Karanlığın Çekiciliği

Taşınma

Merhaba ilk kez hikaye yazıyorum umarım beğenirsiniz iyi okumalar öpüldünüzz. (Şarkıyı sonuna kadar dinlemenizi şiddetle öneriyorum birkaç gündür takmış durumdayım zaten :D Harika bir şarkı bölüme de uyduğunu düşünüyorum her neyse çok konuştum kdjdkdjd okurken dinleyin iyi okumalarr.)
Olayın üstünden 5 ay geçti ve ben hala kendimi iyi hissedemiyorum. Yıkıldım ve hala toparlanamıyorum. Kusursuz bir hayattan, annesiyle beraber ölmüş bir cesede nasıl dönüştüm ben? Üstelik daha 16 yaşındayım.

Her neyse artık üzgün,öksüz küçük kızı ve geçmişimi geride bırakıp babamla baştan başlayacağız. Annemi bırakamayacağımı elbette biliyorum ancak devam etmek zorundayım.

Bu arada ben Katherine Hingland, 16 yaşındayım ve lise ikinci sınıfa geçeceğim. Kahverengi saçlı,kahverengi gözlü biriyim. Herkes saçlarımı anneme gözlerimi babama benzetir.

Annem Maggie Hingland,babam Luke Hingland ve beni 5 ay önce yalnız bıraktı. Babamla birlikte bu yeni şehirde yeni bir hayat kuracağız. Babam subay ve tayinin çıktığı ilk yere taşındık. Neyseki oldukça şirin bir yere benziyor.

Düşüncelere dalmış yolu izlerken babam saçımı okşayıp:
-Geldik hayatım, hadi toparlan ve gel.
Diyip arabadan indi ve valizleri çıkarmaya koyuldu. Bende yavaşça başımı kaldırıp mont ve çantamı aldıktan sonra indim ve etrafa bakındım.

Karşımızda duran ev oldukça hoştu. Bakışlarımı babama ve valizlere indirdim iki küçük valizim vardı babamın ise bir büyük valizi. Eşyalarımız -çoğu yeni olmak üzere-biz gelmeden iki gün önce hazırlanmaya başlamış ve bu sabah bitmişti.

Eve doğru ilerleyip içeri girdik. Evin içi Amerikan dizilerindeki kusursuz evlere benziyordu. Babam beğendiğimi anlamış olacak ki gülümseyerek bana bakıp:
-Evimizi beğendin mi? Dedi.
Hafiften sırıtarak başımı onaylar anlamda salladım ve evi incelemeye bir süre devam ettikten sonra:
-Odalarımıza çıkıp yerleşelim hadi. Dedim.

Babam tamam deyince merdivenlere yöneldik çünkü alt katta gözlemlerime göre yalnızca koca salonla bitişik büyük ve son model eşya dolu güzel bir mutfak,lavabo ve banyo olduğunu düşündüğüm bir oda, merdiven altında kiler gibi bir yer ve babamın çalışma odası vardı. Üst kata çıktığımda üstte bir kat daha olduğunu gördüm ama her şey sıraylaydı.

Odamı aradım. Koridor gibi olmasada ikinci kat ikiye ayrılıyordu babamınki hemen merdivenlerden çıkınca karşıdaydı onun yanında lavabo ve azıcık daha sağa ilerleyince geniş ve hoş içinde iki kişilik yatak, rahat gözüken deri koltuk,sürgülü ve aynalı ahşap orta büyüklükte bir dolap, yatağın iki yanında da çekmeceli komidin ve orta büyüklükte bir balkonu olan misafir odası gördüm.

Yaklaşık 11 adım ilerleyince de benim odam vardı. Merakla içeriye daldığımda oda gerçekten muhteşemdi. Odada kocaman ve içinde ayakkabı,kıyafet,aksesuar bölümleri olan bir dolap,iki kişilik yatak ve yatağın sol çaprazında bir pencere ve pencerenin önünde oturma yeri,aynalı makyaj ve parfüm masası,minik bir kütüphaneyi andıran üç büyük kitaplık duvarla beraber kare oluşturacak şekilde dizilmiş. Minik kütüphanemin arasında puf koltuk ve ahşap sehpa vardı. Kapının yanında raflı,masa lambalı ve oldukça büyük bir çalışma masası vardı. Yatağımın karşısında bir kapı vardı.

Valizleri dolabın yanına koyup kapıdan içeri girdim. Güzel bir lavabo vardı karşımda. Küçük bir havuzu andıran jakuzi, vanilyalı ve orkideli duş jelleri, şampuan ve saç kremleri vardı jakuzinin rafında. Klozeti anlatmama gerek yok bence kdjdksj. Lavabo geniş ve hemen üstünde bakım malzemeleri dizilmiş rafımsı bir yer ve duvara monte edilmiş ayna vardı.

Tatlı bir kirli sepeti ve yanında banyo eşyaları olan küçük dolap içinde havlu vs. vardı. Ev güzeldi her ne kadar annemsiz bir hayat istemesemde yaşamak için oldukça uygundu.

Kıyafetleri dolaba yerleştirmeye üşendiğimden dolayı valizden yalnızca pijamalarımı çıkarttım ve üstüme geçirdim. Gri şort ve gri atlet. Ardından lavaboya gidip her şey gelmeden önce dizildiği için yatmadan önceki işlerimi hallettim. Daha sonra kendimi hemen yatağıma attım. Yaklaşık 10 dk tavanı izledikten sonra uykunun rahat kollarına atıldım.

///
Sabah gözlerimi araladığımda yeni fark ettiğim masanın üstündeki dijital saatte 8.50 yazıyordu. Daha uyumaya gerek duymadan kalktım. Elimi yüzümü yıkayıp saçlarımı topladım ve ardından aşağıya indim.

Güzel kokular gelmeye başlamıştı. Kokuyu takip ettiğimde mutfağı bulmuştum ve kahvaltı hazırlayan otuzlu yaşlarda bir kadını. Masa güzel gözüküyordu. Ben öylece bakakalmışken kadın arkasına dönüp gülümseyerek bana baktı. Mahçup olmuştum ancak "Günaydın"dedim.

Kadın:
-Günaydın tatlım ben Bessy yeni hizmetçinizim. Otur yemeye başla istersen baban şimdi gelir.

Tamam anlamında başımı sallayıp oturdum. Yemeye başlamadan önce:
-Bende Katherine memnun oldum.

Dedim gülümseyerek ve yemeye başladım. Tam ağzıma bir sosis atmışken babam gelip yanağımdan öptü ve:

-Günaydın kızım, tanıştınız mı?dedi. Bessy'yi kast ederek.

"Evet "dedim ve gülümseyip yemeye devam ettim.

Yaklaşık 15dk sonra doyup kalkmıştık. Ellerimi alt kattaki lavaboda yıkayıp odama çıktım. Telefonumu alıp sosyal medyada dolaştım bir süre saat 10 'a doğru taşındığımız yerde kalan eski en iyi arkadaşım Emily'nin mesaj attığını gördüm. "Ne yaptınız hayatım yerleştiniz mi nasılsın iyi misin seni şimdiden çok özledim." yazmıştı. İstemsizce gülümsedim ve benimde onu özlediğimi fark ettim.

Yokluğunu şimdiden hissetmiştim. 1 saat kadar konuştuktan sonra aşağıya inip televizyondan film izlemeye karar verdim.

Okulların açılmasına 2 hafta vardı ve ben o iki haftayı dibine kadar rahatlayarak geçirmeye kararlıydım. Film izlerken durdurup kahve yapmaya mutfağa gitmiştim. Babam yanıma gelip su içtikten sonra konuşmaya başladı:

-Akşam 8 civarı Tyler ve ailesi evimize bizi ziyarete gelecekler hayatım haberin olsun.

Baya şaşırmış ve bir o kadar da sevinmiştim. 11 yaşımıza kadar aynı yerde yaşamış daha sonra babamın tayinleri sebebiyle yalnızca yaz tatillerinde görüşmeye başlamıştık. Son birkaç senedir görüşemiyorduk bile. Onu özlemiştim. Babama dönüp:

-Yaa inanamıyorum yaşasın tamam.

Diyip babama sarılıp ardından hala yüzümden atamadığım gülümsemem ve hazır olmuş kahvem ile beraber filme devam etmiştim. Artık mutlu olabileceğimi hissediyordum.