Sanne pov
Ik hoor vage stemmen, ik probeer mijn ogen open te doen.
Het lukt niet! Ik hoor de stemmen: 'als ze niet snel wakker wordt moeten de machines toch echt uit...'
'NEE!!!' Hoor ik iemand roepen.
Vaag herken ik die stem ergens van.
Ik kan gewoon niet helder nadenken. Mijn hersens lijken wel van pap....
Ik probeer nog een keer mijn ogen open te doen, mijn ogen voelen dik en zwaar.
Ik krijg ze een heel klein stukje open, ik zie vaag mensen in witte jassen en een groene en blauwe jas.
Ik probeer mijn ogen helemaal open te doen. Het lukt!
Meteen voel ik een stekende hoofdpijn.
Ik doe mijn ogen weer dicht, zoveel pijn doet het.
Ineens hoor ik iemand roepen: 'SANNEEE!!!!!! Ze was wakker, echt waar!! Ik zag het.'
Ik doe mijn ogen weer een beetje open en ik zie iemand in een blauwe jas staan.
Ik probeer te praten maar je hoort alleen een beetje gepiep...
Ineens weet ik het weer: Esmee!
Ik heb ineens weer heel veel hoofdpijn en ik heb het gevoel of ik moet overgeven.
Ineens is alles weer zwart....
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
En peopeltjes? Hoe vinden jullie het tot nu toe???
Ik wil graag 3 votes voor ik verder ga...
Zeg maar als jullie iets willen veranderen in het boek, ik probeer zo goed mogelijk te luisteren........
Xxx kiertje
