Barbara heralde Barbara manken olan.

-FİNAL-

"Şaka yapıyorsunuz dimi!Sevgili misiniz siz!"
"Evet canım biz sevgiliyiz.Ne oldu Zayn ömür boyu peşinde mi olacaktı senin?"
Zayn'e baktım.Bana bakmıyordu bile gözü Arzudaydı.
Bu bir şaka olmalı.Bunu bana yapıyor olamazsınız.Hayır!!!
Ohh.. çok şükür rüyaymış.Ben bu kadar gerçekçi bir rüya görmedim.Ama ya değilse ya olanlar bir daha olursa?Ya Arzu aşağıdaysa?
Hızlıca üstümü değiştirip aşağıya indim.Arzu cidden de buradaydı.Şimdi hareketlerine bakıyorum ve sakin oluyorum.Rüyam çıkmasın..çıkmasın..
"Günaydın" diyerek Sara yanıma geldi."Günaydın" dedim çok da umursama.. ayy bir saniye ona sorabilirim. "Ne oldu sana?"
"Sara sana acilen bir şey sormam gerek."
"Ne oldu ya merak ettim.Sor"
"Zaynle..Arzu..şey mi"
"Ney mi?"
"Kızım anlasana."
"Haa..Saçmalama.Zayn seni severken mi?"
"Ama belki de beni unutmak istedi.Yeni bir sayfa açacak onunla."
"Bak.Sen Zayn'i seviyor musun?"
Başımı salladım.Hem de çok.
"O zaman her şeyi zamana bırak.O yaralarını saracaktır.Bak Zayn elden gider mi düşüncesiyle kendini yiyorsun.Yapma bunu.Her şeyi bırak ve onunla konuş."
"Öyle mi dersin?"
"Öyle derim."
"Of tamam git hadi saçma saçma espiriler yapma bana." Gülerek ayrıldı yanımdan.

Tamam haklıydı.Her şeyi kenara bırakıp onunla konuşmalıydım.
Koltuğa geçip yanına oturdum.Arzu da yanındaydı. "Zayn bi konuşabilir miyiz?"
Bana döndü. "Sonra konuşuruz."
"Şimdi konuşalım lütfen."
Deyip üzgün bir bakış attım.Buna dayanamaz.
Uzun süre baktı.
"Tamam"
"Gel." Deyip elini tuttum ve yukarı çıkardım.
Odaya geldiğimizde şaşkın şaşkın bakıyordu.Bi anda boğazını temizledi ve suratını ifadesiz yaptı.
"Seni dinliyorum."
"Bak nerden başlayacağımı bilmiyorum ama.Beni çok kırdın yani kırdın kelimesi bile yaşadıklarımın yanında ifadesiz kalır.Ama kırılmamın sebebi seni çok önemsememdi.Yeni bir hayata başlayamadan sen geldin yanıma.Şaşırdım.Şaşkındım.Ama anladım ki sensiz olmuyor.Yapamıyorum.Nefes alamıyorum.Biz yaşayamadık bazı şeyleri.Ama ben yaşamak istiyorum.Seninle olmak istiyorum.Beni bırakma istiyorum."

"Üzgünüm ben bunları yapamam." Dedi ve odadan çıktı.Şok geçirdim.İnanmıyorum.Ben barışırız diye düşünmüştüm..O da ister diye.

Ben öylece şok içindeyken odaya tekrar geldi."Bunu yapacağımı düşünmüyordum ama.." dedi ve cebinden yüzük çıkardı.
"Ama..hani sen.."
"Saçmalama.Seni seviyorum ve bırakmam." Dedi ve yanıma geldi ve yüzüme bakmaya başladı.Elleriyle yüzümü avuçladı."Sadece şakaydı."
"Seni sahipsiz sanmasınlar.Benim olduğunu bilsinler istiyorum.Nişanlanalım mı?"
"Biraz garip oldu bu ama olur"
Deyip güldüm.Ben hayatımda böyle teklif görmedim.
Yüzüğü taktı ve bana sımsıkı sarıldı.Ben de ona.Birbirimizi hiç bir daha bırakmak istemezcesine.
"Ama biz bi sevgililik dönemi yaşamadık.Bırak da nişanlılığı rahat rahat yaşayalım.Sonra evleniriz."
"Tamam nişanlım."
Garip gelmişti.Ama mutluydum.Hiç olmadığım kadar.