenekli mimarları çiziyorlar.Dünyanın en iyi inşaat mühendisleride o çizimlerin gerçekleşmasini sağlıyolar.Babamın yaptığı tek şey oturup bağarmak oluyor.Evet aşık olmakta haklılar çünkü kimse bu kadar çok bağıramaz.

Ben beş yaşındayken babam çok önemli bir inşaatın ihalesine girmişti.Bilirsiniz şu ihale işlerine hep mafya tipli adamlar karışır ve ahkam keserler.Bu işten çekilmesi için çok değerli kızını(onlar öyle zannediyolar)kaçırdılar.Tabi ki babamın umrunda olmadı.Yanımda telefonda konuşurlarken her söylediği kelime hala zihnimin en derinine kazınmış durumda.

GEÇMİŞ....

Ellerimi,ayaklarımı ve ağzımı bağladılar.Çok korkuyorum.Baba beni kurtar nerdesin.Lütfen beni kurtar.Allahım sen çocuklerı seversin korursun.Yardım et allahım.Annem ne demişti.Allah çocukları sever ve korur onları kurtarmak için hep birilerini yardıma yollar.

Allahım biliyorum çok yaramaz bir çocuğum.Hiç söz dinlemiyorum.Annemi hep kızdırıyorum.Evden hep kaçıp parka gidiyorum.Sokakta ki arkadaşlarımla hep kavga ediyorum.Kimseyle anlaşamıyorum.Annemin hep bardaklarını kırdım.Oyuncaklarımı hiç toplamıyorum.Ne kadar da kötü çocuğum ben.

Araba durdu ve beni kolumdan tutup arabadan yere fırlattılar.Dizlerimin ve ellerimin üzerine düştüm.Çok acıyor.Ağzımdan istemsin bir inilti çıktı.Sonra hıçkırarak ve içimi çekerek ağlamaya başladım.Ağladığımı duyduklarında beni kolumdan sertçe tutup sarstı.

-Ağlama gerizekalı.Hiç işimiz yok bir de çocuklarla uğraşıyoruz.Yüzüme doğru bağrıp hızla beni bir yere götürmeye başladı.Bir yerden geçip merdivenden aşağıya indiğimizi hissettim.Bir odaya sokup duvar dibindeki mirderin izerine fırlattı beni.Biri şu gerizekalıya daha çocuk olduğumu söyleyebilir mi acaba.

Zaman geçtikçe kendimi daha fazla yorgun hissediyordum.Annem nerdesin şimdi senin koynunda uyumak vardı.Yavaş yavaş gözlerim kapandı ve karanlığa kendimi bıraktım karnımda ki guruldamayla beraber.

Kaç saat geçti bilkmiyorum ama ayağımdan dürtülmeyle uyandım.Gözlerim açılmış ellerim ayaklarımdaki ipler çözülmüştü.Karşımda çok tatlı bir kadın vardı.Elinde tuttuğu tepsideki ekmek arasını ve bir bardak meyve suyunu önüme koydu.

-Hadi ye korkma sana zarar vermem.Yüzünde kocaman gülümsemeyle içimi rahatlatmaya çalışıyordu ama bu benim daha fazla ürkmeme neden oluyordu.Karnımdan gelen zille ürkek bir ceylan gibi kadının gözlerinin içine bakarak ekmeği elime aldım.Ona göre küçücük ama bana göre kocaman bir ısrık alıp meyve suyundan da kcaman bir yudum aldım.Getirdiklerini bitirdiğimde tepsiyi alıp yüzündeki kocaman gülümsemeyle odadan ayrıldı.apıyı kapattı ardından kilit sesi duyuldu.