SON DOKUNUŞ

● | 1 | ●

Sonunda bavulumu topalayabilmiştim. Dayımla vedalaştıktan sonra Teyzemin evine ilerlemeye başladım.

Annemi,babamı ve abimi trafik kazasında kaybettikten sonra en büyük Teyzemde 3 ay, amcamda 3 ay, en büyük dayımda 3 ay, ve en küçük dayımda 3 ay kalmıştım. Şimdi son olarak annemden 1 yaş büyük olan teyzemde kalacaktım.

Hepsinden Allah Razı Olsun! Beni bu zor zamanlarımda yalnız bırakmamışlardı. 1 sene olmuştu ailemi kaybedeli. Acıları hala taze. Geçer diyorlar, ama geçmiyor,geçiremiyorum..

Ailemi kaybetmeden önce birçok kez Arzu teyzemde kalmıştım. Doğrusu diğer kaldığım evlerden daha rahatım. Çünkü Arzu teyzem hiç evlenmedi, ve yalnız yaşıyor.

O eskiden gittiğim evinden taşınmış. Ilk kez evini görücem açıkçası çok merak ediyorum. Nasıl bir sokak? Cıvıl çocuk sesleri ile dolu demişti teyzem. Umarım öyledir.

...

Tarif ettiği sokağa girmiştim. Allahım ne kadar güzel! Her yerden çocuk sesleri, 'anne' diye bağıran harika bir ses buğulanması doldu kulağıma.

İlerledikçe dahada çok artıyordu. Teyzem balkona çıkacaktı. Heh işte orada! Hızlı adımlarla ilerlemeye başladım. Aman allahım o da ne?

Tam teyzemin balkonunun karşı kaldırımında bir tane kazma vardı. İnanılmaz derecede kaslı, esmer, koyu kahve saçları... Gözleri mi? Gözlerini telefona baktığı için göremiyordum.

Bana sarılsa herhalde yok olurum. Bende inanılmaz derecede zayıfım, ailemi kaybettikten sonra yemek yiyemiyordum eskisi kadar.

Teyzem kapıyı açmak için içeri girmişti. Ben hala olduğum yerdeyim. Neden beni fark etmiyor. Bağcıklarımı bağlamak için aşağıya eğildim.

Benim eğilmem ile kafasını kaldırdı.

"Seni fark etmem için böyle şeyler yapmana gerek yoktu."

Oha! Yoktu derken? Heralde her türlü dikkatini çekermişim.

"Allah Allah! Ne alakası var? Hem ben senin neden dikkatini çekmeye çalışayım ki!"

"Çok yakışıklı olduğum için olabilir mi?"

"Ya ne demezsin. Bende çok güzelim o zaman."

"Evet, öylesin!"

Evet öyleyim.. Ya o gözler nedir yarabbim! Zeytin gözlü. O bana az önce güzel mi demek istedi? Şakasına demiştir.

"Ben Batuhan."

"Sinem."

Teyzem tekrardan balkona çıkınca direk eve girmek zorunda kaldım.

...

Ev şahaneydi. Şahane az bile mükemmel! Burada zonsuza kadar kalabilirdim. En güzelide wi-fi vardı.

Teyzem bana odamı göstermişti. Evet istediğim gibi hazırlamıştı odamı. Sadece siyah hükmediyordu odamı. Başta izin vermemişti. Böyle karanlık bir odamın olmasına.

Ama yinede istediğim gibi hazırlamış. Dışarıda güneş olmasına rağmen,odam karanlıktı. Acaba Batuhan napıyo? Allah bilir kimle ne yapıyor? Neyse ya banane ki!

Acaba balkona mı çıksam? Belki görürüm,yada görür. Yok ya ne gerek varki. Hem.. Hem umrunda değilim,oda değil!

Aklıma inanılmaz bir fikir geldi. Şimdi ben Buğrayı arıyacağım,bu evin adresini vericem. O gelene kadarda aşağıda bekliycem.

Nasıl bir zekiliktir bu, maşallah bana! Neyse hemen plana başlamam lazım. Buğra dediğimde ilk okuldan beridir yakın arkadaşım.

...

Hazırlanıp aşağıya indim. Batuhanda aşağıdaydı. Yine telefonla uğraşıyordu. Hayır yani öküz, bi kafasını kaldirsa beni farkedicek.

Bir araba sokağa korna basarak girdi. Kim bu salak? Ah tabii Buğra bu. Onun arabası,canım kankam..

Batuhanda kafasını kaldırdı. Bana hiç bakmadı bile. Ayı oğlu ayı!

Ayağa kalktı bana bakarak yanıma ilerlemeye başladı. Bana biraz daha yaklaştığında 'SİNEMİİMM' diye bağirma sesi geldi. Ikimizde kafamızı çevirdik.

Bende 'BUĞRİŞKOOOM' diye bagirdigimda birbirimize koşmaya başladık. Bugraya herşeyi anlatmıştım, böyle davranmasını ben söylemiştim.Korna dışında. Fazla abarttı sanırım.

Koşarak boynuna sarildigimda Batuhanın yüzünü göremedim. Ama bugraya hemen sordum.

"Suratı nasıl kanka?"

"Sadece bakıyo."

"Öküz,bu yapacağımdan dolayı özür dilerim."

Kucağına atladım.

"Peki suan suratı nasıl kanka?"

"Tek kaşı kalkık,sinirli bakıyor,bide ara sıra götüne bakıyor."

"Sapık ışte."

Sonunda inmiştim kucağından. Batuhana doğru ilerlemeye başladık.

"Batuhan,bak bu Buğra."

"Buğra buda Batuhan."

El sıkışırken Batuhan yüzüne sanki yalandan gülümseme koydu. Sorduğu soru ile şaşırdım. Yani beklemezdim.

"Bu kim Sinem? Sevgilin mi?"

Buğra ile bakıştık ve aynı anda kahkaha attık.

"Ahahaha tabikii hayır bu benim ilk kankam."

"Sevgilin değil yani?"

"Değil,değil."

Buğraya göz kırptım,kırpmamla kolunu omuzuma attı.

"3'müz bir yerlere mi gitsek, tatil yapalım mesela."

Bunu Batuhan mı demişti. Ben,Buğra ve Batuhan.. Batuhanla daha bugün tanıştık,çok fazla hızlı değil mi?
Ama Buğra da var birşey olmaz.

Hem tatilde daha fazla kendime bağlayabilirim Batuhanı.
Onu istiyordum.

"Olur."

"O zaman tamam. Herşey benden."

Her şeyi Batuhan ayarlayacaktı. Heyecan tavan yaptı.