Αγαπώ την φαντασία μου

Παρασκευή

Γυρνώντας απο το σχολείο κοντα στο σπιτι μου, συνάντησα ενα μεγαλο φορτηγό και μετά απο λίγο εμφανίστηκαν δύο αγόρια να ξεφορτώνουν τα πράγματα.Πέρασα απο εκεί πρόθυμη για να βοηθήσω..
Οταν ο ενας απο αυτους με κοίταξε μεσα στα ματια και μου εδωσε το χέρι του.. Εγω έμεινα να τον κοιταω προσηλωμένη στα καταπράσινα μάτια του που με το ζόρι πλέον έβγαιναν οι λέξεις από το στόμα μου.Δεν περασαν κατι λεπτα και ενας ψηλός γυμνασμένος τυπος με μακριά μαλλιά και πολλά τατουάζ ήρθε και με αγριοκοίταξε. Εγω τολμιρα εδωσα το χέρι για να συστηθώ.. Αυτος με κιταξε και άρπαξε μια κούτα για να την πάει μέσα.Τα παιδια μου ειπαν πως θα ερχόντουσαν μόνιμα ,και πως θα χρειαστει να γραφτούν άμεσα στο λυκείο της περιοχής.Ετσι τράβηξα για το σπίτι απο έξω βρίσκονταν ένα ολοκαίνουργιο αυτοκίνητο, χάρηκα στη σκέψη πως πουλήσαμε το σαραβαλάκι που είχε ο μπαμπας για να μας πήγενει βόλτες στο πιο κατω χωρίο.Οταν μπήκα μέσα έχασα τον τόσο ενθουσιασμό μου καθώς είδα την θεία Πονσέλ να κάθετε στο καναπέ με ένα αρκετά αφηρημένο βλέμμα ,η θεια μου ειναι συγγραφέας και λόγο του επαγγέλματος της, της αρέσει να δειχνει έντονα τα συναισθήματα της.Ηρθε να με ενημερώσει πως αυτή και οι γονείς μου θα λείψουν για ένα ταξείδι διότι ο Θείος μου αρρώστησε σοβαρά.Μου ανέφερε επίσης πώς θα μείνω με τα ξαδέρφια τα οποια τα εχω σε μεγάλη εκτίμηση.. Μαζί τους εχω περάσει ατελείωτα καλοκαίρια και αξέχαστα χριστούγεννα.Με τα παιδιά θα καθόμασταν να δούμε ταινία και πετάχτικα μέχρι τον σουπερ μαρκετ.Καθώς γυρνούσα ένοιωσα κάτι να μου τραβάει την μπλούζα.Οταν γύρισα τον ειδα ηταν "αυτός"και κοιτούσε το σπιτι των νεων που μολεις ειχαν μετακομίσει. Τον κοίταξα και αυτός μου ψιθύρισε <<προσπάθησε>> κοντοστάθικα και δίχως να μποεσω να καταλάβω συνέχισα προς το σπίτι.
→→→→→♥←←←←←

Η ιστορία βρίσκεται ακόμα στην αρχή της.. Υπόσχομαι στα επόμενα κεφάλαια να γίνει πιο ενδιαφέρον και συναρπαστικιά 💙
Αα και μην ξεχάσετε να ψηφίσεται και να σχολιάσετε δινοντάς μου ειδέες για το επόμενο παρτ μεχρι τοτε 💋