Gone Unexpected - BoyxBoy [On-going]

Chapter 2: Ang Sanhi

EXT. BASIC EDUCATION FIELD – DAY

Ang saya-saya pagmasdan ng maaliwalas na kapiligiran. Mga estudyanteng nagkukwentuhan dahil break time. Mga kaparehas kong tumambay lang para ma-refresh, o magpalipas oras.

Kung nagtataka kayo kung bakit parang ako ang may kasalanan sa pagkahinto ni Dave sa pagpasok, hindi ko rin alam. Katanungan rin sakin kung bakit. Pero ibabalik ko kayo sa araw na 'yon.

*flashback*

Lahat ng tao nakatingin samin. Nasa may hallway kami when I confronted Dave.

"So, tell me Dave. Tell them how fun it is! Na you made someone fall in love para lang sa pustahan? Ang saya-saya niyo siguro non. Ang saya ng mga barkada mo habang kinukwento mo how I progressively falling for your actions! Salamat, salamat! Isa kang alamat na Campus Hearthrob!" Bulyaw ko nang umiiyak.

Everyone was shocked sa nasabi kong rason. Kabi-kabilang bulungan ang nangibabaw sa paligid.

"Jan naman! How many times I will say to you na I fell inlove with you along the process. Hindi ko naman aakalain na magiging ganito. You're kind, you're sweet, and you're generous, who wouldn't fall for the attention and affection na binibigay mo?" Sumbat ni Dave.

"Ay salamat na lang sa compliments mo. Saka mo na lang sabihin sakin na nahulog ka talaga kung kaya mo ng ibalik ang mga ginawa ko sa'yo. At kung talagang nakikita ko na sa'yo. Bye!"

"Jan! Sincere ako! Please patawarin mo na ako! Mahal kita!" Sigaw ni Dave.

Narinig kong sigaw niya habang naglalakad na ako palayo. Hindi ko na alam gagawin ko. Ang sakit malaman na ang lahat ay dahil lang sa pustahan.

Ilang beses siyang pumunta sa bahay, pumunta sa classroom, tumawag at nagtext na mag-usap daw kami. I've decided not to. Kailangan ko rin siguro ng time dahil sa ginawa niya. Sweet sweet tapos dahil lang pala sa pustahan. Lokohin mo lelang mo. Zzz.

1 message received:

Panget: Uy! Panget! Sige, last na 'to. Hindi na muna ako magpapakita sa'yo. I'm giving you enough time to at least let me explain and forgive me. I love you so much! I don't know how will I live the upcoming days na wala ang pagmo-monitor mo sakin. Looking forward to see you please.

And the last time I heard, hindi naman siya naging suicidal, umalis lang siya ng bansa with his brother to be with their parents for a vacation...and space.

My tears suddenly fall. Omg. Hindi dapat ako umiiyak sa ginawa niya. Pero pinatawad ko naman siya. Hinintay ko lang naman na maglaho ang natitira kong feelings para sa kaniya. Haay. Campus Hearthrob nga naman!

*end of flashback*

*phone beeps*

1 message received:

From: Unknown Number

"Sir sa Security Office po ito. May naka-claim na po ng lost item na nasurrender niyo. At hiningi niya rin po pala ang number mo."

Ay talaga ba sa hiningi ang number ko? Baka magpapasalamat lang.

*tingin sa relo*

Lunch time na pala!!! Inaantay na siguro ako nina Jigs sabay pala kaming maglulunch. Oh no! Makakatikim na naman ako ng sermon nila.

That's why I'm happy that I'm single! I can live my life to the fullest. Char!

Paalis na sana ako nang mabaling ang mata ko sa isang lalaki who's taking pictures... body built at height, pamilyar na pamilyar...

Uhhhhhh, wait?!! Si Dave ba yu-

..

...

....

.....

......

Dave loves to take photos. Nature lover ang panget na 'yon.

Could it be him kaya?

Nakabalik na siya?